Ook deze dag veel gesprekken op mijn kamer, wel zo handig als je niet zo mobiel wil zijn. Eerst de regionale driehoek met hoofdofficier Remco van Tooren en korpschef Henk van Zwam. Daarna overleg over verschillende onderwerpen rond de Vierdaagse. Tussen de bedrijven door de nodige telefoontjes, onder meer met de burgemeester van Barendrecht over de transportveiligheid, een specifiek maar daarom nog niet minder belangrijk onderwerp.
Veiligheid is een rode draad vandaag, want op het programma staan ook het Bestuursteam Handhaving en Veiligheid met verschillende wethouders en ook nog enkele selectiegesprekken voor de vacature van directeur van de veiligheidsregio. De regionale (en landelijke) activiteiten als korpsbeheerder en voorzitter van de veiligheidsregio vormen zo langzamerhand een tweede functie naast het werk in Nijmegen zelf.
Ook een ambtelijk overleg over de relaties van Nijmegen met buitenlandse steden. Ik wil daar een duidelijke lijn in ontwikkelen. Nijmegen heeft drie zogenaamde stedenbanden. Een klassieke ontwikkelingsrelatie met Masaya uit Nicaragua, een post-koude oorlogcontact met het Russische Pskov en de recente zusterrelatie met de grote Turkse stad Gaziantep. In die laatste stad bestaat tegenwoordig zelfs een Nijmegenstraat. Wat willen we precies met deze banden en hoe leeft dat in de stad? Daarnaast zijn er ook vriendschappelijke contacten met de Japanse stad Higashimatsuyama, een vagere relatie met de Chinese stad Suzhou in de buurt van Sjanghai en een door velen vergeten verbinding met een Amerikaanse stad.
Ik ben ook geïnteresseerd in goede contacten met een of meer Duitse steden, met hen hebben we immers een deel van onze toekomst gemeen. In de komende maanden wil ik over dit alles graag met de raad praten.
Afgezanten van de raad voeren aan het begin van de avond het al door de krant aangekondigde functioneringsgesprek met mij na ruim een jaar burgemeesterschap. Als er al iets over te vertellen zou zijn, dan toch niet hier.