’s Avonds ga ik in de reeks “eten in de wijk” langs bij de familie Van Balkom aan de Haterseveldweg. De naast elkaar wonende zusters Van Balkom blijken niet alleen voortreffelijke gastvrouwen maar ook echte Nijmeegsen die met smaak over de winkel van hun ouders en de veranderingen van de afgelopen veertig jaar vertellen. Via de volwassen kinderen komen ook de bèta-wetenschappen, plastische chirurgie, het Trimbos-instituut en de verschillen tussen Guusje ter Horst en mij ter sprake. Zo leer je nog eens wat.
De rest van de avond gaat op aan de voorbereiding van de collegevergadering van dinsdagochtend. Die vergadering zit behoorlijk vol, zodat een presentatie over de plannen voor een betere dienstverlening er helaas bij in schiet. Volgende week dan maar, dan kunnen de plannen ook naar buiten.
’s Middags reis ik af naar Den Bosch om een workshop in de marge van het jaarlijkse VNG-congres bij te wonen. In de Bosche brandweerkazerne discussiëren we met burgemeesters en raadsleden over de ontwikkeling van de veiligheidsregio’s en de verantwoordelijkheden van gemeenten. Ik merk dat de veiligheidsregio’s steeds meer in de aandacht komen te staan, dat is goed. Ik maak van de gelegenheid gebruik om met de secretaris van het Veiligheidsberaad, Winrie de Boer, de komende dagelijks bestuursvergadering voor te bereiden.
Terug in Nijmegen wachten Marijke van Veen en de Nijmeegse brandweercommandant Boy Jansen op mij om samen de laatste hand te leggen aan de voorbereiding van onze eigen veiligheidsdag a.s donderdag. Marijke zit er al goed in. Ik hoop op voldoende draagvlak om stappen te zetten in de richting van een strevige veiligheidsregio Gelderland-Zuid.
Om 18 uur barst de haringparty in de Schepenhal van het stadhuis los. De ondernemersclub die met NEC verbonden is, organiseert jaarlijks deze veiling van de eerste vaatjes Hollandse nieuwe. Ik mag het spektakel openen met een praatje en een hamerslag op een van de vaatjes. De sfeer is goed en dat leidt tot een mooie opbrengst van maar liefst 35.000 euro ten bate van de kinderboerderij De Goffert. De nieuwe haring smaakt zoals de traditie wil per definitie beter dan voorgaande edities. Persoonlijk vind ik ‘m ietsje minder mals maar wel lekker. Machteld en ik verschalken er meer dan één.
