Woensdag sta ik om 9.00 uur in het paleis van justitie te Arnhem. Ik voel me een beetje een verdachte als ik publiek wordt opgeroepen om ter zitting te verschijnen. Ik word beëdigd als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand, zodat ik in bijzondere gevallen zelf huwelijken kan sluiten. Ter plekke vertelt de rechter van dienst mij dat ik eigenlijk voor niets hier ben, omdat een eerdere beëdiging voor de rechtbank van Haarlem uit 2003 nog rechtsgeldig is. Och, het houdt me van de straat.
Terug in Nijmegen geef ik een interview aan twee aardige en zenuwachtige studenten bedrijfskunde voor hun prachtblad Synjaal en lunch ik met de directeur van het Stimuleringsfonds Volkshuisvesting Nederlandse gemeenten SVn. Met de wethouders Van Hooft, Lucassen en Depla overleg ik in het zgn. bestuursteam veiligheid en met mijn ‘secretaris’ Marjo over tal van lopende zaken.
Ik krijg in de loop van de middag de eer om te worden rondgeleid in de burelen van de centrale Wegener-redactie en die van de Nijmeegse stadsredactie van de Gelderlander. In dit heiligdom maak ik zelfs mee hoe de stadsredacteuren overleggen over de inhoud en vormgeving van de krant van morgen. Is het interview met de nieuwe tweede man van de politieregio interessant genoeg voor de eerste stadspagina of is die watertaxi toch een smakelijker verhaal? Aardig discussiepunt is of een krant wel een redactioneel commentaar moet hebben om de lezers de mening van de krant op te dringen. Je kunt er verschillend over denken, maar ik vind het niet meer van deze tijd. Dat gezegd zijnde hou ik er rekening mee binnenkort lijdend voorwerp van zo’n commentaar te zijn.
Terug op het stadhuis eerst op hun verzoek een gesprek met enkele VVD-raadsleden. Als voorzitter van de gemeenteraad ga je niet over de interne fractieverhoudingen, maar je weet nooit of je toch niet een nuttige bijdrage kan leveren. Aansluitend ben ik bij een oploop in de Trêveszaal. Zo’n dertig leden van de Raad voor Levensbeschouwing en Religie vertellen mij om beurten iets over hun achtergrond en wat hen bezighoudt. Ik ben van de school van een strikte scheiding tussen staat en religie, maar vind ook dat we in Nederland de afgelopen decennia het belang van beschouwing en religie voor de sociale cohesie in stad en land te lang hebben veronachtzaamd. Goed dat we hier in Nijmegen een regelmatige dialoog hebben.
Slot van de dag vormt de gemeenteraad, die dit keer inhoudelijk van aard is en toch op tijd klaar.
Donderdagochtend driehoeksoverleg met korpschef Henk van Zwam, zijn nieuwe plaatsvervanger Wim van Amerongen en hoofdofficier van justitie Remco van Tooren. Tussen de middag mogen oud-premier Van Agt (76 and still kicking!), hoofdredacteur Kees Pijnappels van De Gelderlander, Europarlementariër Maria Martens en ik als lunchprogramma fungeren voor de studenten van de HAN. Het gaat over Europa en de studenten hebben in de grote hal wel wat anders aan hun hoofd dan luisteren en meepraten over de toekomst van Brussel. Toch leuk om met Dries van Agt in debat te zijn, al luistert slechts anderhalve man en een paardenkop.
Veel meer aandacht is er in de voormalige Daniëlskerk, nu de Daniël, opvanghuis voor kinderen met geestelijke en lichamelijke beperkingen. Met de directeur en de regiodirecteur van Portaal zing en dans ik voor de kinderen. Met een fraaie cape, een hoed en een sabel open ik als ridder en beschermheer met een stevige houw officieel het nieuw ingerichte gebouw. Leuk en dankbaar om te doen.
Dat geldt ook voor het uitreiken van onze gemeentelijke onderscheiding aan de milieuvoorvechter Koen van de Poel in de Nicolaaskapel. Hij heeft de zilveren Waalbrugspeld meer dan verdiend door decennia lang pal te staan voor natuur, milieu en landschap en als de grote man achter de Nijmeegse werkgroep milieubeheer. Zijn mindere gezondheid laat een groot feest niet toe, maar de waardering is er niet minder om. Ook milieuwethouder Jan van der Meer komt feliciteren.
Terug in Nijmegen geef ik een interview aan twee aardige en zenuwachtige studenten bedrijfskunde voor hun prachtblad Synjaal en lunch ik met de directeur van het Stimuleringsfonds Volkshuisvesting Nederlandse gemeenten SVn. Met de wethouders Van Hooft, Lucassen en Depla overleg ik in het zgn. bestuursteam veiligheid en met mijn ‘secretaris’ Marjo over tal van lopende zaken.
Ik krijg in de loop van de middag de eer om te worden rondgeleid in de burelen van de centrale Wegener-redactie en die van de Nijmeegse stadsredactie van de Gelderlander. In dit heiligdom maak ik zelfs mee hoe de stadsredacteuren overleggen over de inhoud en vormgeving van de krant van morgen. Is het interview met de nieuwe tweede man van de politieregio interessant genoeg voor de eerste stadspagina of is die watertaxi toch een smakelijker verhaal? Aardig discussiepunt is of een krant wel een redactioneel commentaar moet hebben om de lezers de mening van de krant op te dringen. Je kunt er verschillend over denken, maar ik vind het niet meer van deze tijd. Dat gezegd zijnde hou ik er rekening mee binnenkort lijdend voorwerp van zo’n commentaar te zijn.
Terug op het stadhuis eerst op hun verzoek een gesprek met enkele VVD-raadsleden. Als voorzitter van de gemeenteraad ga je niet over de interne fractieverhoudingen, maar je weet nooit of je toch niet een nuttige bijdrage kan leveren. Aansluitend ben ik bij een oploop in de Trêveszaal. Zo’n dertig leden van de Raad voor Levensbeschouwing en Religie vertellen mij om beurten iets over hun achtergrond en wat hen bezighoudt. Ik ben van de school van een strikte scheiding tussen staat en religie, maar vind ook dat we in Nederland de afgelopen decennia het belang van beschouwing en religie voor de sociale cohesie in stad en land te lang hebben veronachtzaamd. Goed dat we hier in Nijmegen een regelmatige dialoog hebben.
Slot van de dag vormt de gemeenteraad, die dit keer inhoudelijk van aard is en toch op tijd klaar.
Donderdagochtend driehoeksoverleg met korpschef Henk van Zwam, zijn nieuwe plaatsvervanger Wim van Amerongen en hoofdofficier van justitie Remco van Tooren. Tussen de middag mogen oud-premier Van Agt (76 and still kicking!), hoofdredacteur Kees Pijnappels van De Gelderlander, Europarlementariër Maria Martens en ik als lunchprogramma fungeren voor de studenten van de HAN. Het gaat over Europa en de studenten hebben in de grote hal wel wat anders aan hun hoofd dan luisteren en meepraten over de toekomst van Brussel. Toch leuk om met Dries van Agt in debat te zijn, al luistert slechts anderhalve man en een paardenkop. Veel meer aandacht is er in de voormalige Daniëlskerk, nu de Daniël, opvanghuis voor kinderen met geestelijke en lichamelijke beperkingen. Met de directeur en de regiodirecteur van Portaal zing en dans ik voor de kinderen. Met een fraaie cape, een hoed en een sabel open ik als ridder en beschermheer met een stevige houw officieel het nieuw ingerichte gebouw. Leuk en dankbaar om te doen. Dat geldt ook voor het uitreiken van onze gemeentelijke onderscheiding aan de milieuvoorvechter Koen van de Poel in de Nicolaaskapel. Hij heeft de zilveren Waalbrugspeld meer dan verdiend door decennia lang pal te staan voor natuur, milieu en landschap en als de grote man achter de Nijmeegse werkgroep milieubeheer. Zijn mindere gezondheid laat een groot feest niet toe, maar de waardering is er niet minder om. Ook milieuwethouder Jan van der Meer komt feliciteren.