zaterdag 30 juni 2007

28 tot en met 30 juni

Donderdag onder meer gesproken met de voormalige korpschef van politie en met de mensen van de afdeling Bestuurlijke Organisatie van het ministerie van BZK die in Nijmegen op een werkuitje zijn. Sommigen ken ik nog van mijn ministerstijd, anderen zijn van latere datum. Ze willen vooral weten of het burgemeesterschap in de praktijk nu anders is dan ik als minister dacht. Ja zeker, je weet pas wat het inhoudt als je het zelf bent. Maar mijn gedachten over de gekozen burgemeester zijn nog steeds dezelfde. Waar ik wel over ben gaan twijfelen is of de wetgever na ‘deconstitutionalisering’ (dwz. uit de Grondwet halen) van het raadsvoorzitterschap van de burgemeester, aan de raad moet overlaten wie de raad voorzit. Ik denk dat dit toch het beste in handen van de burgemeester kan blijven, zo blijft hij/zij ook een betrokkenheid bij het raadswerk hebben. Die dreigt anders teloor te gaan.

Vrijdagmiddag bezoek ik samen met wethouder Lenie Scholten en medewerkster Marjo van Ginneken de Abi Bakr moskee aan de Pastoor Zegerstraat. Burgemeester De Graaf brengt op 29 juni 2007 een bezoek aan de Abi Bakr moskeeDe Moskee is één van de vier moskeeën die wij in Nijmegen hebben en een van de twee Marokkaanse. De gebedsruimte is sober maar mooi ingericht, boven is een identieke ruimte voor de vrouwen. De moskee doet goed werk onder de Marokkaanse islamitische Nijmegenaren en de bestuurders spreken niet alleen voortreffelijk Nederlands maar ook met een fraaie Nijmeegse tongval. Dit is wat integratie moet zijn: gevoel voor de eigen cultuur en identiteit, respect voor de leef- en spelregels in Nederland en bereidheid om samen te werken en samen te leven.

Zaterdag nog even een uurtje naar het Goffertstadion. De gemeenteraad heeft een sportmiddagje op de Eendracht, de oefenvelden van NEC. Ik zie ze niet slagballen, maar ben wel bij de ontvangst en rondleiding in het stadion. Ik neem aan dat ik a.s woensdag bij de afsluitende raadsvergadering wel zie hoeveel blessures er zijn en wie die hebben veroorzaakt.

woensdag 27 juni 2007

26 en 27 juni

Het college vergadert vandaag gezond. Nu ja, niet gezond, maar wel gezondheidsbewust. Het Seneca-instituut van de HAN verstrekt ons hartslagmeters om te onderzoeken wat vergaderen met een mens doet. We kunnen er allicht wat van leren, bv. dat stilzitten en praten wel erg weinig calorieën verbruiken. Burgemeester en wethouders hebben deze week ook een stappenteller aan hun broekriem hangen. 10000 stappen per dag blijkt de ideale hoeveelheid te zijn. Ik vrees dat ik zelden boven de 5000 uitkom, zelfs als ik van huis naar werk loop.
Vanmiddag weer een extra collegevergadering over de financiële perspectieven. Aansluitend een etentje met de bestuurders van ACBN en Stichting Vierdaagse in het Poortwachtershuisje, goed voor de onderlinge verhoudingen, de drie partijen zijn op elkaar aangewezen en werken goed samen. Na het diner spreek ik nog de leerlingen van praktijkschool De Zonnegaard toe ter gelegenheid van hun diploma-uitreiking. Ik overhandig zo’n veertig diploma’s, schudt veertig handen en zie veertig tevreden koppies. Daarna met z’n allen op de foto. Dankbaar werk!

Woensdagochtend in Den Haag voor de bestuursvergadering van de Stichting Parlementaire Geschiedenis. Ik neem de voorzittershamer over van de Nijmeegse oud-burgemeester Ed d’Hondt. De stichting exploiteert samen met de Radboud Universiteit het Centrum voor Parlementaire Geschiedenis dat de naoorlogse parlementaire geschiedschrijving voor zijn rekening neemt en al zo’n 35 jaar bestaat. Ik ben er ooit nog student-assistent geweest. Het bestuur bestaat naast de voorzitter uit Kamerleden en dat is natuurlijk altijd goed voor de Nijmeegse relaties. Zelf heb ik vroeger zo’n 7 jaar als bestuurslid gefunctioneerd, samen met o.a. Eimert van Middelkoop en Jan Peter Balkenende. Nu zijn de Tweede Kamerleden Sybrand Haersma Buma (CDA), Paul Kalma (PvdA) en Arie Slob (CU) lid, net als Eerste Kamerlid Uri Rosenthal (VVD).
’s Middags in Zeist een deel bijgewoond van de conferentie over ‘Data voor daadkracht’, het rapport van de Adviescommissie Informatiestromen Veiligheid, waar ik deel van uitmaakte.

Op tijd terug in Nijmegen om met de gemeenteraadsleden te debatteren over jongerentoezicht, over veiligheid in de parken en de toekomst van de tippelzone en over cameratoezicht in de spoortunnel. Dat laatste is politiek het meest brisant door de emoties die hierover onder een deel van de Nijmeegse bevolking leven. Een open zenuw lijkt het wel. De raad wil graag dat er snel tijdelijke maatregelen komen in afwachting van een uitgebreid onderzoek naar de stationsomgeving. Op sommige momenten kunnen we mobiel cameratoezicht inzetten. Permanent cameratoezicht moet volgens de wet aan veel strengere voorwaarden voldoen, dat is nog niet aan de orde. De raad wil wel al snel mij de bevoegdheid geven om permanent cameratoezicht in te voeren als dat noodzakelijk zou zijn. Aan het begin van de raadsvergadering kan ik de felicitaties overbrengen voor de geboorte van de dochter van raadslid Hans van Hooft jr. en de condoleances voor het overlijden van de moeder van wethouder Paul Depla. Politici zijn net mensen.

maandag 25 juni 2007

25 juni

Gisteren weer een succesvol megaconcert, ditmaal van de Red Hot Chili Peppers, op een uitverkochte Goffertweide. Ik ontving de gasten van de gemeente in het Goffertstadion voorafgaand aan het concert en kon zo de ook aanwezige staatssecretaris Albayrak nog even over de ‘pardonners’ onderhouden. In tegenstelling tot mijn zoon Tobias, die met zijn vriendinnetje speciaal uit Leiden was overgekomen, heb ik het concert zelf niet gehoord en gezien. Toen alle gasten naar binnen waren, ben ik mijn ‘huiswerk’ voor de komende week gaan doen. Ik ben niet zo’n Peppers-fan. ’s Avonds heel laat probeerde ik samen met zoon en vriendin weer Nijmegen uit te komen, maar dat leek een haast onmogelijke opdracht. Midden in nacht weer in Leiden om vanochtend daar naar de tandarts te gaan. En daarna weer naar Nijmegen rijden. Dat krijg je ervan als je wel in Nijmegen woont maar ook nog niet helemaal…

Vandaag de gebruikelijke maandagse overleggen en een interview met De Gelderlander over mijn Vierdaagse-gevoel. Ik noem de Vierdaagse de kroon op Nijmegen. Maandags is er ook altijd even ruimte voor een ‘bilaatje’ (ambtelijk jargon voor tweegesprek) met gemeentesecretaris Pier Eringa. ’s Avonds eet ik met de burgemeester van Apeldoorn, naamgenoot Fred de Graaf, in Chalet Brakkestein. Prettig en nuttig om gezamenlijke belangen te verkennen en ervaringen te wisselen. Tegenover dat half jaar van mij staan 26 burgemeestersjaren van Fred. Daar steek ik nog eens wat van op!

vrijdag 22 juni 2007

21 en 22 juni

Donderdag eerst naar de GGD aan de Nijmeegse Baan voor de ondertekening van een convenant tussen gemeente, politie en GGD over de opvang van psychiatrische patiënten die nu nog te vaak in een politiecel belanden, maar daar natuurlijk niet thuis horen en alleen in echte nood tijdelijk daar mogen worden opgevangen. Er is nu een tijdelijke opvangplek gecreëerd bij de GGD en dat is een belangrijke stap.
Aansluitend houd ik een openingstoespraak bij een tweedaagse conferentie van Duitse en Nederlandse officieren van justitie. De conferentie is bedoeld om de grensoverschrijdende samenwerking bij opsporing en vervolging van strafbare feiten en verdachten makkelijker te maken. Als korpsbeheerder van de politie in deze grensregio en als Nijmeegs burgemeester kan ik die betere samenwerking alleen maar toejuichen.
Verder onder meer een enthousiasmerend gesprek met het Regionaal Bureau Toerisme van de stadsregio (RBT-KAN). Directeur Juriaan de Mol is een wervelwind die het ene idee na het andere plan uit zijn mouw schudt.
Aan het einde van de middag, na een lange reis door de files heen, in de Haagse Ridderzaal bij het afscheid van de korpschef van het Korps Landelijke Politiediensten, Peter van Zunderd. Veiligheid Nederland is hier verzameld en er valt dus veel te ontmoeten.

Vrijdag de traditionele Hectometermars voor alle bij de Vierdaagse betrokken bestuurders. Door een persoonlijke verplichting moet ik de lunch op het Nijmeegse stadhuis overslaan, maar gelukkig ben ik net op tijd in Ewijk voor de start bij Kasteel Doddendael. 7,5 kilometer is natuurlijk een schijntje vergeleken bij de echte Vierdaagse, maar als het heel hard regent, kan ook zo’n schijntje onaangenaam worden. We schuilen met minstens 100 genodigden onder een viaduct totdat het noodweer opklaart. Daarna wordt het gelukkig nog heel aardig, mooi landschap, leuke wandelgenoten en tot slot ook nog een genoeglijk diner in Doddendael waar ik van marsleider Wim Jansen een traditioneel Delftsblauw bord krijg aangereikt.

woensdag 20 juni 2007

18 tot en met 20 juni

Maandag komt Co Verdaas langs om over de Euregio te praten en de Gelderse bijdrage daaraan. Co is gedeputeerde van Gelderland, maar ik ken hem ook nog van de Tweede Kamer waar we kort samen deel van uitmaakten. En van optredens van zijn band John-Boy & The Waltons, die mooie nummers uit de jaren 50 en 60 vertolken. Waarom wordt iemand gedeputeerde als je ook met muziek je brood kan verdienen?
’s Avonds woon ik het eerste deel van een bewonersoverleg over de Vierdaagse bij. Goed dat bewoners en ondernemers van het centrum de gelegenheid hebben om met de gemeente en de feestenorganisatie ACBN te praten. Zij hebben immers als enigen niet alleen maar lusten maar ook lasten van de vierdaagsefeesten.

Dinsdag ook al volle vergaderdag, met onder andere de wekelijkse collegevergadering. Met de pers praat ik bij over de “politiebrief”, een jaarlijks overzicht van politieprestaties en ambities die ik voortaan naar de gemeenteraad stuur. Door ons systeem van regionale politie is de raad wel op erg grote afstand komen te staan van het politiewerk. Een jaarlijks debat kan helpen om die kloof te overbruggen. Ik licht toe dat dit jaar prioriteit wordt gegeven aan de aanpak van woninginbraak, diefstal van en uit auto’s en fietsendiefstal. Dat zijn voor veel Nijmegenaren hinderlijke misdrijven, die we steviger moeten bestrijden.

Met wethouder Lenie Scholten en deskundige ambtenaren overleg ik ook over de aanpak van de generaal pardon-regeling. We hebben nog geen inzicht in de precieze vorm en criteria, maar moeten natuurlijk wel al voorbereidingen treffen, onder meer voor de verklaring die de burgemeester moet afgeven of iemand wel het gehele jaar 2006 in Nijmegen heeft verbleven. Hoe toon je dat aan en wat voor bewijsmiddelen zijn daarvoor voldoende? Staatssecretaris Albayrak heeft nadere handreikingen toegezegd.

Woensdag breng ik de ochtend door in Culemborg waar collega Ronald van Schelven gastheer is voor het algemeen bestuur van de Veiligheidsregio en het regionaal college van de politieregio. Ik ben groot voorstander van verdere integratie van politiebestuur en dat van de andere veiligheidsdiensten (brandweer, GHOR, ambulancedienst). Gewoon één veiligheidsregio met alles erin, inclusief regionale financiering. Maar ja, dat is voorlopig niet één, maar tenminste twee bruggen te ver.
Vandaag spreek ik, samen met wethouder Van der Meer, met gedeputeerde Keereweer over Park Lingezegen.
Verder een ontmoeting met de weduwe en zonen van één van de twee slachtoffers van de vorige Vierdaagse. Mevrouw Kussy heeft het vanzelfsprekend nog elke dag zwaar. Ze is realistisch over wat er is gebeurd met haar man die kerngezond aan de eerste dag begon, voor de 13de keer al weer. Over 4 weken onthullen we een plaquette op de Wedren ter herdenking van vorig jaar; de tekst en uitvoering zijn uitgebreid doorgesproken met de beide families.

’s Avonds vergadert het college over de nieuwe cijfers voor de Perspectiefnota, nu in Den Haag er gelukkig geld beschikbaar is gekomen. Het is helaas geen zilverschip, maar wel meer dan we tot voor kort dachten en dus moeten we onze prioriteiten, bezuinigingsvoorstellen en nieuw beleid heroverwegen. Voordat ik aanschuif geef ik eerst het startsignaal voor de derde avond van de Avondvierdaagse voor senioren in de Honinghoeve aan de Fanfarestraat. De zeer sterken, waaronder één vrouw van 97 jaar en twee van 94, worden in rolstoelen rondgereden; anderen gebruiken een rollator of krijgen een liefdevolle en steunende arm aangeboden. Mooie traditie!

maandag 18 juni 2007

17 en 18 juni

Na aankomst zondagochtend wat bij geslapen en aan het eind van de middag naar Nijmegen voor de laatste groepswedstrijd van het EK onder 21 in ons stadion. De jetlag slaat niet toe, dus ik zie samen met collega-bestuurders uit onze regio monter hoe de Engelsen Servië verslaan met goed voetbal. ’s Avonds laat nog een koffer geleegd, want de post en tekenstukken worden heus niet minder als je even weg bent.

Maandag volle vergaderdag. Ik heb in de gauwigheid bij terugkeer in Nederland ook het beleidsplan van het kabinet Balkenende IV doorgenomen. Het bevat wel erg veel plaatjes, vooral van in ernstige staat van dialoog verkerende ministers en staatssecretarissen. Ik laat een politiek oordeel maar achterwege, er is al genoeg kritiek in de kranten te lezen. Wat mij opvalt is dat er veel vertrouwen in de gemeenten wordt geïnvesteerd, maar diezelfde gemeenten ook strak aan de teugels worden genomen: we moeten gedragscodes in wijken opstellen, coffeeshops sluiten, meer aandacht besteden aan expats, de samenwerking met de IND en CWI verbeteren, meer toezicht op onze ruimtelijke plannen accepteren, in gesprek gaan met jongeren, ouders en café’s over sluitingstijden, onze vergunningen beter handhaven, veiligheidshuizen oprichten enz. enz. Allemaal goede bedoelingen, maar een beetje meer vertrouwen in ons eigen kunnen mag ook wel.
Het extra geld dat nu naar het Gemeentefonds toevloeit, is zeer welkom. Wij zullen het goed besteden, als het even kan in de geest van de prioriteiten van het kabinet, maar in ieder geval volgens de wensen en verlangens van onze eigen Nijmeegse democratie.

zaterdag 16 juni 2007

13 t/m 16 juni

Woensdag vertrek ik voor een paar dagen naar Curacao. De Stichting Ontwikkeling Nederlandse Antillen heeft mij uitgenodigd om een symposium toe te spreken. De USONA is enkele jaren geleden door de Nederlandse en de Antilliaanse overheid opgericht als tussenstation voor de ontwikkelingssamenwerking. De uitvoeringsorganisatie van USONA beheert de ontwikkelingsgelden en beoordeelt de projecten die volgens tevoren overeengekomen programma’s worden ingediend. Ik was als minister verantwoordelijk voor de oprichting. Als burgemeester van een ‘Antillianengemeente’ heb ik er baat bij dat vooral de programma’s Onderwijs en Duurzame Economische Ontwikkeling goed van de grond komen, dat scheelt een heleboel problemen met toekomstloze jongeren die onze kant op komen.

De vlucht duurt zoals bekend bijna 10 uur. Dat geeft mij de gelegenheid mijn toespraak voor te bereiden. Als ik op vliegveld Hato aankom is het in Nederland al bijna nacht. Ik heb in het verleden geleerd gewoon de dag door te trekken en je direct aan het tijdsverschil aan te passen. Dus ga ik ’s avonds naar een ontvangst waar ik veel oude bekenden spreek.

Nadat ik als een blok geslapen heb, ben ik om 8.30 uur ’s ochtends bij de start van het symposium. In een essay dat vandaag wordt gepresenteerd hebben prof. Theo Camps en ik onze ideeën over de toekomst van de programfinanciering uiteengezet, mede in verband met de staatkundige vernieuwing op de Antillen. Over een paar jaar zal het land Nederlandse Antillen niet meer bestaan, de zelfstandige landen Curacao en St Maarten blijven net als de kleinste eilanden (Bonaire, St Eustatius en Saba) binnen het Koninkrijk maar hebben hun eigen autonomie. De eerste tijd zal een onafhankelijke “buffer” in de verdeling en aanwending van de ontwikkelingsgelden nodig blijven en dus is er toekomst voor USONA.
In toespraak benadruk ik de noodzaak van investeren in mensen en niet alleen maar focussen op nieuwe structuren. Het symposium wordt druk bezocht, nagenoeg de hele Antilliaanse politiek is aanwezig, net als de ondernemerswereld, de maatschappelijke instellingen en de pers. Het voelt goed om weer even terug te zijn, ik ben nog steeds erg betrokken.

Vrijdag neem ik de kans waar om me in Willemstad verder te informeren over de laatste ontwikkelingen. Ik breng eerst een bezoek aan de Gouverneur Frits Goedgedrag, een bijzonder prettige man en een symbool van integriteit. Het Paleis van de Gouverneur ligt in het Fort Amsterdam. Aan de overkant van het binnenplein huist de minister-president in het gebouw waar ook de ministerraad is gevestigd. ‘Minpres’ Emily de Jongh-Elhage ontvangt me hartelijk. Ze is optimistisch over de bestuurlijke vernieuwing van de Antillen en ook over de economische mogelijkheden. Gelukkig trekt de economie weer aan, vooral door het toerisme. Ik bied aan om samen met andere Nederlandse oud-politici mee te blijven denken. De rest van de dag spreek ik achtereenvolgens met oud-premier Etienne Ys, minister Omayra Leeflang van Onderwijs en minister Dave Dick van Justitie. Vooral minister Leeflang is inspirerend. Zij werkt voortvarend aan de vernieuwing van het gehele onderwijssysteem waardoor scholing veel meer verplichtend wordt. Als eerste wordt de leerplichtleeftijd verlaagd naar 4 jaar. Ze zet vooral in op taalonderwijs en dat is ook noodzakelijk, zowel om op de Antillen als om in Nederland een toekomst op te bouwen. Ook Nijmegen wil zijn steentje bijdragen aan een goede opbouw, onze expertise kunnen we waar nodig ter beschikking stellen.

Zaterdagmiddag vlieg ik terug (om door het tijdverschil pas zondagmorgen weer op Schiphol aan te komen), in de ochtenduren onderga ik nog even de hoge temperaturen en de zwoele wind. Ik ben niet zo dol op dit klimaat en ben blij als ik weer de airco in mag.

dinsdag 12 juni 2007

11 en 12 juni

Gewoon een werkdag. Nu ja, gewoon. Ik ben vandaag 50 geworden. Gisteren overviel Machteld mij alvast met een surpriseparty thuis met familie en vrienden.
Als ik het stadhuis binnenkom zie ik overal grote posters met mijn foto en de tekst “The older we get, the better we were”. Dat snijdt even door de ziel. De staf heeft niet alleen mijn kamer versierd maar ook een Nijmeegse Abraham geproduceerd. Die blijft als een extra bezoeker de hele dag aan mijn tafel zitten. Veel telefoontjes, smsjes, mails en zelfs cadeautjes. Vijftig is toch niet een moment waar mensen makkelijk aan voorbijgaan, al zou je het zelf misschien wel willen.

De oude man is vandaag verder de hele dag in vergadering. ’s Avonds bezoek ik de eerste wedstrijd in het Goffert-stadion van het EK onder 21. De Serven zijn steviger en slimmer dan de Italianen en vechten zich in de 2de helft naar de overwinning. Eén verdachte wordt aangehouden wegens het afsteken van vuurwerk. Ik zie een spandoek met ‘Serbian Ultras’, dat lijken mij geen vriendelijke jongens. Voor het afsteken van vuurwerk wordt een verdachte aangehouden, verder zijn er geen problemen.

Dinsdag hebben we eindelijk weer een collegevergadering in de vertrouwde Treveszaal die de afgelopen maanden onbruikbaar was wegens de werkzaamheden aan de gevel van het stadhuis. Vergadert een stuk lekkerder dan zo’n kale zaal in de ‘nieuwbouw’. ’s Middags wordt er onder meer een foto van mij en mijn bureau gemaakt voor het tijdschrift Kantoor en Efficiency. Ik wist niet dat dit bestond maar er zal ongetwijfeld een markt voor zijn. Ook komt marsleider Wim Jansen even langs voor een paar hobbels in de voorbereiding van de Vierdaagse. De samenwerking is in het algemeen goed maar af en toe moet er een plooitje worden gladgestreken.
Aan het einde van de middag rijd ik naar Leiden om vanavond de verjaardag van Machteld te vieren. Bizar natuurlijk dat wij een dag na elkaar jarig zijn, we hebben al meer dan 25 jaar dubbele feestjes. Gisteren waren we samen een dag 100 jaar (en toch nog heel vitaal).

zaterdag 9 juni 2007

8 en 9 juni

‘s Ochtend ben ik in den Haag voor een gesprek met staatssecretaris Ank Bijleveld van BZK. Zij heeft onder meer de ontwikkelingssamenwerking met de Antillen in haar portefeuille. Samen met de directeur Koninkrijksrelaties van het departement brengt zij mij op de hoogte van de laatste stand van zaken in de verhouding met de Nederlandse Antillen. Als burgemeester van een van de zg. Antillianen-gemeenten wil ik er aan bijdragen dat in de Antillen de voorwaarden worden geschapen voor jonge mensen om niet hier maar dáár een toekomst op te bouwen. De Antillianen-gemeenten steunen bv. het Deltaplan Onderwijs van de Antilliaanse minister Omayra Leeflang. Volgende week ga ik 3 dagen naar Curacao op uitnodiging van de Stichting Ontwikkeling Nederlandse Antillen om daar een congres toe te spreken over het succes van programma-financiering. Ik zal daar onder meer pleiten voor veel meer op jeugdzorg en gezinsproblematiek gerichte programma’s.

Als ik ’s middags terugrijd naar Nijmegen is het ongelofelijk druk op de weg. Ik doe er drie uur over om weer op het stadhuis te komen. Komt dat allemaal door het concert van de greatest band on earth vanavond? De laatste details worden doorgenomen, maar heus, het gáát gebeuren: de Stones zullen een kleine gemeentelijke delegatie backstage ontvangen en het straatnaambord van de Rolling Stonesstraat in Lent signeren.
Het is mooi dat het is gelukt dank zij de inspanningen van verschillende medewerkers en het is bijzonder om de iconen van mijn jeugd te ontmoeten. In onze delegatie hebben we behalve wethouders en ambtenaren ook de voorzitter van het bewonersplatform van de Rolling Stonesstraat opgenomen. Het gaat immers om hún straatnaam.

De oude rockers blijken ‘in het echt’ kleiner dan ik had verwacht, hun koppen even doorleefd als ik vermoedde en hun interesse is gelukkig niet geveinsd. Ze vinden het echt leuk dat er een straat naar ze is vernoemd. Ik vertel de heren dat we trots zijn dat ze nu al voor de derde maal in de oudste stad van Nederland optreden. Dat ze hier eerder waren geweest, was hen niet ontgaan, maar de oudste stad, dat was nieuw voor ze. Keith Richards blijkt Nijmegen vooral te kennen van Market Garden en van A bridge too far. Hij memoreert Robert Redford die als Major Julian Cook in z’n canvasbootje de oversteek over de Waal leidde. Ik heb de gitaarvirtuoos natuurlijk gelijk uitgenodigd voor een dagje oorlogsgeschiedenis. Niet dat ik denk dat hij deze uitnodiging langer dan 5 minuten onthoudt, maar het gaat natuurlijk om het gebaar…

Hoewel de meteorologische voorspellingen vanmiddag er nog van uitgingen dat de onweersbuien Nijmegen op veilige afstand zouden passeren, blijkt er rond 18.15 uur toch plotseling sprake van een weersalarm. Dan is de Goffertweide al behoorlijk volgelopen. Rond 19 uur is het echt noodweer, maar de kans op inslagen is klein. Ik sta in direct contact met de veiligheidsdiensten; van serieus overwegen om de weide te ontruimen is echter geen sprake. De buien zijn hevig maar gelukkig genieten tienduizenden totaal doorweekte fans uiteindelijk toch van een prachtig concert. De oudjes doen het nog prima, ook tot grote vreugde van een paar ministers die we voor dit concert hebben uitgenodigd. Tijdens de ‘nazit’ in het Goffert-stadion wordt er heel wat genetwerkt en gelobbyed.

Zaterdag ondanks het ‘day after’- gevoel weer op tijd in Utrecht voor de achtereenvolgende bijeenkomsten van het korpsbeheerdersberaad en het veiligheidsberaad (van de voorzitters van de veiligheidsregio’s). Zaterdagochtend is niet mijn favoriete moment om te vergaderen, maar gelukkig schiet het allemaal op en zijn we rond 13 uur klaar, zodat er nog iets van de dag overblijft.

donderdag 7 juni 2007

7 juni

Donderdag is wel zeer politieel gekleurd. Eerst samen met hoofdofficier Remco van Tooren de hele ochtend met een dwarsdoorsnede van het politiekorps Gelderland-Zuid gesproken, zo krijgen we een beter beeld dan als we alleen maar met de korpsleiding spreken, hoe goed die ons ook informeert. Daarna ’s middags op het hoofdbureau samen met de korpschef en de hoofdofficier een stevige delegatie van het ministerie van BZK ontvangen om over de prestaties van het korps van het afgelopen jaar te praten, Tegenwoordig eist de rijksoverheid over ongeveer elke minuut politiewerk cijfermatige verantwoording via de zg. prestatiecontracten. Gelukkig dat de nieuwe minister het aantal ‘prestatie-indicatoren’ wil terugbrengen tot een overzichtelijk aantal en alleen nog maar op de inhoud van de politietaken wil sturen i.p.v. op managementdingen als het percentage ziekteverzuim. Daar zijn we in de regio zelf mans genoeg voor.

Burgemeester op bezoek bij NXPAan het eind van de middag zitten we opnieuw met de politiedriehoek bij elkaar voor een tweede sollicitatiegesprek. Tussen de politiële bedrijven door breng ik samen met wethouder Hannie Kunst ook nog een werkbezoek aan de grote innovator NXP. NXP is de nieuwe naam voor de voormalige en inmiddels verkochte Philips-divisie semiconductors, goed voor duizenden Nijmeegse arbeidsplaatsen. Interessant bezoek, waarvan een niet onbelangrijk gedeelte werd besteed aan het om- en aankleden tot marsmannetjes om geheel steriel een kijkje in de chipsfabriek te nemen. Ik heb vruchteloos gepoogd te voorkomen dat er genante foto’s worden genomen. Dat is dus mislukt.

woensdag 6 juni 2007

6 juni

Woensdag heb ik onder meer een sollicitatiegesprek voor de functie van plaatsvervangend korpschef van de politie Gelderland Zuid. De vervulling van de vacature wordt nu nijpend, want korpschef Henk van Zwam moet al veel te lang de kar in zijn eentje trekken. Nadat ’s middags het dagelijks bestuur van de veiligheidsregio heeft vergaderd, komt de Nederlandse consul-generaal in Düsseldorf langs (vroeger zeiden wij Dusseldorp). Consul-generaal Giesen gaat binnenkort met pensioen, maar vindt het toch nog de moeite waard zijn kennis van Nordrhein Westfalen met mij te delen. Heel nuttig, want onze toekomst houdt niet op bij de Duitse grens, integendeel.

In de Schepenhal van het stadhuis wordt op gezellige en luidruchtige wijze de jaarlijkse haringparty gevierd. Nu al voor de 10de keer, ooit begonnen als een kleine actie van een paar NEC-vrienden, nu een grote manifestatie. De eerste vaatjes worden op Amerikaanse wijze geveild voor een goed doel, opbrengst wel 28.000 euro. Ik verzorg de afslag. De Hollandse Nieuwe is dit jaar echt helemaal nieuw en smaakt heerlijk. Ik beken dat ik er meer dan één geproefd heb en dat is een understatement.

’s Avonds in de zg. raadskamer verantwoording afleggen voor het beleid over 2006. Dat wil zeggen het beleid en de resultaten van mijn voorgangster. Een nieuwe gewaarwording, maar helemaal passend in het democratisch proces. Ons eigen jeugdig raadslid Stijn Verbruggen is op het VNG-congres vandaag uitgeroepen tot Beste Jong Raadslid van het jaar. Hij kreeg ter plekke de trofee uitgereikt door zijn vroegere raadsvoorzitter. Dat is toeval, maar ook symboliek.

Heel laat op de avond, zeg maar rond middernacht, loop ik een uurtje samen met wijkagent Jan Jacobs op. We wandelen door het Kronenburgerpark en omgeving en nemen ook een kijkje in de fietstunnel onder het spoor. Beide plekken zijn stevig is discussie. De tunnel geeft van oudsher ’s avonds vooral vrouwen een onveilig gevoel. Er hangen al jaren camera’s, die het overigens ook al jaren niet doen, dwz. niet aangesloten zijn en dus niet uitgekeken worden. Met de nieuwe scherpe wettelijke criteria is het nagenoeg onmogelijk om die camera’s weer aan te sluiten, omdat er (gelukkig) zelden iets gebeurt en de politie geen feitelijke noodzaak ziet om het toezicht met elektronische ogen uit te voeren. Het ligt alleen al door de geschiedenis van de camera’s erg gevoelig en we zullen dus er in de raad goed over moeten praten. Zeker nu de meerderheid van de raad vorig jaar expliciet heeft uitgesproken alleen camera’s te willen als dat echt noodzakelijk is en geen schijnveiligheid te willen creëren. Dat ben ik met de raad eens. De hele stationsomgeving wil ik overigens qua veiligheid eens tegen het licht houden, daar valt nog wel het een en ander te doen.

Het Kronenburgerpark is een van de mooiste plekken van Nijmegen en geen criminele hotspot, al wordt dat soms gesuggereerd. Natuurlijk is er wel eens wat aan de hand, drinken jongeren er soms illegaal een biertje en hangt er wel eens een verslaafde rond, maar van zware criminaliteit, geweld of structurele drugshandel blijkt gelukkig niets. Een dakloze die de wijkagent en ik in het park aantreffen is kien genoeg om zijn burgemeester te herkennen hoewel die er midden in de nacht niet bepaald burgermeesterlijk bij loopt.

dinsdag 5 juni 2007

4 en 5 juni

Maandag het gebruikelijke binnenwerk, dat wil zeggen alle ambtelijke overleggen die nodig zijn om de koers te bepalen, besluiten te kunnen nemen, afspraken te maken, informatie over te dragen enz. enz. Op maandagen heb ik ook altijd een prettig gesprekje met Aranca Jansen van weekblad De Brug; de neerslag daarvan verschijnt steevast op woensdag in de rubriek “Bellen met de burgemeester”.

Tussen alle goede gesprekken door open ik in de hal van het stadhuis de expositie van prachtige foto’s van MS-patiënten. Het Nijmeegse MS-centrum wordt daarbij in het zonnetje gezet. Van één van onze ambtenaren weet ik hoe geweldig dit centrum voor MS-patiënten is, hoeveel aandacht en bijzondere zorg wordt gegeven. Deze medewerkster kan het weten, ze heeft zelf MS, al weten de meeste collega’s van haar dat niet eens. De beperkingen zijn ook niet altijd te zien en juist dat is het thema van de fototentoonstelling.

Aan het eind van de middag ben ik te gast bij de stichting De Nijmeegse meerwaarde. In de foyer van de Stadsschouwburg komen in een zg. partnerbijeenkomst ondernemers bijeen; de stichting matcht maatschappelijke instellingen en initiatieven die wel wat hulp en ondersteuning kunnen gebruiken met ondernemingen die wel wat maatschappelijke verantwoordelijkheid voelen. En dat geeft mooie resultaten. Tussen alle goede doelen door treden er leerlingen van de Frank Sandersacademie, onderdeel van het ROC, op. Verbluffend hoe goed die al kunnen zingen en spelen. Overigens wordt die trend van BN-ers en hun eigen academies wel een beetje bizar, de Cas Spijkers-academie verzorgt de lekkere hapjes en ik geloof dat Joop Braakhekke ook al iets academisch wil gaan doen. Wat zouden ze bij de echte Academie daarvan denken?

Terug op het stadhuis spreek ik achtereenvolgens met de fracties in de gemeenteraad van Gewoon Nijmegen (1 zetel), CDA (5), GroenLinks (6) en VVD (4). Eerdere afspraken een paar maanden geleden liepen mank door agendaproblemen. Goede gesprekken waarin beelden worden uitgewisseld over het functioneren van de gemeenteraad en de relatie met het college. Maar ook eerste indrukken van hoe ik het in Nijmegen doe. Alle fracties hebben zo hun eigen ideeën. De fractie Gewoon Nijmegen is in dit opzicht een geval apart, al was het maar omdat kritische noten eerst in de krant komen voordat ze met mij worden besproken.

Dinsdag beleeft het college een unicum door andermans huis te bezetten. Eerst zijn wij (wethouders, gemeentesecretaris en burgemeester), met zijn allen op de openingsochtend van het jaarlijkse VNG-congres in de Jaarbeurs te Utrecht. Lokaal bestuur is dichtbij bestuur, kleinschalig. Maar als je 3300 man en vrouw bij elkaar hebt in een giga-zaal, komt zelfs het gemeentebestuur een tikje massief over. Gastspreker Alexander Rinnooy Kan, voorzitter van de SER, looft Nijmegen voor het experiment met anoniem solliciteren. Horen ze het ook eens van een ander.
Na de massalunch spijbelt het Nijmeegs college teneinde zijn reguliere vergadering te houden. Dat doen we echter voor de verandering in het stadhuis van Utrecht, waar ons voor deze ene keer de plaatselijke collegekamer ter beschikking is gesteld. Dat vergadert goed, al is onze Treveszaal stukken mooier.

Aan het eind van de middag ben ik in Den Haag, waar ik de afscheidsbijeenkomst voor de vertrekkende Eerste Kamerleden bijwoon. Ik heb zo mijn geschiedenis met de Eerste Kamer, vooral ’s nachts, maar dat belet mij niet deze gelegenheid aan te grijpen om met volksvertegenwoordigers te babbelen, bv. over de kwestie van het nationaal historisch museum. Minister Plasterk heeft nu officieel laten weten niets te voelen voor een open competitie tussen steden en vast te houden aan zijn nogal willekeurige keuze voor Amsterdam, Arnhem en Den Haag. Zoals bekend steunen wij Arnhem als Plasterk bij zijn standpunt blijft. Maar misschien dat de Kamer hem nog op andere gedachten kan brengen, liefst nogal dwingend. Met de burgemeesters van Almere en Utrecht heb ik afgesproken gezamenlijk op te trekken. Het is in ons aller belang dat de procedure wordt opengebroken, zodat er eerlijk kan worden geboden en geoordeeld.

zaterdag 2 juni 2007

1 en 2 juni

Vrijdag ontvang ik onder meer de burgemeester van onze zusterstad Massaya uit Nicaragua (rechtstreeks gekozen, hij wel..) en daarna de baas van regio Oost van Rijkswaterstaat Theo van de Gazelle. Met hem praat ik natuurlijk over de infrastructurele opgaven rondom onze stad. Stadsbrug, snelwegen, dijkteruglegging, nu ja, genoeg stof.
Ook komt de ontwerper en maker van onze tweede ambtsketen op bezoek om met de plv. raadsvoorzitter en mij over de criteria en voorwaarden te spreken. Ja, de keten moet mooi zijn, maar ook praktisch, modern en volgens de wettelijke vereisten. En Nijmeegs natuurlijk.
De bloedbank Sanguin heeft een grote poster gemaakt van mijn konterfeitsel en met mijn bloedgroep voor een publiekscampagne. Ik krijg het eerste exemplaar. Tot mijn schrik staat er op: Burgemeester de Graaf is bloedmooi. Het blijkt dat andere posters dat ook van mijn collega’s van Groningen, Amsterdam en Utrecht zeggen, dus dat relativeert.
’s Avonds ben ik aanwezig op een diner dat de commissaris van de Koningin in restaurant Belvedère aanbiedt aan de voorzitter van de Tweede Kamer Gerdie Verbeet. Door de tafelschikking kom ik haar nauwelijks te spreken, beetje zonde.

Zaterdag ben ik voor de Consumentenbond de hele dag in Den Haag op pad en aansluitend te gast bij oud-minister Cees Veerman die een aantal oud-collega’s en hun partners heeft uitgenodigd op zijn prachtige herenboerderij nabij Numansdorp.