Daarna zijn collega Gert Prick van Groesbeek en waarnemend directeur veiligheidsregio Mac Honig op mijn kamer om het functioneren van de bestuurlijke coördinatie tijdens bovenlokale crises (‘grip 4’) tegen het licht te houden. Eerder werd daar een workshop over gehouden waar ik helaas niet bij kon zijn. Nu hebben we inmiddels natuurlijk ook de ervaringen met de stroomstoring in de Bommelerwaard. In de toekomst zal er steeds meer van de voorzitter van de veiligheidsregio of diens plaatsvervangers (burgemeesters van Tiel en Groesbeek) worden gevraagd bij dit soort crises, dus is goede preparatie onontbeerlijk.
Na de lunch en een uurtje achter mijn bureau volgen achtereenvolgens een overleg met districtschef Aart Garssen en het lokale gezagsdriehoeksoverleg waar naast Garssen ook officier van justitie Ellis van Dusschoten aanschuift. Een eerste concept van de zogenaamde Politiebrief aan de gemeenteraad is in bewerking, er moet nog wel een slag worden gemaakt. Vanzelfsprekend komt ook de nog onbekende film van Geert Wilders aan de orde. Ik realiseer mij dat nationale en internationale aandacht ook spanningen in Nijmegen kunnen laten oplaaien, maar weiger om mee te doen met de paniekerigheid. Dat is nergens voor nodig. We zijn natuurlijk wel voorbereid. Wat Wilders doet, is provocatie omwille van de provocatie. Daargelaten de overtrokken reacties uit de islamitische wereld (we mogen wel enig begrip vragen voor onze rechtsstaat die terecht geen censuur kent), is de spanning die Wilders laat oplopen op zich zelf al gevaarlijk. Wie zo welbewust aanstuurt op onrust en tegenstellingen is maatschappelijk onzorgvuldig en politiek onverantwoordelijk bezig. Het is Geert, die ik als een goed Kamerlid kende, in zijn bol geslagen.
In de loop van de middag breng ik samen met communicatiemedewerker en deskundige Frank Eliëns een bezoek aan de prachtige
synagoge aan de Nonnenstraat. Ik word ontvangen door bestuursleden Robert Baruch en Mark Leiblum en de ‘beheerder’ Aldan Santcroos en diens vrouw. Zij vormen de kern van een kleine maar actieve joodse gemeente, waarvoor de sjoel niet alleen gebedsruimte maar ook sociale ontmoetingsplaats is. Ik bewonder de fraai gerestaureerde ruimten en de nieuwe Thorarol. Op een foto van net voor de oorlog in de ontmoetingsruimte staat een groot gezelschap op een trouwfeest afgebeeld. Zeker dertig vrolijke jonge mensen. Op twee na kwamen ze allen om in Sobibor, Auschwitz en andere vernietigingskampen. De hele dag speelt die foto door mijn hoofd.Terug op het stadhuis een interview voor het blad van de stadsregio Arnhem Nijmegen over vastgoedontwikkeling en daarna een gesprek met de wethouders Kunst en Depla en met hoofd Stadsontwikkeling Ben Verfürden over het project om onze Nijmeegse geschiedenis meer zichtbaarheid te geven. Veel goede ideeën die in de komende maanden contour moeten krijgen.