Maandag breek ik mij onder meer het hoofd over wat we als gemeente Nijmegen in de nabije toekomst aan willen met onze publieke dienstverlening. Nijmegen wil, net als veel andere gemeenten, natuurlijk onze burgers het zo gemakkelijk mogelijk maken, maar zal daarvoor wel het nodige moeten doen. Al voor mijn aantreden is ervoor gekozen om een Nijmeegs Klantencontactcentrum te bouwen, om zo één herkenbaar gemeentelijk loket te hebben voor onze inwoners en andere ‘klanten’. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Een NKCC betekent bijvoorbeeld dat we balies bij elkaar moeten brengen, onze internetsite nog veel beter en interactiever moeten maken en zo snel mogelijk één telefoonnummer moeten hebben voor de meest gevraagde diensten. Dat vraagt niet alleen techniek, maar ook goed opgeleide mensen en op onderdelen een andere inrichting van onze organisatie. Ik praat er vandaag over met verantwoordelijk directeur Marion Wetzels. Boeiend om mee bezig te zijn, maar niet eenvoudig.
Verder aandacht voor representatie en communicatie en voor veiligheid, zoals vaak op maandagen. Ik heb ook een goed gesprek met onze directie Brandweer. De gang van zaken in het verleden rond de controle van de Drie Gezusters, het horecacomplex aan de Molenstraat, was niet goed. De aandacht mag in de toekomst niet nog eens verslappen. We hebben daar heldere afspraken over.
Dinsdag eerst het reguliere overleg tussen burgemeester en gemeentesecretaris over van alles en nog wat, daarna de even reguliere collegevergadering, die tot het begin van de middag duurt. Ook in het college praten we over de ontwikkeling van een NKCC. Het algemene beeld is: goed dat we daar nu aan gaan werken, wel oppassen dat we niet alles in één mal willen gooien. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat we bijvoorbeeld succesvolle initiatieven als het bedrijvenloket of het sportloket voor sportverenigingen nu de nek omdraaien om één megaloket te krijgen.
De rest van de middag diverse gesprekken, waaronder met mijn vroegere directeur-generaal voor het programma Andere Overheid, Lex van der Ham. Dat programma startten wij eind 2003 en werd voortgezet na mijn aftreden. Er is veel bereikt op het vlak van vermindering van administratieve last voor burgers, cultuurverandering binnen de rijksoverheid, gezamenlijke inspanningen van landelijke en gemeentelijke overheden om de kwaliteit van dienstverlening op te krikken en invoering van ‘e-government’. Lex is nu overgestapt naar het advieswezen, een spannende stap.
’s Avonds ben ik met collega Pauline Krikke te gast bij de jaarlijkse ‘privileged member bijeenkomst’ van de businessclub WTC Arnhem Nijmegen. In Chalet Brakkestein komen een aantal ondernemers bijeen, voornamelijk uit Arnhem, de Nijmegenaren laten het een beetje afweten. Het gebrek aan kwantiteit wordt wel goed gemaakt door de kwaliteit van de discussie over onder meer internationale relaties, expatbeleid, aantrekkingskracht van de regio en verbindingen tussen de beide steden. Het zou goed zijn als de WTC-club verbindingen onderhoudt met de toekomstige businessclub van 52 Degrees.
Het laatste deel van de avond besteed ik aan het schrijven van een toespraak voor het Veiligheidscongres van donderdag a.s.