denkt dat ze voor de onderscheiding van een vriendin komt, een ander is door een vriendinnenclubje hierheen gelokt. Ook oud-burgemeester Ed d’Hondt, 
bestuurlijk alleskunner van beroep, weet van niets. Hij denkt dat hij is uitgenodigd om de onderscheiding van universiteitsvoorzitter Roelof de Wijkerslooth op te sieren. Naïef, oordeelt zijn vrouw Estelle, die in het complot zit, achteraf terecht. Een paar mensen die deze keer in de prijzen vallen, zijn helaas in het buitenland. Die krijgen de komende dagen alsnog hun onderscheiding. De Nijmeegse ‘vangst’ is ook dit keer heel divers: van eminente wetenschappers tot vrijwilligers in de ouderenzorg en parochie. En van een politieke ‘plakker’ als oud-raadslid Van Soest tot de directeur van metaalbedrijf Hendriks. Een beetje weinig vrouwen (4 op de 16) en geen enkele allochtone Nijmegenaar. Dat kan en moet anders!Na de uitreiking en opspelding wordt van alle gedecoreerden een fraaie groepsfoto met burgemeester gemaakt, oranjebitter in de hand. Een jolige stemming en dat mag ook als mensen in het maatschappelijke zonnetje worden gezet.
Terug op het stadhuis heb ik tijd voor een paar telefoontjes en een snelle lunch. Daarna vindt in de Treveszaal de presentatie van een rapport van de Politieacademie plaats. Als voorzitter van de door minister Ter Horst ingestelde commissie Overlast Jaarwisseling krijg ik het eerste exemplaar
overhandigd van een onderzoek naar de overlast en schade van de jongste jaarwisseling. “Nederlands grootste evenement” noemen de onderzoekers Otto Adang en Edward van der Torre Oud en Nieuw. Daar hebben ze gelijk in. We moeten daarom ook meer landelijke afspraken maken over de aanpak van de orgie van geweld en vernieling die de jaarwisseling tegenwoordig lijkt te zijn. Het rapport werd onder embargo eerder aan de pers verstrekt. Toch stond de inhoud vandaag al in De Gelderlander, vreemd.Om 14 uur ben ik in Beuningen in het crematorium Rijk van Nijmegen. De uitvaart van Dennis van Uhm trekt veel belangstelling. Honderden militairen brengen een laatste groet, net als evenzovele burgers. Het duurt lang voordat de plechtigheid kan beginnen. Het zijn emotionele uren voor familie, vrienden en maten uit het leger. De dienst wordt via internet ontvangen in Uruzgan, zodat de jongens die met Dennis van Uhm daar hebben geleefd, gelachen en gevochten het afscheid kunnen volgen. Generaal Van Uhm spreekt mooi en zelfs met humor over zijn enige zoon. Het is goed om hier als Nijmeegse burgemeester bij te zijn, ik breng de laatste groet namens alle Nijmegenaren die een stadgenoot verliezen.