Gisteren weer een succesvol megaconcert, ditmaal van de Red Hot Chili Peppers, op een uitverkochte Goffertweide. Ik ontving de gasten van de gemeente in het Goffertstadion voorafgaand aan het concert en kon zo de ook aanwezige staatssecretaris Albayrak nog even over de ‘pardonners’ onderhouden. In tegenstelling tot mijn zoon Tobias, die met zijn vriendinnetje speciaal uit Leiden was overgekomen, heb ik het concert zelf niet gehoord en gezien. Toen alle gasten naar binnen waren, ben ik mijn ‘huiswerk’ voor de komende week gaan doen. Ik ben niet zo’n Peppers-fan. ’s Avonds heel laat probeerde ik samen met zoon en vriendin weer Nijmegen uit te komen, maar dat leek een haast onmogelijke opdracht. Midden in nacht weer in Leiden om vanochtend daar naar de tandarts te gaan. En daarna weer naar Nijmegen rijden. Dat krijg je ervan als je wel in Nijmegen woont maar ook nog niet helemaal…
Vandaag de gebruikelijke maandagse overleggen en een interview met De Gelderlander over mijn Vierdaagse-gevoel. Ik noem de Vierdaagse de kroon op Nijmegen. Maandags is er ook altijd even ruimte voor een ‘bilaatje’ (ambtelijk jargon voor tweegesprek) met gemeentesecretaris Pier Eringa. ’s Avonds eet ik met de burgemeester van Apeldoorn, naamgenoot Fred de Graaf, in Chalet Brakkestein. Prettig en nuttig om gezamenlijke belangen te verkennen en ervaringen te wisselen. Tegenover dat half jaar van mij staan 26 burgemeestersjaren van Fred. Daar steek ik nog eens wat van op!