Donderdag onder meer gesproken met de voormalige korpschef van politie en met de mensen van de afdeling Bestuurlijke Organisatie van het ministerie van BZK die in Nijmegen op een werkuitje zijn. Sommigen ken ik nog van mijn ministerstijd, anderen zijn van latere datum. Ze willen vooral weten of het burgemeesterschap in de praktijk nu anders is dan ik als minister dacht. Ja zeker, je weet pas wat het inhoudt als je het zelf bent. Maar mijn gedachten over de gekozen burgemeester zijn nog steeds dezelfde. Waar ik wel over ben gaan twijfelen is of de wetgever na ‘deconstitutionalisering’ (dwz. uit de Grondwet halen) van het raadsvoorzitterschap van de burgemeester, aan de raad moet overlaten wie de raad voorzit. Ik denk dat dit toch het beste in handen van de burgemeester kan blijven, zo blijft hij/zij ook een betrokkenheid bij het raadswerk hebben. Die dreigt anders teloor te gaan.
Vrijdagmiddag bezoek ik samen met wethouder Lenie Scholten en medewerkster Marjo van Ginneken de Abi Bakr moskee aan de Pastoor Zegerstraat. De Moskee is één van de vier moskeeën die wij in Nijmegen hebben en een van de twee Marokkaanse. De gebedsruimte is sober maar mooi ingericht, boven is een identieke ruimte voor de vrouwen. De moskee doet goed werk onder de Marokkaanse islamitische Nijmegenaren en de bestuurders spreken niet alleen voortreffelijk Nederlands maar ook met een fraaie Nijmeegse tongval. Dit is wat integratie moet zijn: gevoel voor de eigen cultuur en identiteit, respect voor de leef- en spelregels in Nederland en bereidheid om samen te werken en samen te leven.
Zaterdag nog even een uurtje naar het Goffertstadion. De gemeenteraad heeft een sportmiddagje op de Eendracht, de oefenvelden van NEC. Ik zie ze niet slagballen, maar ben wel bij de ontvangst en rondleiding in het stadion. Ik neem aan dat ik a.s woensdag bij de afsluitende raadsvergadering wel zie hoeveel blessures er zijn en wie die hebben veroorzaakt.