Woensdagochtend ben ik in Nijmegen en heb ik kans om te overleggen met districtschef Aart Garssen en hoofd Veiligheid Erik Boelaars over diverse politiezaken in het Nijmeegse. De rest van de dag en ook de hele donderdag gaat op aan de visitatie van de regiopolitie Flevoland. Woensdag ben ik in Emmeloord, donderdag in Lelystad. Het kost erg veel tijd maar ik kan daar niet onder uit. Enkele jaren geleden is afgesproken dat elk politiekorps wordt gevisiteerd (op kwaliteit beoordeeld) door een commissie van deskundigen uit andere regio’s onder voorzitterschap van een korpsbeheerder van een ander korps. Ik moet dus ook een keer aan de bak, net zoals een half jaar geleden een andere commissie ons eigen korps heeft doorgelicht. Vervelend om deze twee dagen kwijt te zijn, zeker nu ik daardoor ook een raadsvergadering moet missen, maar het is niet anders. Het brengt gelukkig ook iets op, namelijk inzicht hoe een ander korps functioneert en daar neem je altijd iets van mee.
Samen met de korpschef van de politie Drenthe, de plaatsvervangend korpschefs van Zeeland en Kennemerland, de hoofdofficier van Gooi en Vechtstreek, een hoogleraar bedrijfskunde aan de Universiteit van Twente en medewerkers van het kwaliteitsbureau Nederlandse politie, worstel ik mij door grote stapels informatie en spreek ik in deze dagen met veel mensen over de politie Flevoland, van de burgemeesters van Lelystad en Almere tot raadsleden uit Dronten en Lelystad en van de korpschef tot de jeugdagent. Aan het einde van de tweede dag, donderdagmiddag, vat ik onze conclusies ten overstaan van de driehoek van Flevoland samen. Het kost veel energie maar het is een nuttige exercitie. Ik heb wel soms de indruk dat de regionale en landelijke verantwoordelijkheden als korpsbeheerder en voorzitter veiligheidsregio die voortvloeien uit mijn burgemeesterschap van Nijmegen langzamerhand een halve 2de baan er bij vormen.