Na aankomst zondagochtend wat bij geslapen en aan het eind van de middag naar Nijmegen voor de laatste groepswedstrijd van het EK onder 21 in ons stadion. De jetlag slaat niet toe, dus ik zie samen met collega-bestuurders uit onze regio monter hoe de Engelsen Servië verslaan met goed voetbal. ’s Avonds laat nog een koffer geleegd, want de post en tekenstukken worden heus niet minder als je even weg bent.
Maandag volle vergaderdag. Ik heb in de gauwigheid bij terugkeer in Nederland ook het beleidsplan van het kabinet Balkenende IV doorgenomen. Het bevat wel erg veel plaatjes, vooral van in ernstige staat van dialoog verkerende ministers en staatssecretarissen. Ik laat een politiek oordeel maar achterwege, er is al genoeg kritiek in de kranten te lezen. Wat mij opvalt is dat er veel vertrouwen in de gemeenten wordt geïnvesteerd, maar diezelfde gemeenten ook strak aan de teugels worden genomen: we moeten gedragscodes in wijken opstellen, coffeeshops sluiten, meer aandacht besteden aan expats, de samenwerking met de IND en CWI verbeteren, meer toezicht op onze ruimtelijke plannen accepteren, in gesprek gaan met jongeren, ouders en café’s over sluitingstijden, onze vergunningen beter handhaven, veiligheidshuizen oprichten enz. enz. Allemaal goede bedoelingen, maar een beetje meer vertrouwen in ons eigen kunnen mag ook wel.
Het extra geld dat nu naar het Gemeentefonds toevloeit, is zeer welkom. Wij zullen het goed besteden, als het even kan in de geest van de prioriteiten van het kabinet, maar in ieder geval volgens de wensen en verlangens van onze eigen Nijmeegse democratie.