In de Schepenhal van het stadhuis wordt op gezellige en luidruchtige wijze de jaarlijkse haringparty gevierd. Nu al voor de 10de keer, ooit begonnen als een kleine actie van een paar NEC-vrienden, nu een grote manifestatie. De eerste vaatjes worden op Amerikaanse wijze geveild voor een goed doel, opbrengst wel 28.000 euro. Ik verzorg de afslag. De Hollandse Nieuwe is dit jaar echt helemaal nieuw en smaakt heerlijk. Ik beken dat ik er meer dan één geproefd heb en dat is een understatement.’s Avonds in de zg. raadskamer verantwoording afleggen voor het beleid over 2006. Dat wil zeggen het beleid en de resultaten van mijn voorgangster. Een nieuwe gewaarwording, maar helemaal passend in het democratisch proces. Ons eigen jeugdig raadslid Stijn Verbruggen is op het VNG-congres vandaag uitgeroepen tot Beste Jong Raadslid van het jaar. Hij kreeg ter plekke de trofee uitgereikt door zijn vroegere raadsvoorzitter. Dat is toeval, maar ook symboliek.
Heel laat op de avond, zeg maar rond middernacht, loop ik een uurtje samen met wijkagent Jan Jacobs op. We wandelen door het Kronenburgerpark en omgeving en nemen ook een kijkje in de fietstunnel onder het spoor. Beide plekken zijn stevig is discussie. De tunnel geeft van oudsher ’s avonds vooral vrouwen een onveilig gevoel. Er hangen al jaren camera’s, die het overigens ook al jaren niet doen, dwz. niet aangesloten zijn en dus niet uitgekeken worden. Met de nieuwe scherpe wettelijke criteria is het nagenoeg onmogelijk om die camera’s weer aan te sluiten, omdat er (gelukkig) zelden iets gebeurt en de politie geen feitelijke noodzaak ziet om het toezicht met elektronische ogen uit te voeren. Het ligt alleen al door de geschiedenis van de camera’s erg gevoelig en we zullen dus er in de raad goed over moeten praten. Zeker nu de meerderheid van de raad vorig jaar expliciet heeft uitgesproken alleen camera’s te willen als dat echt noodzakelijk is en geen schijnveiligheid te willen creëren. Dat ben ik met de raad eens. De hele stationsomgeving wil ik overigens qua veiligheid eens tegen het licht houden, daar valt nog wel het een en ander te doen.
Het Kronenburgerpark is een van de mooiste plekken van Nijmegen en geen criminele hotspot, al wordt dat soms gesuggereerd. Natuurlijk is er wel eens wat aan de hand, drinken jongeren er soms illegaal een biertje en hangt er wel eens een verslaafde rond, maar van zware criminaliteit, geweld of structurele drugshandel blijkt gelukkig niets. Een dakloze die de wijkagent en ik in het park aantreffen is kien genoeg om zijn burgemeester te herkennen hoewel die er midden in de nacht niet bepaald burgermeesterlijk bij loopt.