Eerst een lange sessie op mijn kamer met de directie Brandweer, afdeling Veiligheid en gemeensecretaris. We praten met de benen op tafel zoals dat heet over de mogelijke regionalisering van de brandweer in Gelderland Zuid. Nijmegen is daar een voorstander van, maar wat betekent het nu precies in de praktijk en hoe zou zo’n overgang van de gemeentelijke brandweer naar de regio gestalte moeten krijgen? Welke taken zouden dan toch bij de gemeente zelf moeten blijven of misschien aan de regio moeten worden uitbesteed? Denk aan het toekennen van gebruiksvergunningen. Een ingewikkeld proces, waar we goed over nadenken. Nijmegen is verreweg het grootste brandweerkorps in de regio en één van de weinige professionele. Ik vind dat wij in de in mijn ogen onvermijdelijke regionalisering voorop moeten lopen, maar niet ten koste van alles en ook niet geïsoleerd.
De donderdag verstrijkt met een gesprekje met Pier Eringa, een overleg over dienstverlening door de gemeente, een opname voor een promotiefilmpje voor Fiftytwodegrees en veel stukken en tekenboeken. Op de laatste dag van de maand kan ik vaststellen dat alle generaal pardondossiers bekeken, bestudeerd en beoordeeld zijn. Ik heb meer dan 150 individuele gevallen bestudeerd aan de hand van door vluchtelingenorganisaties en ambtenaren samengestelde dossiers en adviezen. In de meeste gevallen kon ik in volle overtuiging een zgn. burgemeestersverklaring tekenen, het was meer dan aannemelijk dat de betrokkenen inderdaad gedurende het hele jaar 2006 in Nederland hadden verbleven. In een aantal gevallen vroeg ik nadere informatie. Bij enkele twijfelgevallen heb ik een hoorcommissie verzocht met de aanvragers te spreken. Uiteindelijk heb ik slechts in twee gevallen een burgemeestersverklaring moeten weigeren. In deze gevallen kon ik echt op geen enkele wijze voor mijzelf redelijkerwijze aannemelijk maken dat mensen hier waren geweest en gebleven. Treurig maar het is niet anders. Ik vind overigens nog steeds dat de staatssecretaris veel te gemakkelijk deze verantwoordelijkheid op het bord van de burgemeesters heeft gelegd.
Aan het begin van de avond ben ik in het Haagse Dudok bij het afscheid van de directeur van het partijbureau van D66, Aletta Hecker. Haar grootste prestatie van de afgelopen 5 jaar was wel de instant organisatie van een spoedcongres in Den Haag waar 1800 leden zich konden uitspreken over het Paasakkoord dat de coalitiepartijen na mijn aftreden in april 2005 sloten. Het werd live uitgezonden en nadien zelfs door een toneelgroep nog eens woordelijk nagespeeld. Aletta heeft D66 in moeilijke tijden bijgestaan.
Ik sta bekend om mijn kritische reflectie op het koningschap in Nederland. Al 8 jaar vóór Geert Wilders pleitte ik voor modernisering van de monarchie en op heel wat betere gronden dan de PVV. Ik heb er aardig wat azijn van verstokte oranjeklanten over mij heen gehad. Toch ben ik nooit republikein geweest, je moet een geschiedenis van meer dan 400 jaar niet bij het oud vuil zetten. Bovendien verenigt het koningschap alle Nederlanders en dat is een kwaliteit die andere instellingen niet bezitten, een presidentieel stelsel al helemaal niet. Kritisch maar positief. En in dat licht feliciteer ik graag de Koningin met haar 70ste verjaardag. Ik heb haar gedurende een aantal jaren van dichtbij kunnen meemaken en weet hoe professioneel zij haar functie uitoefent. Ik vermoed dat zij een hekel heeft aan pluimstrijkerij zoals dat dezer dagen in alle toonsoorten te horen is, soms op het genante af.