Een lange woensdag begint met een overleg tussen gemeente, stichting Vierdaagse en Defensie over onze samenwerking. Die is prima, al kan er op onderdelen altijd wel wat beter. Defensie zal ook de komende jaren een goede partner blijven. Wel zal ik op politiek niveau aandacht vragen voor het behoud van de inzet van de krijgsmacht. De Vierdaagse is belangrijk voor de uitstraling van de krijgsmacht als organisatie midden in de samenleving. Daar moet natuurlijk niet op worden beknibbeld.
Aansluitend een overleg met de griffier en gemeentejurist Ger Krol over de regelingen inzake nevenfuncties van raadsleden en fractievolgers. Nuttig om dat nog eens goed op een rijtje te zetten. Niet in alle gevallen geven de regels opheldering, het is vaak ook een kwestie van aanvoelen of iets kan of niet. Aan het einde van de ochtend komt ontwikkelaar Ron Lubbers, de man achter onder meer Fiftytwodegrees koffie drinken. We delen de ambitie om van het gebied rond onze nieuwe ‘landmark’ iets bijzonders te maken.
De site Geenstijl.nl (voor al uw roddel en achterklap) schijnt bozig te zijn dat ik afgelopen vrijdag de begrafenis van Kees Lunshof heb laten schieten om in Nijmegen te overleggen over ongefundeerde aantijgingen van De Telegraaf over wethouder Depla en de gemeente. De ex-collega’s van Kees hadden het inderdaad bont gemaakt, het kostte mij veel tijd om het uit te zoeken en recht te zetten.
’s Middags ben ik in de brandweerkazerne van Tiel voor vergaderingen van het dagelijks bestuur van de veiligheidsregio en het adviescollege van de politieregio. Handig dat deze clubs dezelfde samenstelling kennen. Aan het einde van de middag weer terug in Nijmegen. Ik bereid de raadsvergadering voor met griffier Tine Mientjes. Daarna nog overleg met gemeentesecretaris Pier, woordvoerder Arian en secretaris Marjo en aansluitend even een hapje eten tegenover het stadhuis. Ik ben goed voorbereid op het debat.
De raadsvergadering is integraal na te kijken via internet, dus wat zou ik daar nog over zeggen? Het debat is gevoerd, misschien was dat onvermijdelijk, maar ik vond het zacht gezegd niet een hoogtepunt in mijn eerste jaar als burgemeester. Iedereen is zeer ongelukkig met de publiciteit, maar de grote meerderheid van de raad vindt de aanleiding daartoe een privézaak. En wat privé is, wordt niet plotseling onder druk van media een publieke verantwoordelijkheid. Wat wel een publieke verantwoordelijkheid betreft is onze opdracht om er alles aan te doen om Nijmegen in de toekomst op een meer positieve manier in het nieuws te brengen. Na afloop praat ik met Paul Depla en de andere collegeleden na. Ik hoop dat we nu zo snel mogelijk de blik weer op de stad kunnen richten in plaats van op de parkeergarage onder het stadhuis.