31 januari

Eerst een lange sessie op mijn kamer met de directie Brandweer, afdeling Veiligheid en gemeensecretaris. We praten met de benen op tafel zoals dat heet over de mogelijke regionalisering van de brandweer in Gelderland Zuid. Nijmegen is daar een voorstander van, maar wat betekent het nu precies in de praktijk en hoe zou zo’n overgang van de gemeentelijke brandweer naar de regio gestalte moeten krijgen? Welke taken zouden dan toch bij de gemeente zelf moeten blijven of misschien aan de regio moeten worden uitbesteed? Denk aan het toekennen van gebruiksvergunningen. Een ingewikkeld proces, waar we goed over nadenken. Nijmegen is verreweg het grootste brandweerkorps in de regio en één van de weinige professionele. Ik vind dat wij in de in mijn ogen onvermijdelijke regionalisering voorop moeten lopen, maar niet ten koste van alles en ook niet geïsoleerd.

De donderdag verstrijkt met een gesprekje met Pier Eringa, een overleg over dienstverlening door de gemeente, een opname voor een promotiefilmpje voor Fiftytwodegrees en veel stukken en tekenboeken. Op de laatste dag van de maand kan ik vaststellen dat alle generaal pardondossiers bekeken, bestudeerd en beoordeeld zijn. Ik heb meer dan 150 individuele gevallen bestudeerd aan de hand van door vluchtelingenorganisaties en ambtenaren samengestelde dossiers en adviezen. In de meeste gevallen kon ik in volle overtuiging een zgn. burgemeestersverklaring tekenen, het was meer dan aannemelijk dat de betrokkenen inderdaad gedurende het hele jaar 2006 in Nederland hadden verbleven. In een aantal gevallen vroeg ik nadere informatie. Bij enkele twijfelgevallen heb ik een hoorcommissie verzocht met de aanvragers te spreken. Uiteindelijk heb ik slechts in twee gevallen een burgemeestersverklaring moeten weigeren. In deze gevallen kon ik echt op geen enkele wijze voor mijzelf redelijkerwijze aannemelijk maken dat mensen hier waren geweest en gebleven. Treurig maar het is niet anders. Ik vind overigens nog steeds dat de staatssecretaris veel te gemakkelijk deze verantwoordelijkheid op het bord van de burgemeesters heeft gelegd.

Aan het begin van de avond ben ik in het Haagse Dudok bij het afscheid van de directeur van het partijbureau van D66, Aletta Hecker. Haar grootste prestatie van de afgelopen 5 jaar was wel de instant organisatie van een spoedcongres in Den Haag waar 1800 leden zich konden uitspreken over het Paasakkoord dat de coalitiepartijen na mijn aftreden in april 2005 sloten. Het werd live uitgezonden en nadien zelfs door een toneelgroep nog eens woordelijk nagespeeld. Aletta heeft D66 in moeilijke tijden bijgestaan.

Ik sta bekend om mijn kritische reflectie op het koningschap in Nederland. Al 8 jaar vóór Geert Wilders pleitte ik voor modernisering van de monarchie en op heel wat betere gronden dan de PVV. Ik heb er aardig wat azijn van verstokte oranjeklanten over mij heen gehad. Toch ben ik nooit republikein geweest, je moet een geschiedenis van meer dan 400 jaar niet bij het oud vuil zetten. Bovendien verenigt het koningschap alle Nederlanders en dat is een kwaliteit die andere instellingen niet bezitten, een presidentieel stelsel al helemaal niet. Kritisch maar positief. En in dat licht feliciteer ik graag de Koningin met haar 70^ste verjaardag. Ik heb haar gedurende een aantal jaren van dichtbij kunnen meemaken en weet hoe professioneel zij haar functie uitoefent. Ik vermoed dat zij een hekel heeft aan pluimstrijkerij zoals dat dezer dagen in alle toonsoorten te horen is, soms op het genante af.

30 januari

Woensdag onder meer een interview voor de special Gezond en Zorg van het Wegenerconcern. Ik leg nog eens uit dat Nijmegen het centrum van Health Valley is en blijft. Dat verandert niet nu we de bordjes City of Health aan de stadsgrenzen hebben weggehaald. Eén van die bordjes heeft het college overigens geschonken aan mijn voorgangster. Benieuwd of ze die nog ergens in het ministerie ophangt.

Ook een gesprek met masterstudent parlementaire geschiedenis Rob Janssen die onderzoek doet naar de totstandkoming van het kabinet Kok II en de rol van D66 daarin. Hij is goed ingelezen, dat praat een stuk makkelijker. Al weer bijna 10 jaar geleden dat ik met Bolkenstein en Wallage/Melkert onderhandelde over het regeerakkoord onder leiding van de informateurs Kok, Zalm en Borst. Als ‘new kid on the block’ had ik het extra zwaar, maar het lukte toch om de formatie succesvol af te sluiten. Treurig dat Paars 2 uiteindelijk aan zichzelf ten onder ging.

Tussen de middag een bezoek aan Doornroosje. Hoewel ik nog precies wist waar het was, ben ik hier 35 jaar niet meer geweest. Mijn enige bezoek was toen ik met een vriendje zijn oudere broer die in de alternatieve scène zat, opzocht. Je kon er blowen geloof ik. De buitenkant ziet er zwaar mishandeld uit, maar sommigen zullen de graffiti kunst noemen. De binnenkant is functioneel maar ook langzamerhand shabby. Het wordt tijd voor nieuwbouw bij het centraal station. Het is nog spannend wat dat voor de identiteit van Doornroosje zal betekenen. Directeur Toine Tax toont zich een zeer betrokken manager en een grote muziekkenner bovendien. Als ik wegga ben ik een lekker reggae-cd'tje rijker.

Na overleg met Hannie Kunst en ambtenaren over citymarketing, evenementen en aanverwante zaken mag ik in de Van Welderenstraat een stoeptegel met een lieveheersbeestje leggen voor de pui van speelgoedwinkel De Regenboog. Een mooie actie in het kader van Kids tegen Geweld. Het erge is dat we kinderen moeten leren dat er zinloos geweld is en dus ook zinvol. Dat laatste is lastig om te begrijpen, ook voor volwassenen.

In het stadhuis spreek ik onze topjurist Ger Krol toe ter gelegenheid van zijn afscheid van de gemeente. Meer dan 40 jaar in gemeentelijke dienst, waarvan 39 bij ons. Hoeder van recht en integriteit, scherpzinnige hulp in bange dagen, vertrouwde adviseur van raad, van college en van burgemeester op burgemeester, in dit geval zelfs van vader op zoon. De Gouden Waalbrugspeld voor ambtenaren met bijzondere verdiensten zal eerdaags waarschijnlijk worden afgeschaft, maar deze buitengewone onderscheiding verleen ik met groot plezier aan degene die hem het meest van allen verdient.

Helaas kan ik maar even op het afscheidsfeestje blijven want er wacht nog een vergadering van het Dagelijks Bestuur van de Euregio Rijn-Waal. Een van de gespreksonderwerpen is de samenwerking met de Euregio Rijn-Maas-Noord. Die ligt kennelijk wat gevoelig. Komende week eens met collega Hubert Bruls van Venlo bellen.

29 januari

Het gesprek tussen de politieregio Gelderland-Zuid en BZK over onze begroting gaat verder. Wij hebben goede argumenten om te pleiten voor extra budget nu Gelderland Zuid systematisch wordt onderbetaald en wij personeel dreigen te moeten inleveren in plaats van extra te werven. Te gek voor woorden. Plv. DG Veiligheid Gert Jan Bos belooft nog eens grondig te studeren.

De collegevergadering verloopt weer eens voorspoedig. Saai natuurlijk voor dit log, maar sinds ik in Nijmegen ben aangetreden, heb ik nog geen echte spanningen in dit college meegemaakt. Er wordt stevig en open gesproken, over élke portefeuille, maar in goede politieke en persoonlijke verhoudingen. Links is in dit geval leuk (wat lang niet altijd het geval is). Om misverstanden te voorkomen: een burgemeester is niet politiek neutraal, maar als raadsvoorzitter wel kleurenblind. En D66ers zijn nu eenmaal niet eenkennig.

We stellen de procedure voor de aanbesteding van de nieuwe stadsbrug vast. Een complex proces dat aan alle mogelijke eisen van zorgvuldigheid en (Europese) regelgeving moet voldoen en ook nog in een stevig tempo want in 2012 willen we daadwerkelijk de Oversteek klaar hebben. Natuurlijk spreken we ook over de problemen rond de met ontslag bedreigde huishoudelijke hulpen van ZZG. Ontzettend moeizaam en lastig om er iets aan te doen. Lenie Scholten onderneemt pogingen.

Na het college weer eens een werkbezoek aan een Nijmeegs bedrijf. In casu de succesvolle bedrijven Scholten Awater en Alpha International, respectievelijk doorleverancier van hardware en distributeur van officesupplies als cartridges en toners. Beide bedrijven horen bij elkaar in de holding Saphin. De oprichters en partners vertellen enthousiast over de groei van hun bedrijven. De omzet is astronomisch, de winst behoorlijk. De kantoren zijn gevestigd aan de Pastoor van Laakstraat in het voormalige Philipsgebouw langs de A325, inmiddels een gemeentelijk monument. Ik had nog nooit iemand ontmoet die Awater heet. Ik dacht dat die naam door de dichter Nijhoff was verzonnen.

28 januari

De brand van zaterdag leverde spectaculaire foto’s in De Gelderlander op, de zwarte wolken boven de stad kregen iets dreigends dat aan 9/11 deed denken. Ik probeer vandaag meermalen de directeur van De Klok Logistics te bereiken, maar de man heeft het begrijpelijk veel te druk. Met de brandweer spreek ik af dat er een regionale evaluatie van de brandbestrijding komt, er zijn nu eenmaal meerdere korpsen betrokken geweest. Het is belangrijk dat in dit soort gevallen alle mogelijke vragen zo goed mogelijk beantwoord kunnen worden. Brandweerdirecteur Boy Jansen en ik bedanken alle brandweerlieden die dit weekend in touw zijn geweest.

In Utrecht vergadert het dagelijks bestuur van het Veiligheidsberaad, ergens op een bedrijventerrein aan de A2 waar het kantoor van de Veiligheidsregio Utrecht is gevestigd. Het DB bestaat uit de burgemeesters van Zwolle, Haarlem, Den Bosch, Terneuzen en Nijmegen, ondersteund door secretaris Winrie de Boer, manager van ons bureau. Dit Veiligheidsberaad (de voorzitters van alle regio’s) krijgt een stevige positie nu de voorgestelde wet landelijke afstemming tussen de regio’s eist. De minister van BZK wil bovendien taken die het ministerie nu nog zelf verzorgt, overdragen aan het ‘veld’ van brandweer en rampenbestrijding. Het Veiligheidsberaad moet daar dan de bestuurlijke verantwoordelijkheid voor nemen. Er is nog heel wat te doen.

Ook in Utrecht een gesprek met voormalig collega Mohammed Rabbae. Mohammed is samen met mensen als Tineke Lodders, Jos van Kemenade, Jan Terlouw, Bas de Gaay Fortmann, Anja Meulenbelt, Kars Veling en Hans Dijkstal in 2006 initiatiefnemer geweest van het manifest “Eén land, één samenleving”. Dat manifest roept op tot een fatsoenlijk, vreedzaam en open samenleven, met respect voor elkaar en voor de democratische rechtsstaat. Inmiddels hebben duizenden mensen dit over de politieke partijen heen reikende appèl onderschreven; zie de website van 'Eén land, één samenleving'. Eerder werden met ondersteuning van de betrokken steden bijeenkomsten gehouden in Amsterdam en Rotterdam. Nu is het plan opgevat om in april in Nijmegen een manifestatie te houden. Ik zeg graag mijn steun in woord en daad toe. Dit past goed bij wat ik in mijn nieuwjaarstoespraak de actuele Vrede van Nijmegen noemde.

’s Avonds in Den Haag een inspirerende politieke bijeenkomst over vrijzinnigheid in huidige maatschappelijke klimaat. Staat de rechtsstaat onder druk en hoe wapenen we ons daar dan tegen? Rond middernacht terug in Nijmegen.

26 en 27 januari

Het weekend staat in het teken van twee grote branden in Nijmegen: op zaterdagmiddag bij De Klok Logistics en zondag bij het voormalige Chinese restaurant aan de van Schaeck-Mathonsingel. Op zaterdag komen de brandweerkorpsen uit de wijde omtrek helpen om de enorme brand mee te blussen. In beide gevallen wordt de brandbestrijding door de operationele mensen van brandweer en politie opgepakt. Ik word wel permanent door medewerkers van mijn afdeling Veiligheid en van politie en brandweer op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen.
Hoewel de materiële schade enorm is, vooral bij De Klok, zijn er gelukkig geen slachtoffers gevallen.

Goed nieuws is er ook dit weekend: eindelijk weer drie punten voor NEC! Tot grote opluchting van NEC, de politie en ondergetekende....

25 januari

De ochtend breng ik door op het hoofdbureau van politie aan de Stieltjesstraat. Commissaris van de Koningin Clemens Cornielje brengt een werkbezoek aan onze veiligheidsregio. Hij wordt onderhouden over organisatie, bestuurlijke verhoudingen, evenementencoördinatie, oud & nieuw-vandalisme en de crisisbeheersing rond de stroomstoring in de Bommeler- en Tielerwaard eind vorig jaar. Goede presentaties, goede mensen.

Helaas moet ik voortijdig afhaken om op tijd in Eindhoven te zijn. Daar spreek ik op verzoek van Binnenlandse Zaken met een commissie onder leiding van Tineke Lodders die aanbevelingen moet doen voor doordecentralisatie van Rijk naar provincies. Ze willen ook weten wat een burgemeester van een grote stad daarvan vindt. In de commissie zitten de SG van het ministerie van LNV Andre van der Zande, DG Andreé van Es van BZK en oud-commissaris Hans Alders. Ik heb niets tegen decentralisatie van rijkstaken naar de provincies, zolang dat op een geconcentreerd terrein plaatsvindt: RO, infrastructuur, milieu en groen. In ruil daarvoor zouden sommige provincietaken best lokaal kunnen worden uitgevoerd. Bovendien hoeven niet alle provincies over één kam te worden geschoren.

Van Eindhoven naar Utrecht om daar vlakbij CS te vergaderen over de verhouding Veiligheidsberaad en VNG. Het gesprek met Annemarie Jorritsma en Ralph Pans geeft aanknopingspunten voor een geprofileerde toekomst van het Veiligheidsberaad. Van Ralph Pans krijg ik zijn recente boekje over het Utrechtse burgemeestersreferendum cadeau. ‘De slag om de domstad’ heet het. Een slag was het, al trok het weinig Utrechtenaren naar de stembus. Aleid Wolfsen kreeg uiteindelijk 13.024 stemmen, dus nog geen 5% van de Utrechtse kiezers. Meer dan 90% bleef gewoon thuis.

’s Avonds weer in Nijmegen voor de jaarlijkse Burgemeester Daleslezing en de uitreiking van de Dalesprijs. Beide zijn een initiatief van het COC Nijmegen. Lilianne Ploumen, voorzitter van de PvdA, houdt een stevig verhaal over grondrechten en discriminatie in Europa. Hoewel ze regelmatig verwijst naar de sociaaldemocratische visie, spreekt haar tekst meer mensen aan dan alleen de eigen partijgenoten op de tribune. De prijs gaat dit jaar naar de initiatiefnemers van café Dapper, waar al zeven jaar homo’s, lesbiennes en biseksuelen met een lichte verstandelijke handicap elkaar in alle rust en ontspanning kunnen ontmoeten.

24 januari

Rob van Gijzel wordt de nieuwe collega van Eindhoven. In de raad lijkt verliezer Leen Verbeek meer steun te genieten, maar de meeste partijen durven het niet aan om de uitslag van het ongeldige referendum te negeren. Tsja, zo heeft die ingebouwde drempel van 30% natuurlijk geen enkele betekenis. In Den Haag heeft men afgezien van een referendum en gewoon in de achterkamers een goede kandidaat uitgekozen, Jozias van Aartsen. Meer een Hagenaar dan een Hagenees. Ik ken hem al sinds ik in 1985 bij Binnenlandse Zaken ging werken. Zowel Van Gijzel als Van Aartsen zijn voormalige landelijke politici. Net als de nieuwe collega’s Aleid Wolfsen (Utrecht), Cees van der Knaap (Ede), Ferd Crone (Leeuwarden), Geke Faber (Zaanstad), Jan Hoekema (Wassenaar) en Francisca Ravestein (Opsterland). Annemarie Jorritsma, Gerd Leers, Job Cohen en ikzelf hebben ook al een landelijk verleden. Het lijkt er op dat steeds vaker gemeenteraden kiezen voor Haagse ervaring en Haagse contacten. Dat levert overigens niet per sé betere burgemeesters op.

’s Ochtends een informeel gesprek met Rob Jaspers van De Gelderlander, overleg met de bestuurssecretaris van de veiligheids- en politieregio Rinie Verhoeven en een korte toespraak voor de introductiecursus van nieuwe medewerkers van onze gemeente. Daarna samen met Hannie Kunst lunchoverleg met de bestuurders van de universiteit en het UMC. We spreken onder meer over studentenhuisvesting, gewenste hotel- en congresaccommodaties en de komende lustrumviering. Helaas moet ik eerder weg om rond 14 uur in Den Haag bij de startbijeenkomst Grensoverschrijdende Samenwerking te zijn. Minister Guusje ter Horst en staatssecretaris Frans Timmermans willen serieus werk maken van de samenwerking over de grenzen heen en vinden daar de euregio’s een goede vorm voor. Ik ook, dus teken ik graag de nogal vage intentieverklaring die aan mij als voorzitter van onze Euregio wordt voorgelegd. Nu graag nog de spreekwoordelijke boter bij de vis. Het zou om te beginnen nuttig zijn als de ministeries niet naar elkaar blijven kijken maar één politieke probleemhebber in het kabinet aanwijzen. Wie is de man of vrouw die echt opkomt voor de economische en culturele kansen in de grensregio’s? En waarom is minister Maria van der Hoeven van Economische Zaken hier niet?

Aan het eind van de dag bereid ik in een Haags café aan het Plein de komende vergadering van het Dagelijks Bestuur van het Veiligheidsberaad voor met de secretaris Winrie de Boer. We werken pas kort samen, maar ze is nu al een steun en toeverlaat.

23 januari

Een bezig dagje begint op de openwijkschool Aldenhof. Daar heb ik vorig jaar beloofd op de Nationale Voorleesdagen te komen voorlezen en nu is het zover. Voor peuters en kleuters die vooral geïmponeerd zijn door mijn ambtsketen mag ik voordragen uit fraai geïllustreerde boekjes die handelen over een muis die huis zoekt en een mol die nu wel eens wil weten wie er op zijn hoofd heeft gepoept. Vooral dat laatste is een erg populair boekje. Benieuwd of minister voor Jeugd en Gezin Rouvoet dat vanochtend ook heeft gedeclameerd.

Stadsregiovoorzitter Jaap Modder vormt in zijn eentje een heus contrapunt voor al die kleintjes op school. Wij praten op het stadhuis over de economische ontwikkeling van Nijmegen en omstreken en over onze bereikbaarheid. We gaan ons samen sterk maken voor de financiering van het Hoogwaardig Openbaar Vervoer en zetten ook de spoorlijn Nijmegen-Kleve weer op de agenda.

In de hal van het stadhuis bieden tientallen politiemensen in gele en oranje actiehesjes mij in mijn hoedanigheid van hun korpsbeheerder een petitie aan over betere arbeidsvoorwaarden. Ik beloof die aan de minister van BZK door te geven. Zij kent net als ik de kwaliteit van de politie Gelderland-Zuid en die mag wat mij betreft beloond worden. Ik begrijp dat de bonden streven naar betere beloning van de dienders, daar is ook alle reden voor. Over de precieze looneisen laat ik mij natuurlijk niet uit, Guusje ter Horst onderhandelt immers mede namens mij. Wel complimenteer ik onze politiemensen met de rust en de zorgvuldigheid waarmee de acties worden gevoerd. Ik zou ook niet anders verwachten.

In het begin van de middag naar Bergmanianum in Brakkestein waar pater Jos Gadiot zijn honderdste verjaardag viert temidden van tientallen familieleden, vrienden en collega-geestelijken. Ik lees tegen mijn gewoonte in een uitgeschreven speech letterlijk voor. De jubilaris is stokdoof maar met zijn ogen is niets mis, dus hij leest woord voor woord mee. De pater blijkt familie te zijn van een dierbare vriendin van mijn ouders en grootouders, die ik vroeger vaak bezocht. Kleine wereld.

Is de stemming in het geestelijk rustoord lichtelijk sereen, dat kan je niet zeggen van de sfeer op het Mondial College in Leuvensbroek. Daar reik ik in een kolkende zaal vol opgewonden schooljeugd de prijzen uit van een klimaatwedstrijd. Die wedstrijd is georganiseerd in het kader van het werk dat een raadswerkgroep heeft verricht om in Nijmegen een vooruitstrevend maar ook realistisch klimaatbeleid te voeren. De jongeren vinden de burgemeester maar zozo, ze willen liever Ali B zien en horen. Goed dat die zich zo (vrijwillig en zonder honorarium) inzet voor dit doel. Leuke jongen ook. Ali bedankt!

Terug op het stadhuis weer ernstige zaken in de regionale politiedriehoek. In het begin van de avond nog een ingelast overleg met de selectieadviescommissie over de vervulling van de vacature directeur veiligheidsregio en daarna een raadskamer waarin ik word ondervraagd over de inspraaknota en nieuwe inspraakverordening die ik aan de raad heb voorgesteld. Een aardig debat of je inspraak nu als recht moet beschouwen waar alleen gemotiveerd van mag worden afgeweken of als een keuze die het bestuursorgaan (college, raad, burgemeester) steeds opnieuw kan maken en dus afwegen. In Nijmegen kiezen we terecht voor het eerste.

De raadsvergadering die aansluitend plaatsvindt, duurt niet lang. De klimaatnota van de raadswerkgroep is het enige inhoudelijke agendapunt. Goed werk van raadslid Henny Roorda en de haren, ze krijgen unanieme steun. Bovendien wil de raad graag dat Nijmegen ‘Millenniumgemeente’ wordt, dwz. een van de gemeenten die zich extra inzetten voor de zgn. millenniumdoelen. Een fraai streven.

22 januari

Dinsdagochtend eerst het half uurtje met gemeentesecretaris Pier Eringa, daarna collegevergadering. Het college stelt onder meer de brief aan de raad met het voorstel voor de citymarketing vast. Ik hoop dat de raad het snel zal behandelen. Uit een informele bijeenkomst in november heb ik afgeleid dat de kans op een raadsbreed draagvlak groot is. In het college krijgen we een eerste presentatie van de uitkomsten van de zgn. Stad- en Wijkmonitor, waarin de “state of the city” staat beschreven: wat vinden Nijmegenaren de grootste problemen, zijn ze tevreden over het beleid, hoe staat het in de wijken? Over enkele weken worden deze monitor en de zgn. bestuursmonitor aan de raad gestuurd, nu dus nog achter slot en grendel. Tijdens de collegevergadering bespreken we ook de opbouw van ons personeelsbestand en welke mogelijkheden we hebben om dat bij de tijd te houden, ook in de betekenis van leeftijd. Ook de gemeente Nijmegen krijgt last van de vergrijzing.

In de loop van de middag nog verschillende overleggen, onder meer met de stadsadvocaat. Ook een reguliere ambtelijke vergadering over communicatie en representatie. En verder veel stukken en tekenboeken.

Tussendoor komt een ploeg van Eén Vandaag opnamen maken in de Schepenhal en mijn werkkamer. Vorige week werd een interview met mij gepubliceerd in Binnenlands Bestuur. Geen wereldschokkende tekst en wat ik zei had ik al meermalen elders gezegd. Maar dit keer pikte iedereen het op. Ik betrok de stelling dat, nu de gekozen burgemeester door het huidige kabinet van CDA, PvdA en ChristenUnie definitief is gekist en begraven, we moeten stoppen met het burgemeestersreferendum. Dat was immers ooit bedoeld als opstapje, als tijdelijke voorziening in afwachting van de echte gekozen burgemeester. Ik kan het weten, want ik bracht dat burgemeestersreferendum in het regeerakkoord van het 2^de kabinet Kok (1998). Dit referendum heeft als groot nadeel dat kandidaten niet een echte inhoudelijke campagne kunnen voeren, in het huidige bestel heeft de burgemeester immers geen politieke macht. Dat zou bij het eerder voorgestelde systeem van de gekozen burgemeester wel anders zijn, die was dan echt regeringsleider op lokaal niveau. Nu kunnen kandidaten alleen maar hun stijlverschillen benadrukken, hoe sociaal ze zijn, hoeveel hart ze hebben voor carnaval of voor schooljeugd. Een beautycontest kort gezegd.

Kiezers willen wel wat te kiezen hebben. In het burgemeestersreferendum is dat niet echt het geval. En al helemaal niet als mensen alleen mogen kiezen tussen PvdA en PvdA. Geen wonder dat in Utrecht de drempel niet werd gehaald, benieuwd of dat in Eindhoven wel zal lukken. Kortom: liever echt dan namaak!

21 januari

Gisteren een mooie wedstrijd van NEC gezien, alsof Mario Been het elftal opnieuw had uitgevonden. Een zwak Ajax werd op 1-1 gehouden, NEC had eigenlijk moeten winnen. Dit keer geen boze supporters voor het hoofdgebouw. De ME houdt de wacht, maar daar blijft het dan ook bij.

Vandaag een tweede ronde met kandidaten voor de functie van directeur Veiligheidsregio Gelderland-Zuid. Het kost veel tijd om een goede match te vinden. Daarna de gebruikelijke overleggen over veiligheidsbeleid en brandweer. Binnenkort gaan we verder spreken over de gewenste regionalisering van de brandweer. Wat betekent dat precies voor Nijmegen en voor onze huidige directie Brandweer?

Het tweede deel van de middag breng ik in De Vereeniging door bij de nieuwjaarsbijeenkomst van de Nederlandse Maatschappij voor Nijverheid en Handel, afdeling Nijmegen. Voorzitter Leo Visser (RvB Royal Haskoning) interviewt mij over de Nijmeegse citymarketing, Bert Jeene (Industriële Kring Nijmegen) en Guido Mattheé (Health Valley) geven commentaar. Het blijkt dat er brede steun bestaat voor de focus op de oudste stad van het land. Voorwaarde is wel dat we dat weten te verbinden met wat Nijmegen nu wil zijn en is: een stad van kennis en innovatie, van studenten en van gastvrijheid. Iedereen heeft daar wel een motto bij. Ik krijg ook veel leuke suggesties van Nijmegenaren per mail en brief. We zullen die aan professionals meegeven. Gespecialiseerde bureaus moeten, als de raad instemt met onze keuze, de vertaalslag gaan maken naar een slogan en een logo, dat we de komende jaren gaan gebruiken. Zelf zullen we er voor moeten zorgen dat we “live up to the standard”, dwz. laten zien dat we ook daadwerkelijk die boeiende dynamische historische stad zijn. Zorgen dat we dat zichtbaar maken, zowel in de stad zelf als in de beeldvorming voor bezoekers, kenniswerkers, toeristen, bedrijven en cultuurminnaars.

Ook in De Vereeniging, maar dan op het podium van de grote (lege) zaal, overhandigt directeur Albert Krielen mij het eerste exemplaar van een sponsorboekje dat bedrijven en instellingen moet verleiden om bij te dragen aan de vernieuwing van het meubilair. Een van de mooiste concertzalen van het land verdient mooie nieuwe stoelen. Wie voelt zich Maecenas?

Aan het begin van de avond seniorenoverleg, de maandelijkse vergadering met de fractievoorzitters. Onderwerp van gesprek is onder andere de ‘borrel’ na afloop van de raadsvergadering. De aanwezige fractievoorzitters verenigen zich op een wat soberder regime, waarvan de details binnenkort naar buiten komen. Dit nieuws zal de Telegraaf deze keer wel niet halen. Over enkele aanpassingen van de orde van de raadsvergaderingen lopen de meningen wel uiteen. Dat is de reden waarom enkele voorzitters van kleine fracties zich vandaag hebben afgemeld. Wordt vervolgd.

18 januari

’s Ochtends een werkbezoek aan Forum GGZ Nijmegen . Met voorzitter van de Raad van Bestuur Jos Poelman sprak ik al eerder, maar nu zie ik op locatie de verschillende aspecten van dit maatschappelijk zo belangrijke werk. Met de mensen van de Crisisdienst, die ik vaak aan de telefoon heb voor autorisatie van de zgn. In Bewaring Stelling (gedwongen opname op grond van de wet Bijzondere Opname Psychiatrische Ziekenhuizen) praat ik over de criteria voor deze opnames. Bijzonder is ook Kairos, de polikliniek voor ambulante forensisch-psychiatrische zorg, waar het voorkomen van nieuwe delicten en dus nieuw daderschap voorop staat. Tot slot ben ik ook op het terrein van de Pompekliniek en praat ik met de leiding over de resocialisatie van TBS-patiënten en de eventuele risico’s van ontspanningen en onttrekkingen. Er zijn zo’n 50 mensen met TBS werk- en soms woonachtig buiten de muren van de Pompekliniek. Zelden zijn daar problemen mee.

Terug op het stadhuis ontvang ik het eerste exemplaar van de Glazenkampkrant, waarmee de campagne begint om bewoners van de Hazenkamp te bewegen in te tekenen op een aansluiting op het glasvezelkabelnetwerk (mooi Scrabble-woord). Een particulier initiatief dat beoogt de bewoners de macht in handen te geven en te laten houden, gesteund door de gemeente. Ik hoop van harte dat het aanslaat.

Daarna een gesprek met collega Guus Swillens van Wijk bij Duurstede en directeur Papperse van het Nederlands Instituut voor fysieke veiligheid. Zij komen overleggen over de samenwerking tussen de Redactieraad Brandweer en Crisisbeheersing en het Veiligheidsberaad. Het gaat vooral om technische handleidingen en circulaires. Weinig inspirerende maar wel noodzakelijke materie. Daarna een interview met Jan Nap van de Politieacademie over leiderschap bij en over de politie. Ik heb eigenlijk een beetje een hekel aan al dat modieuze gedoe over leiderschap en al die goeroes die daar wollige en bombastische boeken over schrijven. Leiderschap verandert naar tijd en plaats en is afhankelijk van mensen en omstandigheden. Gezag krijg je niet door boekenwijsheid maar door te handelen en gewoon te zijn.

Tot slot van de werkweek open ik in de Derde Walstraat de nieuwe opslagruimte van de Voedselbank. Fantastisch dat al die vrijwilligers en sponsors de uitbreiding mogelijk hebben gemaakt, maar ook treurig dat we zoiets als de Voedselbank nog steeds nodig hebben. Bij wijze van openingshandeling wandel ik met een voedselpakket dwars door een muur van kartonnen dozen. Rare gewaarwording maar ongetwijfeld een fraaie foto.

17 januari

Een lange gevarieerde dag start met een overleg met Paul Sinning van Twijnstra en Reinier de Wit van het NPI over het onderzoek naar de bovenregionale politiesamenwerking. Daarna komt oud-burgemeester Martijn van Bakel en Milheeze, met zijn echtgenote langs. Hij biedt mij een exemplaar van zijn memoires aan, met daarin mooie verhalen over het rijke roomse (vakbonds-) verleden. Wij kennen elkaar niet, maar de op leeftijd gekomen oud-collega heeft zijn jeugdjaren in Nijmegen doorgebracht, vandaar.

Na het ambtelijk overleg over het programma Burger & Bestuur brengen de huidige en vroegere fractievoorzitters van de PvdA, Rutger Zwart en Pieter Smals mij een bezoekje. Goed dat we even bijpraten. Aansluitend het driehoeksoverleg van de stad Nijmegen met districtschef Aart Garssen en officier van justitie Ellis van Dusschoten. Onderwerp van gesprek is onder meer de toepassing in Nijmegen van de zgn. Wet Bibob, op grond waarvan twijfelachtige horeca een vergunning kan worden geweigerd of ingetrokken. Lang geleden, toen Ien Dales nog minister was en ik plv. directeur Politie op het ministerie, werd de eerste grondslag voor deze wet bedacht. Inmiddels bouwen we in Nijmegen ervaring op. Amsterdam is al aardig op dreef met Bibob, getuige de sluiting van zowel Yab Yum als Casa Rossa, daar kunnen we nog wat van leren.

Guido Matthee en Jan Ramakers komen langs om mij bij te praten over de ontwikkeling van Health Valley. De bordjes met City of Health aan de grenzen van de stad zijn weggehaald, maar dat wil niet zeggen dat we minder ‘Healthminded’ zijn geworden. Nijmegen is het centrum van Health Valley en dat concept blijkt goed te werken met steeds meer projecten en betere samenwerking met de andere valley’s in het oosten (Twente en Wageningen). Ook nu wij de stadspromotie meer in het teken zetten van onze unieke historie als oudste stad, blijven wij de concentratie benadrukken van gezondheidzorg gerelateerde bedrijvigheid in Nijmegen. Dat gaat heel goed samen. Alleen een gezonde stad kan zo oud worden!

Na samen met onze plv. voorzitter van de gemeenteraad Peter Breukers een eerste blik te hebben geworpen op het mooie ontwerp van de ‘tweede ambtsketen’, spreek ik mijn vertrokken woordvoerder Arian voor de laatste maal toe op zijn afscheidsfeestje. Aanwezig, ontvankelijk, betrokken, dat zijn de sleutelwoorden om hem te typeren. Ik geef hem een stropdas met wielrennertjes er op. In het advieswezen maken de kleren de man.

’s Avonds een werketentje met Hannie Kunst, Jaap Modder en onze Arnhemse collega’s Pauline Krikke en Rita Weeda. Onder deskundige begeleiding filosoferen wij over de toekomst van onze steden en de culturele identiteit van deze regio. Wordt vervolgd.

16 januari

De ochtend gaat voor een belangrijk deel op aan gesprekken met kandidaten voor de functie van algemeen directeur Veiligheidsregio tevens commandant regionale brandweer. Ik voer de gesprekken samen met de collega’s Steven de Vreeze en Gert Prick en P&O-adviseurs.
Daarna het Bestuursteam Integrale Veiligheid, waaraan ook de wethouders Van Hooft, Lucassen en Scholten deelnemen.

Halverwege de middag naar Den Haag voor een nieuwjaarsbijeenkomst van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Ik ontmoet er Kamerleden, ambtenaren, oud-ministers, collega-burgemeesters en opperhoofden van politie en brandweer. Minister Ter Horst houdt een aardige toespraak over een nieuw kleiner BZK dat samen met provincies, gemeenten en veiligheidsorganisaties wil optrekken. Dat is overigens een streven dat ik vaker heb gehoord. Om de samenwerking te benadrukken, staan we allemaal op het toneel van het Lucent Danstheater, de zaal is helemaal leeg. De minister maakt bekend dat Secretaris-Generaal Jan Willem Holtslag per maart naar de WRR vertrekt. Ik heb plezierig met Jan Willem gewerkt, hij kent elke ambtelijke en politieke achterkamer in Den Haag en vooral ook elke valkuil. Samen met Guusje teken ik namens de burgemeesters van de gemeenten in Gelderland-Zuid een convenant over gemeentelijk veiligheidsbeleid. Er wordt een mooie foto van genomen. Het doet mij er aan denken dat burgemeesters geen overdrachtsceremonie hebben waarin de verantwoordelijkheden officieel worden overgedragen aan de opvolger, zoals dat bij ministers gebruikelijk is.

Na de bijeenkomst eet ik met de directeur van het maatschappelijk topinstituut voor de steden NICIS, Gerard Schouw. Het gesprek varieert van de toekomst van het grotestedenbeleid en van de 40 wijken tot de historie van D66.

15 januari

Dinsdag ben ik de hele dag met het college in de weer. Eerst mijn wekelijks overleg met Pier Eringa, daarna de collegevergadering die zoals gewoonlijk, inclusief lunch en een presentatie door een van de leden, tot 14 00 uur duurt. Ook als de agenda weinig onderwerpen bevat, weten politici toch tijd te vullen. In dit geval is dat overigens nuttig. Aansluitend bezoekt het college directie en Raad van Commissarissen van de DAR, onze lokale en regionale afvalverwerker en schoonmaakdienst. De gemeente is enig aandeelhouder van de DAR en we hebben dus een meer dan direct belang bij een goede en gezonde toekomst van het bedrijf.

Aan het einde van de middag bezoek ik het echtpaar Van der Sloot aan de Winkelsteegseweg, dat vandaag 65 jaar getrouwd is. Dat komt niet elke dag en zelfs niet elke maand voor. Beide echtlieden zijn in goede gezondheid en zitten vol verhalen. Mevrouw woonde voor de oorlog als dochter van een inwonend verzorgend paar ‘op stand’ op de Kwakkenberg en leerde daar onder andere het latere Kamerlid Marinus Van der Goes van Naters kennen. Als ik na een glaasje port weer opstap, zegt ze dat wij partijgenoten zijn, ze is immers al 60 jaar lid van de PvdA. Ach ja.

’s Avonds in de Goffert voor de bekerwedstrijd NEC- FC Zwolle. Daar kan ik beter maar over zwijgen. Thuis gekomen sta ik even er bij stil dat mijn vader vandaag 25 jaar geleden overleed. Ik mis hem nog steeds.

14 januari

De gebruikelijke maandagvergaderingen. Meestal begin ik zoals vandaag met de staf die mij heel direct ondersteunt. Dat overleg waarin agenda, afspraken, toezeggingen en aanvragen aan de orde komen, staat ook wel bekend als het T-team. Ik heb het niet zelf verzonnen. Voorlichter Arian Kuil is er helaas niet meer bij, zijn werk voor mij wordt voorlopig door Marjo erbij gedaan. Ze ziet er gelukkig nog niet uitgeput uit.
Daarna het wekelijkse interview met weekblad de Brug onder de titel “Bellen met de burgemeester”. Het moet maar eens worden onthuld: er komt geen telefoon aan te pas, want redactrice Aranca Jansen schuift elke maandag even aan mijn tafel aan, wel zo handig. Vandaag is de laatste keer, want Aranca gaat voor dezelfde uitgever in Veghel en Uden werken. Jammer, het was altijd een genoeglijk kwartiertje. Het laatste gesprek gaat over de bedrijvigheid in Nijmegen. Nu VGZ naar Arnhem verhuist, ontstaat her en der onrust. Het is jammer dat de zorgverzekeraar na de fusie naar neutraal terrein uitwijkt, maar ook begrijpelijk. Gelukkig hebben wij over nieuwe bedrijven in onze stad niet te klagen. Zo’n honderd bedrijven en bedrijfjes schreven zich vorig jaar in en brachten zo’n 400 nieuwe arbeidsplaatsen mee. Ook grote dienstverleners zullen de weg naar Nijmegen weten te vinden als we onze stad goed in de markt weten te zetten en zorgen dat we goed bereikbaar blijven.

Het overleg over citymarketing en aanverwante onderwerpen verloopt voorspoedig, de raad krijgt eerdaags onze voorstellen. Daarna de reguliere vergaderingen over veiligheid en politie. Ook de jongste overzichten van de politiecijfers leren dat geweld (huiselijk en bij het uitgaan) nog steeds een stevig probleem is, net als woninginbraak. Diefstal uit en van auto’s wordt succesvol bestreden, net als het fietsen jatten. Eind februari zal ik weer een zgn. Politiebrief naar de raad sturen, evenals een brief over het veiligheidsbeleid van de gemeente.

Hoofdofficier Remco van Tooren en plv. korpschef Wim van Amerongen komen langs voor het regionale driehoeksoverleg. Met Binnenlandse Zaken zijn we in gesprek over de juiste verdeling van de beschikbare gelden over de regio’s. Wij hebben sterk de indruk dat Gelderland-Zuid tekort wordt gedaan. Komende weken zullen er weer politieacties zijn in de strijd voor betere arbeidsvoorwaarden. Ook politiemensen hebben recht op actievoeren, zolang de kerntaken maar niet in verdrukking komen en de acties niet over de rug van de gewone burger worden gevoerd. Dat is gelukkig niet het geval. Ik geloof dat die burger er niet zo mee zit dat er wat minder op kleine overtredingen wordt bekeurd.

9 tot en met 12 januari

Woensdag komt naar buiten dat de burgemeester van Maasdriel onlangs in haar installatietoespraak een aantal teksten uit mijn eigen speech van een jaar geleden heeft, hoe zal ik het zeggen, ‘geleend’. Zelfs het citaat uit mijn vaders toespraak tot de Nijmeegse gemeenteraad van 40 jaar geleden, waarmee ik hem als slot van mijn eigen toespraak eerde. Ik besluit maar niet publiek te reageren. Zou deze collega wel weten dat mijn vader niet alleen mijn voorganger in Nijmegen was, maar ook de hare als burgemeester van Maasdriel (1946-1949)?

Ik spreek vandaag onder meer met raadslid Bea van Zijll de Jong over onze stedenbanden. Zij zit in de VNG-adviescommissie Internationale samenwerking. In een interview met Binnenlands Bestuur kijk ik terug op de moeizame geschiedenis van de vernieuwing van de aanstellingswijze van de Nederlandse burgemeester ofwel de teloorgang van de gekozen burgemeester. Ook na een jaar Nijmeegse ervaring ben ik nog steeds een overtuigd voorstander, zowel om de betrokkenheid van de inwoners bij het stadsbestuur te vergroten als om de slagkracht van dat bestuur te verbeteren. Maar het is voorlopig een gelopen race. In Den Haag regeren weer de regenten die zweren bij een kroonbenoeming. Helaas is mijn voorgangster in Nijmegen daar een uitgesproken representant van. Als de gekozen burgemeester van tafel is, laten we dan ook maar stoppen met het burgemeestersreferendum, dat ooit bedoeld was als voorloper. Dat heeft nu geen nut meer en spiegelt mensen alleen maar een zeggenschap voor, die ze in werkelijkheid niet hebben en niet krijgen ook.

Nadat ik een prachtig vogelvluchtboek van Nijmegen in ontvangst heb genomen met tientallen foto’s van al onze landmarks en van de meeste woonwijken, sluit ik de werkdag af met een etentje met Vincent Paes, de afgetreden voorzitter van NEC. Vervelende tijd voor hem, voetbalbestuurder zijn is net zo ongewis als het ministerschap: van de ene op de andere dag zit je thuis. Beiden hopen we natuurlijk dat het de komende tijd beter zal gaan met de club, zowel sportief als financieel.

Donderdag en vrijdag neem ik twee dagen vrij om in Frankrijk een daar met Kerst in het ongerede geraakte auto te repatriëren. Van de gelegenheid maak ik gebruik door met een goede vriend in Parijs de prachtige Giacometti-tentoonstelling in het Centre Pompidou te bezoeken. Al bijna dertig jaar lees en verzamel ik alles over deze Zwitserse beeldhouwer, schilder en tekenaar. Ooit (1980) wist de Commanderie van St. Jan een mooie expositie met zijn werk uit Basel naar Nijmegen te krijgen, de eerste Nederlandse tentoonstelling in lange tijd. Sindsdien laat hij mij niet meer los. Gaat dat zien, het kan nog tot 12 februari.

Zaterdagavond terug in Nijmegen voor de pronkzitting van de jubilerende carnavalsvereniging St. Anneke. Leuk om er als burgemeester even bij te zijn, de carnavalsstemming zit er direct goed in, zeker als het evenbeeld van Paul de Leeuw de leiding neemt. Tot mijn aangename verrassing blijkt vanavond Jan Terlouw geëerd te worden als “topper van toen”. Jan is inmiddels 76 jaar en ziet er nog steeds uit als de ideale schoonzoon.
Om 24.00 uur ben ik in Leiden om de 18^de verjaardag van mijn zoon Tobias in te luiden.

7 en 8 januari

Maandag 7 januari is iedereen weer geheel aan de slag. De eerste vergadering van het jaar op mijn kamer. Ook leg ik de laatste hand aan mijn nieuwjaarstoespraak. Voorafgaand aan onze eigen ontvangst, bezoek ik de nieuwjaarsbijeenkomst van de Kamer van Koophandel Centraal Gelderland op Papendal. Weerzien met o.a. oud-kabinetscollega Joop Wijn die in zijn nieuwe hoedanigheid van MKB-directeur van de Rabobank een fraaie analyse van zowel de nationale als onze regionale economie geeft. Hij bevestigt wat we al wisten: het gaat goed hier, meer bedrijvigheid, meer werkgelegenheid, meer innovatie. Een andere oude bekende, voormalig VVD-Kamerlid Gert Jan Oplaat, houdt een stevige installatierede als nieuwe voorzitter van de Gelderse Kamer van Koophandel. Aardig verhaal, al vliegt hij fors uit de bocht met een ongefundeerde aanval op het mobiliteitsbeleid van onze eigen wethouder Jan van der Meer. Boos worden als iemand realiteitszin vertoont, heeft überhaupt niet zoveel zin en zeker niet als je zelf geen alternatieven weet te verzinnen.

Onze eigen Nieuwjaarsontvangst is volgens mij geslaagd, al had ik graag nog wat meer Nijmeegse burgers gezien en niet alleen de ‘usual suspects’. In mijn nieuwjaarstoespraak benadruk ik onder meer de historische grond van Nijmegen en de unieke positie die wij als oudste en eerste stad hebben. Laten we die benutten. Nijmegen, oudste stad met een jong hart!

Dinsdag het eerste college in 2008, op de kop af een jaar na mijn aantreden. Ik was het zelf bijna vergeten, maar van Lenie Scholten krijg ik een fraai mijnwerkerslampje om ’s avonds nog meer te trainen voor de volgende editie van de Zevenheuvelenloop. Het was wel een mooi en leerzaam jaar, waarin ik mij de Nijmeegse gewoonten en gebruiken weer heb kunnen eigen maken, wat niet wil zeggen dat ik ze ook allemaal heb overgenomen. Ik blijf mij bovendien verwonderen en dat is goed voor een mens (en voor een bestuurder).

’s Middags enkele interviews voor camera en microfoon over het oud- en nieuwvandalisme. Ik wil graag preventieve bevoegdheden om relschoppers van het afgelopen jaar de mogelijkheid te ontnemen om het volgend jaar weer te doen. Verder een constructief overleg over de herstructurering van het woonwagencentrum aan de Teersdijk. Aan het einde van de middag ben ik in het Triavium voor het nieuwjaarsfeest van de medewerkers van de gemeente. Een tikje uit de route voor veel mensen, maar de stemming zit er wel goed in. Ik bedank de mensen die voor en bij de gemeente werken voor hun inzet. Ze krijgen op verjaarspartijtjes altijd al die makkelijke kritiek op ambtenaren en bureaucratie over zich heen, maar ondertussen zijn zij er wel verantwoordelijk voor dat de publieke voorzieningen draaien en dat het in Nijmegen goed toeven en werken is.

Toespraak: Nieuwjaarstoespraak

Beste Nijmegenaren en beste vrienden van Nijmegen,

Ik wens u allemaal een heel goed 2008. In uw persoonlijk leven met een goede gezondheid en veel familie- en relatiegeluk. In uw professioneel bestaan met succes en met veel plezier in uw werk.

Met dat plezier sta ik zelf ook voor u. Ik kijk terug op een mooi jaar in Nijmegen en verheug me op wat er komen gaat.

Ik wens onze stad dat we de opgaande lijn in menig opzicht door kunnen trekken en waar het even minder gaat, dat we de weg naar boven weten te vinden. Ja, ik bedoel ook NEC. Nijmegen en NEC horen bij elkaar, allebei in de eredivisie en graag in het linkerrijtje!

Ich wünsche auch unseren Deutschen Freunden ein glückliches neues Jahr. Ich hoffe, dass wir noch besser zusammenarbeiten im nächsten Jahr in einer wirtschaflichen, politischen und kulturellen Nachbarschaft ohne Grenzen.

22 december - 6 januari

Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden kon mijn verslag van de laatste week voor Kerstmis niet meer op de weblog worden geplaatst. Nu is het wel erg veel mosterd na de maaltijd. Het was nog een behoorlijk volle week met een overvolle collegevergadering (iedereen wil nog zijn bureau schoonmaken voor de Kerst en het laatste geld van het jaar moet nog worden uitgegeven). De raad kwam eveneens voor de laatste keer in 2007 bijeen. Voorafgaand een heus kerstdiner van raadsleden, college, ambtenaren en fractievolgers, zeer geanimeerd.

Verder natuurlijk nog de nodige vergaderingen, zowel in Nijmegen als in Den Haag. Onder meer op de koffie geweest bij staatssecretaris Frans Timmermans van Europese Zaken, die ik wil verleiden om iets te doen aan de Vrede van Nijmegen, volgend jaar 330 jaar geleden. Ook een belangrijke vergadering van het regionaal college van het politiekorps Gelderland Zuid. Wij besloten unaniem tot een nieuwe territoriale indeling met minder teams en meer flexibiliteit en slagkracht. In Nijmegen gaan we terug naar 5 teams, overigens met dezelfde menskracht.

Ik opende voorts nog een expositie van kunstwerken die een rol spelen in het fraaie boek Beeldspraak dat Ad Lansink samenstelde. Kwam in galerie Stills weer oude vrienden tegen, zoals Ad en Marion Merx, die vroeger hun galerie De Tweeling aan de Sterreschansweg hadden en tegenwoordig in Weurt.

Vlak voor Kerst trad ik ook nog op in de Nationale Nieuwsquiz van de NCRV. Ik had een paar jaar geleden ook al eens meegedaan, zonder resultaat. Mijn verwachtingen waren niet hoog gespannen en kwamen uit. In de eerste ronde legde ik het af op sport en trivialiteiten. De tweede ronde was meer iets voor mij, maar ja, toen was het te laat. Maar gezellig was het wel.

Tussen Kerst en Oudjaar een heerlijke week in Normandië doorgebracht. Op Oudjaar zelf was ik even voor middernacht in de regio om samen met korpschef Henk van Zwam een paar uur met onze politiemensen mee te draaien. Daar kwam door de dikke mist niet al te veel van terecht. Verder dan Culemborg en Tiel kwamen we niet, het was niet verantwoord om naar Dodewaard en Nijmegen te rijden. Maar ik zag en hoorde niettemin meer dan genoeg. De jaarwisseling is in vergaande mate geperverteerd door geweld, vandalisme en ernstige vernielzucht.
Burgemeester Roland van Schelven van Culemborg die met een politieauto door zijn gemeente meereed, kreeg een fles door de autoruit. In Nijmegen werd zelfs een stoeptegel dwars door de achterruit van een politieauto gesmeten. De vernielingen zijn niet te tellen, het aantal branden en brandjes in de regio ook niet.

Ik heb de dagen na Nieuwjaar gepleit voor meer wettelijke bevoegdheden om op te treden tegen ‘oud-en-nieuw-hufters’ en voor een verbod op vuurwerk voor 22.00 uur op Oudejaarsavond. Het allerbelangrijkste is echter dat we het met z’n allen niet meer normaal vinden dat de jaarwisseling zo uit de hand loopt. Burgerzin betekent ouders die hun kinderen niet de hele nacht weg laten gaan met bivakmuts op en buren die elkaar op asociaal gedrag aanspreken. Juist aan het begin van het nieuwe jaar!

De eerste dagen van 2008 waren bezet met Nieuwjaarsgroeten en nieuwjaarsrecepties. Ik bezocht de ontvangst van de provincie Gelderland en die van de Gouverneur van de Residentie (Den Haag), van de gemeente Arnhem en van ons eigen politiekorps in Nijmegen.

In het weekend kon ik bovendien in het Kolpinghuis de nieuwe jeugdprins Rick II begroeten. De prins en zijn pages waren bij de proclamatie nog wat zenuwachtig, maar je zag ze met de minuut zelfverzekerder worden.

22 december 2007 - 6 januari 2008

Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden kon mijn verslag van de laatste week voor Kerstmis niet meer op de weblog worden geplaatst. Nu is het wel erg veel mosterd na de maaltijd. Het was nog een behoorlijk volle week met een overvolle collegevergadering (iedereen wil nog zijn bureau schoonmaken voor de Kerst en het laatste geld van het jaar moet nog worden uitgegeven). De raad kwam eveneens voor de laatste keer in 2007 bijeen. Voorafgaand een heus kerstdiner van raadsleden, college, ambtenaren en fractievolgers, zeer geanimeerd.

Verder natuurlijk nog de nodige vergaderingen, zowel in Nijmegen als in Den Haag. Onder meer op de koffie geweest bij staatssecretaris Frans Timmermans van Europese Zaken, die ik wil verleiden om iets te doen aan de Vrede van Nijmegen, volgend jaar 330 jaar geleden. Ook een belangrijke vergadering van het regionaal college van het politiekorps Gelderland Zuid. Wij besloten unaniem tot een nieuwe territoriale indeling met minder teams en meer flexibiliteit en slagkracht. In Nijmegen gaan we terug naar 5 teams, overigens met dezelfde menskracht.

Ik opende voorts nog een expositie van kunstwerken die een rol spelen in het fraaie boek Beeldspraak dat Ad Lansink samenstelde. Kwam in galerie Stills weer oude vrienden tegen, zoals Ad en Marion Merx, die vroeger hun galerie De Tweeling aan de Sterreschansweg hadden en tegenwoordig in Weurt.

Vlak voor Kerst trad ik ook nog op in de Nationale Nieuwsquiz van de NCRV. Ik had een paar jaar geleden ook al eens meegedaan, zonder resultaat. Mijn verwachtingen waren niet hoog gespannen en kwamen uit. In de eerste ronde legde ik het af op sport en trivialiteiten. De tweede ronde was meer iets voor mij, maar ja, toen was het te laat. Maar gezellig was het wel.

Tussen Kerst en Oudjaar een heerlijke week in Normandië doorgebracht. Op Oudjaar zelf was ik even voor middernacht in de regio om samen met korpschef Henk van Zwam een paar uur met onze politiemensen mee te draaien. Daar kwam door de dikke mist niet al te veel van terecht. Verder dan Culemborg en Tiel kwamen we niet, het was niet verantwoord om naar Dodewaard en Nijmegen te rijden. Maar ik zag en hoorde niettemin meer dan genoeg. De jaarwisseling is in vergaande mate geperverteerd door geweld, vandalisme en ernstige vernielzucht.
Burgemeester Roland van Schelven van Culemborg die met een politieauto door zijn gemeente meereed, kreeg een fles door de autoruit. In Nijmegen werd zelfs een stoeptegel dwars door de achterruit van een politieauto gesmeten. De vernielingen zijn niet te tellen, het aantal branden en brandjes in de regio ook niet.

Ik heb de dagen na Nieuwjaar gepleit voor meer wettelijke bevoegdheden om op te treden tegen ‘oud-en-nieuw-hufters’ en voor een verbod op vuurwerk voor 22.00 uur op Oudejaarsavond. Het allerbelangrijkste is echter dat we het met z’n allen niet meer normaal vinden dat de jaarwisseling zo uit de hand loopt. Burgerzin betekent ouders die hun kinderen niet de hele nacht weg laten gaan met bivakmuts op en buren die elkaar op asociaal gedrag aanspreken. Juist aan het begin van het nieuwe jaar!

De eerste dagen van 2008 waren bezet met Nieuwjaarsgroeten en nieuwjaarsrecepties. Ik bezocht de ontvangst van de provincie Gelderland en die van de Gouverneur van de Residentie (Den Haag), van de gemeente Arnhem en van ons eigen politiekorps in Nijmegen.

In het weekend kon ik bovendien in het Kolpinghuis de nieuwe jeugdprins Rick II begroeten. De prins en zijn pages waren bij de proclamatie nog wat zenuwachtig, maar je zag ze met de minuut zelfverzekerder worden.