vrijdag 21 november 2008

17 tot en met 21 november

Een kort weblog om de enkele lezer (op de Gelderlanderredactie) te melden dat ik niet volledig ben opgehouden met deze vorm van communiceren, maar dat ik er de afgelopen twee maanden niet aan toekwam.Treurig natuurlijk, maar het was niet anders. De oorzaak lag niet in politieke spanningen of moeizame onderwerpen, er was geen causaal verband met welk Nijmeegs onderwerp dan ook, maar het kwam simpelweg door de verplichtingen die ik ben aangegaan om in mijn vrije tijd (welke?) ook nog enkele bijdragen voor binnenkort te publiceren boeken te schrijven over uiteenlopende onderwerpen. Vervolgens kwamen daar ook nog een paar toespraken bij waar ik zelf de hand in wilde houden en dus was alle schrijfbehoefte uitgeput.

De komende tijd zal ik de blog weer hervatten, maar ik heb wel besloten om dat niet meer zo dagboekachtig te doen als voorheen. De kans dat ik dat niet kan waarmaken blijft groot en bovendien val ik ernstig in herhaling als ik opnieuw het weekritme van overleggen, vergaderingen en werkbezoeken weergeef. Ik zal dus de krenten uit de pap pikken en dat bovendien allemaal een beetje kort houden.

Inmiddels weer geheel hersteld van mijn tweede Zevenheuvelenloop, maar nog niet helemaal van een griepje dat ik opliep en dat mij woensdag overdag thuis hield. Misschien had ik die zondag tijdens de loop ook al onder de leden, want ik kwam uitgeput binnen en kroop ongeveer naar huis. Weliswaar liep ik net wat sneller (of minder langzaam) dan vorig jaar, maar ik was wel wat je noemt echt kapotgegaan. Het kan ook zijn dat ik mijzelf heb opgeblazen door te snel te vertrekken, de eerste 5 km waren voor mijn doen hard gegaan.

De Euregio-raad heb ik door het griepje moeten missen, jammer want de raad komt slechts eens per half jaar bijeen. De gemeenteraad heb ik diezelfde woensdag ’s avonds maar wel voorgezeten, zij het met enige inspanning. Omdat ik de volgende raadsvergadering al afwezig ben door mijn bezoek aan Moskou, waar NEC heroïsch zal strijden tegen Spartak, vond ik het beter om er deze keer toch maar te zijn. Voordat je het weet gaat de gemeenteraad te zeer wennen aan mijn (uitstekende) plaatsvervanger.

Deze week vonden een paar fraaie gebeurtenissen op één en dezelfde dag plaats. Donderdag was het de Dag van de Rechten van het Kind en van Unicef en dus in Nijmegen de dag van de Kinderlintjes. In de krant stonden alle ontroerende verhalen en alle ‘superhelden’ hebben hun lintje meer dan verdiend. Maar de meest ontroerende vond ik toch wel de 12-jarige Daphne die haar vader van de verdrinkingsdood redde en de 9-jarige Maud die inmiddels persoonlijk ervoor heeft gezorgd dat 11 Ugandese gezinnen door een waterfilter weer schoon water kunnen drinken. Maud verdient eigenlijk 11 lintjes..

Ander hoogtepunt die dag was de 1.000.000ste bezoeker van Museum het Valkhof. Het museum bestaat nog geen tien jaar, en dan al zo’n mijlpaal! De miljoenste bezoeker was een beduusd Groen Links-raadslid uit Hengelo met zijn vrouw. Namens de gemeente mocht ik directeur Marijke Brouwer een passend geschenk aanbieden: het Romeinse cijfer voor miljoen in steen gehouwen door kunstenares Marieke van Baarle. Nijmegen kan met recht trots zijn op dit fraaie museum dat steeds weer met nieuwe en verrassende exposities komt.

Vrijdag in Almere de Wiettop, rare betiteling, alsof 33 burgemeesters loom aan het blowen gingen. Onder voorzitterschap van Annemarie Jorritsma spraken we buitengewoon constructief over de dilemma’s waar burgemeesters in gemeenten met coffeeshops mee worden geconfronteerd. Welke scenario’s zijn beschikbaar? De collega’s Marijnen (Roosendaal), Bruls (Venlo), Cohen (A’dam), Leers (Maastricht) en ik hielden korte inleidingen over de situatie in onze steden en regio’s en tal van burgemeesters vulden daarna aan met eigen ervaringen. Uniek was dat over de verschillen in politieke achtergrond en gemeentegrootte heen, wij elkaar in een gemeenschappelijke lijn hebben gevonden. Ruimte aan de voordeur (toegangssystemen voor die gemeenten die veel last van drugstoerisme hebben) èn ruimte aan de achterdeur. Dat laatste niet door een pleidooi voor legalisatie van cannabisteelt en toevoer (daar wordt zeer verschillende over gedacht en is bovendien internationaal volstrekt geen optie), maar wel door een vorm van regulering door alleen de toevoer van geoormerkte en gecontroleerde telers toe te staan en de rest van de wietteelt en -handel streng aan te pakken. We weten dat dit lastig zal zijn, laten we eerst maar eens een pilot starten, maar het gewoon zo laten als het nu is, vindt niemand een serieuze optie. Hoewel ik wel ongeveer durf te voorspellen hoe de weinig creatieve reactie uit Den Haag zal zijn, heb ik toch een beetje hoop dat zo’n unisono standpunt van burgemeesters van veel grote steden en grensgemeenten enigszins gewicht in de schaal legt. We zullen zien. Raar overigens dat collega Van Gijzel suggereert dat de uitkomst van de top is dat er met name in Eindhoven een experiment wordt gehouden. Kan me niet herinneren dat we een plek afspraken.

Maandagavond overigens in Amsterdam bij de première van Oorlogswinter naar het boek van Jan Terlouw geweest met mijn dochter Julie. We konden Jan en zijn vrouw Alexandra tevoren nog even spreken, daarna werden ze totaal belaagd door alle denkbare media. Fraaie en spannende film over dilemma’s waar wij gelukkig van verschoond blijven.