donderdag 6 maart 2008

6 maart

Ik lees in de krant dat minister van Justitie Hirsch Ballin voorstelt om de zogenoemde growshops voortaan te verbieden. Ik ben het daarmee eens. De illegale hennepkwekerijen zijn een toenemende plaag en voeden een crimineel circuit van grote omvang. De growshops bestaan niet van de tomatenkweek in de vensterbank..
Ik lees eveneens in de krant dat er een plan van aanpak in voorbereiding is om verloedering en overlast tegen te gaan. De ministers Rouvoet en Ter Horst willen de burgemeesters bevoegd maken om “asogezinnen” uit hun huis te zetten. Alweer extra bevoegdheden voor de burgemeester. Het lijkt wel of Den Haag daar alle zegen van verwacht. De burgemeester gaat voortaan ook zorginstellingen dwingen om samen te werken in multiprobleem-zaken, hij mag in de toekomst daders van huislijk geweld achter de voordeur weghalen en overal gebiedsontzeggingen opleggen. Ik weet niet of dat een goede ontwikkeling is. Den Haag heeft het probleem opgelost door het probleem op het bordje van de burgemeester te leggen. Maar de burgemeester is geen oplosmachine en ook niet de boeman van de buurt.

De PvdA-fractie in Nijmegen heeft een interessant plan tegen vandalisme uitgebracht. Met veel daarin voorgestelde zaken ben ik het wel eens, alleen is het merendeel een kwestie van Haagse wetgeving. Ook in dit plan, deels afgeleid van wat de Kamerfractie van de PvdA eerder voorstelde, lees ik een grote behoefte aan extra bevoegdheden en extra sancties. Was de wereld maar zo simpel dat met een beetje dwang iedereen weer aardig en beschaafd doet.

Een goed voorbeeld van moderne agressie zie ik met eigen ogen als ik vanochtend onze Stadswinkel bezoek. Ik neem een kijkje achter verschillende balies en krijg uitleg over de moderne manieren om parkeervergunningen en bouwvergunningen voor dakkapellen aan te vragen. Bij het loket voor zorg en inkomen is een jonge man zeer emotioneel en verbaal agressief. Hem is eerder de toegang tot de sociale dienst ontzegd en hij komt nu bij dit loket verhaal halen. De man dreigt één van de medewerksters na sluitingstijd op te wachten. De aanwezige bewaking reageert adequaat en even later wordt de man aangehouden en meegenomen door de politie. Je hebt soms als ambtenaar veel te verduren, gelukkig is er goede opvang. Ik heb bewondering voor de zelfbeheersing en de professionaliteit van de mensen van het zorgloket.

’s Ochtends ook nog een gesprek met directeur van Novio Peter Wisgerhof naar aanleiding van recente overvallen bij bushaltes. Als de OV-chipkaart is ingevoerd (maar ja, wanneer?), vervoeren de chauffeurs geen geld meer, dat scheelt al behoorlijk. Toch kan het geen kwaad als NOVIO/Connexxion nog eens goed kijkt naar de veiligheidsmaatregelen op de bussen. Conducteurs, bijrijders, camera’s, er is veel mogelijk.

’s Middags ben ik voor het overleg van de regionale beheersdriehoek te gast op het kantoor van het Openbaar Ministerie in Arnhem, waar fungerend hoofdofficier Remco van Tooren zetelt. Korpschef Henk van Zwam is als portefeuillehouder arbeidsvoorwaarden van de Raad van Hoofdcommissarissen nauw bij de Cao-onderhandelingen betrokken. Hij hoopt dat er ondanks de negatieve oordelen van de leden van de politiebonden snel een akkoord in het verschiet ligt. Onze discussie met het ministerie over de begroting van Gelderland-Zuid heeft nog steeds niet een concrete uitkomst. Morgen maar eens de minister zelf bellen.

’s Avonds bel ik met een flesje wijn en een toetje in de hand en vergezeld van Marjo aan in de Rolling Stonesstraat in Lent. Leo en Els van Megen zijn zo aardig geweest mij voor het eten uit te nodigen. Zij zijn de eersten in de reeks ‘burgemeester aan tafel’ en hebben een zwager en neef gevraagd eveneens aan de dis aan te zitten. Inmiddels zijn er tientallen reacties op mijn oproep binnengekomen. Gezinnen uit alle wijken heten mij welkom, de heerlijkste gerechten worden in het vooruitzicht gesteld, een studentenhuis belooft ouderwetse eenpansgerechten die ik nog van vroeger ken. Als ik alle uitnodigingen wil aannemen, zit ik wel een paar jaar aan tafel.

Vanavond is in ieder geval een goed begin. Heerlijk Hollands eten op tafel, gezellige verhalen over Nijmegen vroeger en nu, wonen in de Waalsprong en vroeger in Oost, de opvang van buitenlanders in de jaren zeventig, handel tussen Nederland en Griekenland en het uitbaten van cafés en dorpshuizen. De Nijmeegse gastvrijheid is beslist geen straf.