In de Gelderlander van zaterdag lees ik al hoe a.s. woensdag het gebruikelijke functioneringsgesprek met de vertrouwenscommissie na een jaar burgemeesterschap zal verlopen. Dat is nog eens vertrouwelijk!
De rib speelt op, maar gewoon op een stoel zitten gaat prima. Maandag is portefeuilledag, dat wil zeggen dat ik vandaag mijn vaste overleggen met ambtenaren over onderwerpen uit mijn takenpakket heb. Alles op mijn werkkamer, dus dat scheelt.
Eerst met Berna de agenda voor de komende weken doornemen; een enkele afspraak wordt als te beweeglijk ingekort of afgezegd. Het is bewonderenswaardig hoe kalm Berna blijft onder de schier onmogelijke poging om afspraken tussen bestuurders te maken. Een afspraak met Job Cohen zal bijvoorbeeld telefonisch moeten, er is geen andere mogelijkheid.
Daarna de overleggen over communicatie & representatie (met bijvoorbeeld de vraag of de 3-daagse van Peking ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de KNBLO reden moet zijn voor een bezoek, midden in de vakantieperiode) en veiligheid. In dat laatste overleg gaat het onder andere over handhaving van de drank- en horecawetgeving, prostitutie en coffeeshops. En over de bevordering van de integriteit van bestuurlijke overheidsbeslissingen, oftewel Bibob. De wet Bibob stelt gemeentebesturen in staat om vergunningen te weigeren of in te trekken als er voldoende aanwijzingen zijn dat de aanvrager de vergunning mede zal gebruiken voor illegale doeleinden, bijvoorbeeld witwassen van drugsgeld. In Amsterdam boeken ze resultaten, in Nijmegen hebben we er inmiddels ook ervaring mee. Belangrijk zijn de adviezen van het landelijk Bibob-bureau.
Na een overleg met de brandweer over onder andere gebruiksvergunningen en handhaving is het tijd voor een interview voor de nieuwsbrief van de Nederlands-Duitse Businessclub van Kleve en voor een gesprek met de wethouders Depla en Lucassen en ambtenaren over de reactie van het college op het raadsrapport over de zogenaamde Verbonden Partijen. Daarna eet ik tegenover het stadhuis een hapje met Hannie Kunst en Pier Eringa terwijl we ondertussen een aantal kwesties rond personeel en organisatie doornemen. Thuis de collegestukken en de post.
In de kranten lees ik over het optreden van de hoger dan hoogbejaarde Johan Heesters in Amersfoort. Ongetwijfeld was mijn collega Albertine van Vliet voorbereid op stevige openbare ordeverstoringen, maar die bleven uit. Hoewel ik er zelf niet op zou zitten wachten als Heesters in Nijmegen was geboekt, zou ik geen enkele reden zien om een dergelijk optreden tegen te houden, hoezeer ik mij de gevoelens van slachtoffers of nabestaanden kan voorstellen. Ik vraag me overigens af wat iemand er toe beweegt om op 104-jarige leeftijd nog te willen optreden. Een theaterbeest tot het bittere einde.