Na een weekje (druilerige) vakantie weer aan de slag. Tijdens mijn afwezigheid is het hoge tonen-apparaatje dat als ‘mosquito’ bekend staat, in de raad besproken. Een kleine meerderheid heeft vooralsnog bezwaren. Ik laat nu even uitzoeken wanneer het onderzoek naar de juridische aanvaardbaarheid dat door minister Rouvoet is aangekondigd klaar is. Als dat een kwestie is van een weekje, blijft de mosquito nog maar even aan. Ik zou het wel erg ver doorgevoerd vinden als dit als een grondrechtbeperking wordt gezien waar een specifieke grondslag in de wet voor moet gevonden.
Vandaag weer de gebruikelijke ambtelijke overleggen over communicatie en representatie, veiligheid en regionale brandweer. Ik spreek ook de meest betrokken ambtenaren over de geluidsontheffing tijdens de Vierdaagse voor de Valkhof Affaire. Het college moet in de komende weken een knoop doorhakken in deze kwestie. De raad wil in meerderheid een uitzonderingspositie voor de Affaire, horecaondernemers en ACBN vinden dat niet onbegrijpelijk onjuist. We onderzoeken nu de verschillende (on-)mogelijkheden.
Aan het einde van de middag open ik in de Stadswinkel
samen met een Filippijnse jonge vrouw die onlangs naar Nijmegen is gekomen om voor NXP te werken de officiële Nijmeegse ‘expatdesk’. Ze vertelt dat het knap lastig is voor een buitenlandse om met acute kiespijn een tandarts te strikken. Dat lijkt me een van de vele voorbeelden hoe lastig het is om als internationale kenniswerker snel je weg te vinden. Hoe beter de opvang is, des te aantrekkelijker wordt het om in Nijmegen aan de slag te gaan en des te enthousiaster de expats ambassadeurs voor de stad zullen zijn. De Engelstalige website voor expats (www.nijmegen.nl/expats) is inmiddels in de lucht en we zijn in gesprek over een (dependance van een) internationale school. Nijmegen ligt daarmee voor op andere steden. Ik haast me terug naar het stadhuis voor een sollicitatiegesprek voor de vacature algemeen directeur veiligheidsregio. Na lang zoeken hebben we nu een paar uitstekende kandidaten, dat is een hele luxe.
Een Duitse avond besluit de dag. In Kleve komt de Duits-Nederlandse Businessclub bijeen. Na een maaltijd met de organisatoren wordt ik ten overstaan van Duitse en Nederlandse ondernemers en bestuurders ondervraagd over mijn visie op de grensoverschrijdende ontwikkelingen. Ik ben sterk voor een hernieuwde lobby voor een snelle openbaar vervoersverbinding tussen Nijmegen en Kleve, al realiseer ik mij dat mijn Groesbeekse collega Gert Prick daar anders over denkt. Ik vind het ook hoog tijd worden dat we in Euregionaal verband niet alleen maar praten over de Europese financiering van leuke projecten maar ook over een strategische visie op de economische, planologische en culturele ontwikkeling van dit grenzeloos interessante gebied. Overigens komen tijdens het interview ook meer politieke onderwerpen aan de orde, zoals de zwakte van coalitiepolitiek en waarom er in Nederland geen gekozen burgemeester is. Tja.