Het college vergadert weer voor het eerst in twee weken. Heel spannend is het allemaal niet, belangrijke zaken waren al eerder afgedaan. We zijn op tijd klaar om niet te laat aan te komen in Duisburg. Mijn Duisburgse collega, Oberbürgermeister Adolf Sauerland, heeft het Nijmeegse college voor een bezoek uitgenodigd. Het wordt een boeiende en overigens ook warme middag, die wij voornamelijk buiten doorbrengen. Wij lopen door de binnenstad waar flink wordt geïnvesteerd in nieuwe winkelstraten en een groot cultureel centrum. Duisburg is duidelijk ‘in beweging’. Dat blijkt ook uit het grootse project van de binnenhaven, waar volgens een masterplan van de beroemde Britse architect Norman Foster tal van kantoren en restaurants verrijzen rondom een haven die alleen regenwater bevat en waarop niet gevaren mag worden. Wij bezoeken ook een bouwplaats waar een immens grote Turkse moskee verrijst. De moskee is verbonden met ontmoetingsruimten waarin mensen van alle gezindten welkom zijn. Bijzonder is dat de betrokkenheid van de woonwijk bij de moskee groot is en er geen noemenswaardige bezwaren zijn opgeworpen.
Het werkbezoek eindigt met een gezamenlijke maaltijd in een Turks restaurant waar de Oberbürgermeister als een persoonlijke vriend wordt onthaald. In Duisburg wonen meer dan 70.000 mensen van Turkse herkomst. Adolf Sauerland is rechtstreeks gekozen als leider van de “Verwaltung”. Zijn uitvoerend college bestaat uit ambtelijke bestuurders (Beigeordneten) die niettemin voor hun politieke achtergrond uitkomen. Ze zijn komen uit SPD, CDU en Grünen. De stad kent ook een paar “Bürgermeister”, dat zijn gemeenteraadsleden die speciaal belast zijn met representatieve taken. Ietsje ingewikkelder dan bij ons, maar het werkt. Sauerland is zelf een CDUer, hij wordt in de gemeenteraad gesteund door een zwart-groene coalitie. Ik kan het goed met hem vinden, ook in de Euregio Rijn-Waal, waarvan wij beiden bestuurders zijn. Hij roemt mij als de enige Nederlander die voor de rechtstreeks gekozen burgemeester is. Dat is bijna waar.