dinsdag 12 februari 2008

12 februari

Voor de collegevergadering eerst met Hannie Kunst en ambtenaren overleg over onderwerpen die met stadspromotie, evenementen, vierdaagse en dergelijke te maken hebben. In het college maken we vandaag een primeur mee. Lenie Scholten is een paar weken geleden gaan buurten bij onze collega’s in Maastricht en heeft daar uit de eerste hand gezien hoe het stadsbestuur opereert. Nu is de beurt aan haar Maastrichtse collega van zorg en welzijn Jacques Costongs om in Nijmegen rond te kijken. Ook wel eens leuk voor hem om in de echte oudste stad van Nederland te zijn. In plaats van Limburgse vlaai krijgt hij bij de koffie Nijmeegs Marikenbrood. Het Maastrichtse college bestaat uit enkel mannen, lijkt me niet per se bevorderlijk voor de kwaliteit van de besluitvorming. Aan de andere kant: het college kent maar 4 wethouders in plaats van onze 6. Werken ze daar harder, doen ze daar minder of sturen ze er op grotere afstand?

We hebben na de carnavalsweek een overvolle agenda in het college, maar het lukt ons om toch op tijd klaar te zijn om de pers niet te laten wachten op de presentatie van de Stads- en Wijkmonitor 2007. Uit dat jaarlijkse onderzoek blijkt dat Nijmegenaren gelukkig en tevreden zijn met hun stad. De woorden uit mijn nieuwjaarstoespraak, namelijk dat het goed gaat met Nijmegen, blijken door de feiten te worden gestaafd maar ook door het gevoel van de Nijmegenaren. Dat doet deugd. En de zorg die ik uitsprak over onze bereikbaarheid wordt eveneens gedeeld door veel mensen. Veiligheid is niet meer nummer één op de lijst met problemen, maar bereikbaarheid. Daar valt, met de steun van provincie, stadsregio en rijk, nog veel te doen. Binnenkort moet Camiel Eurlings maar eens met eigen ogen hier komen kijken.

Waar ik blij mee ben is met de houding van onze inwoners rond het integratievraagstuk. Ja, er zijn soms best spanningen, vooral natuurlijk in wijken waar grote concentraties van allochtonen zijn. Maar integratie (of het gebrek daaraan) staat niet bovenaan de lijst van zorgen. Dat duidt er volgens mij op dat Nijmegenaren reëel en verdraagzaam zijn. Er valt het nodige te verbeteren en problemen zijn er zeker, maar wij laten ons het hoofd niet op hol brengen door retoriek en populistisch gepruttel.

Uit de ‘Bestuursmonitor’ die we gelijktijdig uitbrengen, blijkt dat bijna 8 op de 10 mensen in Nijmegen de naam van hun nieuwe burgemeester spontaan (helemaal of grotendeels) kunnen noemen. Dat is een mooie score. En dat zo’n 7 op de 10 inwoners vertrouwen in mij hebben is evenzeer prettig. Als burgemeester ben je niet aangesteld om de populariteitstest te winnen, maar je hebt wel het vertrouwen van mensen nodig om te kunnen opereren.

Het college brengt het tweede deel van de middag een bezoek aan jongerencentrum Staddijk, helemaal aan de rand van de stad. Sommige collegeleden horen voor de eerste maal het verschil tussen zoiets als Metal en Urban Rock.