vrijdag 27 april 2007

26 en 27 april

Donderdag heb ik samen met wethouder Hannie Kunst eerst een bijzondere ontmoeting met de regisseur en kampoverlevende Marceline Loridan-Ivens. Deze broze oude en waardige vrouw is de weduwe van de grote Nijmeegse zoon Joris Ivens. Zij komt enige malen per jaar naar Nijmegen om met haar medebestuursleden van de Joris Ivens Stichting te overleggen over de artistieke en historische nalatenschap van de wereldberoemde filmer. Vanzelfsprekend willen wij net zo graag als mevrouw Loridan dat de films van Ivens in Nijmegen bewaard blijven.
’s Middags ben ik in Delft met alle korpsbeheerders, korpschefs en hoofdofficieren van Nederland en samen met de ministers van Justitie en van BZK in conclaaf bijeen. We praten over de politieprioriteiten voor de komende jaren. Geweld, jeugdcriminaliteit, wijkgebonden politiezorg, prestatie-indicatoren, alles passeert de revue. Nuttig als we het op de hoofdlijnen eens zijn, dan is er ook geen reden om centraal in te grijpen, laat staan om de politie te nationaliseren.

Vrijdagochtend valt mijn eerste lintjesregen. Burgemeester De Graaf met de gedecoreerden na de uitreiking van de lintjes op de trap in de Vereeniging op 27 april 2007Zeg maar rustig forse bui. In Nijmegen zijn er liefst 25 Koninklijke Onderscheidingen uit te reiken, aanmerkelijk meer dan in een aantal andere grote steden. Is Nijmegen zo Oranjegezind of weten we zo goed onbaatzuchtige en vrijwillige bijdragen aan onze samenleving op waarde te schatten? Het is in ieder geval een feest in een volle Vereeniging. Ik ben een kleine 2 uur aan het woord om iedere gedecoreerde naar waarde toe te spreken. Sportcoach, ziekenbezoekster, professor, allemaal stralen ze als ik ze de medaille mag opspelden. In de grote vloed van lintjes zijn we bijna een rechthebbende mevrouw kwijt geraakt, maar dat komt op het laatste moment nog goed. Het oranjebittertje smaakt op een nog lege maag wat wrang, maar ach, het is maar eens per jaar lintjesfeest!

Ik maak ’s middags kennis met voorzitter en secretaris van de ondernemingsraad van de regiopolitie. Reële politiemensen met wie volgens mij goed valt te praten. Ook spreek ik met enkele raadsleden die samen met mij de griffiecommissie vormen. Een van die raadsleden, de plaatsvervangend voorzitter van de gemeenteraad, besluit de PvdA-fractie te verlaten en onafhankelijk verder te gaan. Ik vind dat om verschillende redenen geen goede gedachte.

Aan het eind van de middag breng ik een bezoek aan het vliegveld Weeze, zo’n 45 kilometer en een half uurtje van Nijmegen vandaag. Goed bereikbaar, een toenemend aantal bestemmingen met Ryanair als vaste partner en steeds populairder bij zowel Duitsers als Nederlanders vanwege de schaal, de snelle afhandeling, de sfeer en de vliegkosten. Goed voor Nijmegen, zowel zakelijk als toeristisch, al begrijp ik best dat er in het verleden verzet is geweest tegen de commerciële exploitatie van deze van oorsprong Engelse luchtmachtstrip.

’s Avonds laat mijn laatste klusje, maar wel een leuk klusje. Precies om 00.00 uur los ik met een heus startpistool het startschot voor de Batavierenrace. Honderden lopers staan hier aan de start, het kameelneusje van ruim 8000 deelnemers. Wethouder Paul Depla is naar Enschede afgereisd om daar een stuk in een VIP-team mee te lopen. Zo houdt hij zijn burgemeester uit de wind.