Twee berichten uit de krant die me vandaag opvallen.
Slechthorenden zijn aan het einde van de werkdag drie keer zo vaak doodop als werknemers met een goed gehoor. Bovendien heeft bijna tweederde van de slechthorenden grote moeite om goed te functioneren.
Zelf ben ik aan één oor fors doof en een gehoorapparaat helpt helaas niet echt. Ik heb daarmee leren leven en ben zelfs nog opgeklommen tot voorzitter van de Nationale Hoorstichting. Het klopt wat de krant zegt, je verbruikt meer energie, omdat je intenser moet luisteren, je beter moet concentreren en dus meer moeite moet doen om te communiceren.
Maar er valt heel goed mee te werken en leven als je deze handicap niet verbergt en er anderen juist deelgenoot van laat zijn. Iedereen is bereid rekening met je te houden (waar kan ik zitten, een beetje duidelijk praten, indien nodig een goede geluidsinstallatie enz.) als men het maar weet. Slechthorendheid is een probleem van meer dan een miljoen mensen. Er komen elke dag meer mogelijke handicaps bij door een te grote geluidsbelasting op het werk en vooral overmatig hard geluid in disco’s en op MP3-spelers. Het wordt tijd dat Den Haag hier aandacht voor krijgt, omdat slechthorendheid zowel een sociaal als een economisch probleem is. In Amerika is bijvoorbeeld becijferd dat de economische schade als gevolg van slechthorendheid in de miljarden loopt. Meer geld voor preventie en wetenschappelijk onderzoek, meer bewustwording, maatschappelijke acceptatie van gehoorapparaten (een bril kan sexy zijn, nu dat oorknopje nog).
En het andere bericht is dat minister Guusje ter Horst wil dat er meer vrouwen burgemeester worden. Helemaal mee eens. Ze wil desnoods zelf ingrijpen om te zorgen dat de burgemeesters samen meer een afspiegeling van de samenleving vormen. Helemaal niet mee eens. Ik dacht dat we eindelijk van de Haagse bemoeienis af waren. Er is dan weliswaar geen rechtstreeks gekozen burgemeester, maar wel een praktijk dat de kandidaat die door de gemeenteraad is uitverkoren zonder dralen door de minister voor benoeming wordt voorgedragen. Daar past geen eigen afweging meer bij. Dus ondanks alle goede bedoelingen: Guusje, laat de gemeenteraad maar kiezen, niet de achterkamers van Den Haag.
Vandaag tussen alle vergaderingen door ook nog even minister André Rouvoet gesproken, die op zijn 100 dagen-tour de Nijmeegse GGD aandoet. Hij krijgt geloof ik de smaak van het regeren te pakken. Het is knap lastig om met slechts een enkele collega in de Ministerraad de belangen van je partij te behartigen en ook nog als vakminister je werk goed te doen, ik kan er over meepraten. ’s Avonds het eerste deel van de filmavond Nijmegen Blijft in Beeld bijgewoond in De Vereeniging. Prachtige beelden van onze stad uit de jaren twintig en dertig (een net aangelegde Waalbrug) en ook van de installatie van mijn vader. Ik zie mezelf als een nieuwsgierig jochie van 10 jaar in de camera kijken. Toen ook al…