De ochtend begint met een gesprekje met gemeentesecretaris Pier Eringa. Daarna vindt de wekelijkse collegevergadering plaats. We ronden de Perspectiefnota af, die vrijdag aan de raad wordt verstuurd. Ook komend begrotingsjaar wil het college nog veel ambities verwezenlijken. De financiële ruimte is beperkt, maar wordt goed ingezet om een Ongedeelde stad mogelijk te maken. Ook voor mijn eigen portefeuille is er ruimte voor vernieuwing en verdieping, bv. in de sfeer van veiligheid (het Veiligheidshuis) en de stadspromotie.
In de loop van de middag brengt het college een werkbezoek aan het NIM, de Nijmeegse instelling voor maatschappelijk werk. We worden interactief betrokken bij de vele werkzaamheden van het NIM en beantwoorden ‘wondervragen’ over de toekomst van het NIM.
Aan het begin van de avond eet ik een hapje met de burgemeesters van Tiel en Wijchen, na Nijmegen de grootste gemeenten in onze veiligheidsregio. Onderwerp van gesprek is de verdere ontwikkeling van de veiligheidsregio en de mogelijke regionalisering van de brandweerzorg. Op 5 juni a.s. praten we er met alle burgemeesters zelfs een hele dag over.
Tussen de bedrijven door heb ik de kans om nog even de delegatie uit Brussel te begroeten die zich op de hoogte komt stellen van de wijze waarop de politie hier aan toezicht doet, bijvoorbeeld via zogenoemde ‘bikers’.
Ik ben vervolgens op tijd in de Vereeniging om voor het begin van de voorstelling De Ontmoeting even de hand van Frank Boeyen te schudden. Ooit zaten we samen op dezelfde middelbare school, we schelen een jaar. Ik herinner me voordrachtsavondjes waar we beiden optraden. Voor hem vormde dat het begin van een carrière, voor mij het einde ervan. Fantastisch dat nu een keur van artiesten nummers van Frank in buitenlandse talen vertolken, tot en met het Arabisch toe. Een mooie cd is het resultaat en de opbrengst komt ten goede aan de bestrijding van kinderkanker. Met een toespraakje voor een volle zaal open ik de avond.
Ik kan helaas niet de hele voorstelling bij wonen, want een andere kunstsector vraagt vanavond ook aandacht. In het kader van de lustrumeditie van het universiteitsblad Vox, komen de meest spraakmakende leden van het literair gezelschap De Vereniging weer bijeen in café Groenewoud aan de Groesbeekseweg. In de tweede helft van de jaren zeventig mocht ik daar als jong student en poëzieliefhebber bij aanschuiven. Met gepaste eerbied luisterde ik naar het talent van de oudere beginnende schrijvers Frans Kusters en Thomas Verbogt en de neerlandici Nop Maas, Joep Jaspers en Anthon Fasel. Frans, Thomas en Anthon zijn vanavond teruggekeerd op de lieu de memoire. Een redactrice van Vox heeft de pen in de aanslag en we halen vrijmoedig herinneringen op. Een paar mooie uren.