’s Middags overleg ik in het zogenoemde Bestuursteam Antillianen met medewerkers en de wethouders Scholten, Depla en Van Hooft over de resultaten van diverse projecten om Antilliaanse jongeren op het rechte spoor te houden of te krijgen, over het landelijk beleid van Ella Vogelaar en Ernst Hirsch Ballin en over onze bereidheid die we al eerder hebben uitgesproken om onze kennis van de wijkaanpak (en van de Antillen) in te zetten voor wijken op Curaçao.
Samen met Hannie Kunst ben ik vervolgens in Fiftytwodegrees aanwezig als gast van de Industriële Kring Nijmegen.

Af en toe proef ik wel een licht nuilgehalte: in andere steden zou het beter zijn, Nijmegen had al veel eerder iets moeten ondernemen, we moeten het meer hebben van grote prestaties, maar die zijn er niet, we krijgen geen mensen uit de Randstad zo gek om hier te gaan wonen, enzovoorts. Ik ben daar niet zo gevoelig voor: gewoon ambitieus zijn, actie ondernemen en trots zijn op onze unieke stad!
’s Avonds eet ik samen met Marjo op zijn uitnodiging met Albert Krielen, de directeur van de Vereeniging en de Stadsschouwburg. Tijdens het eten in het prima restaurant van de Vereeniging spreken we over het culturele klimaat en de exploitatie van de beide accommodaties. Daarna is het tijd voor de musical Evita. Ik ben niet zo’n fan van musicals, geef mij maar het klassieke en moderne toneel. Ik moet wel toegeven dat de muziek mooi is en hoofdrolspeelster Brigitte Heitzer een prachtige stem heeft. Het blijft voor mij overigens raar dat een musicalsucces wordt gemaakt van sociale armoede en betrekkelijk ondemocratische praktijken in het Argentinië van de jaren veertig. Onwillekeurig vraag ik mij af hoe lang het duurt voordat in Nederland “Pim, de musical” in première gaat.