Ook deze week begint weer met de gebruikelijke overleggen met ambtenaren, dit keer onder meer over de voorbereidingen op de zg. Perspectiefnota, waarin het financiële beeld van de gemeente wordt geschetst en nieuw beleid wordt gewogen. Als burgemeester heb ik ook een paar eigen “portefeuilles” die geld kosten, zoals veiligheid, evenementenbeleid, burger&bestuur en communicatie&representatie. Met de fractievoorzitters van de 10 partijen in de raad, eet ik een broodje op mijn kamer. Dit ‘seniorenberaad’is een maandelijks overleg, volstrekt informeel en nuttig om een vinger aan de politieke pols te houden. Dezelfde avond bezoek ik ook nog de fracties van de PvdA, de VSP en de Stadspartij. Vrouwen zijn in de gemeentepolitiek nog steeds veruit in de minderheid, maar bij de fractie en fractievolgers van de VSP tref ik zelfs geen enkele aan.
Na de dinsdagse collegevergadering maakt het college collectief en samen met burgemeester en wethouders van Beuningen een rondrit over het bedrijventerrein West Kanaaldijk / Sluis (WKS). Het was lang geleden dat ik hier was en ik herinner me eigenlijk alleen de autosloperijen. Er is veel bijgekomen en veel verbeterd. Wij krijgen tekst en uitleg van het bestuur van de WKS-vereniging. Interessant is de verbinding en samenwerking met de bedrijven aan de andere kant van het kanaal, daar kan nog veel worden ontwikkeld. ’s Avonds ben ik in Hilversum te gast bij NOVA. Met Clairy Polak spreek ik over de rol van de Eerste Kamer. Ik ben wat je noemt ‘ervaringsdeskundige’ en heb bovendien een staatsrechtelijk hart. Partijen die nu via de provinciale verkiezingen proberen in een Eerste Kamer een dam op te werpen tegen het nieuwe door de Tweede Kamer gesteunde kabinet, maken misbruik van de senaat, die daar niet voor bedoeld is.
De senatoren moeten zich maar beperken tot een deskundig oordeel over de kwaliteit en de zorgvuldigheid van de wetten, daar hebben ze hun handen al mee vol. Ik heb bewondering voor mijn Apeldoornse collega en naamgenoot Fred de Graaf die dat Eerste Kamerlidmaatschap er eventjes bijdoet…
Woensdag ben ik overdag grotendeels bezig met veiligheidsvraagstukken. Ik praat met de regionaal brandweercommandant over de samenwerking in de regio en met de burgemeester van Buren over de schaal van politieteams in Gelderland-Zuid. Daarna zit ik voor de eerste keer het algemeen bestuur van de Veiligheidsregio voor. Daarin overleggen alle burgemeesters van de gemeenten in onze regio, samen met de hoofdofficier van justitie en de directeuren van de GHOR (geneeskundige hulpverlening), de RAV (ambulancezorg), de regionale brandweer en de politie. Regionalisering van de brandweerzorg is een belangrijk gespreksonderwerp. Stapsgewijs gaan we die kant op, ook al is het nieuwe regeerakkoord een beetje dubbelzinnig. Aansluitend is er ook een bijeenkomst van het regionaal college van de politieregio, waarvan dezelfde bestuurders lid zijn.
’s Avonds de Politieke Avond. Namens het college laat ik op vragen van de PvdA en D66 weten dat wij in Nijmegen vinden dat ambtenaren van de burgerlijke stand gewoon de wet moeten uitvoeren. Die wet maakt geen onderscheid tussen hetero – homohuwelijken. Gewetensbezwaren op dit punt worden niet getolereerd. Wie bepaalde huwelijken niet wil sluiten moet er niet (mede) zijn beroep van willen maken. Een wettelijke bescherming voor ‘weigerambtenaren’ vinden we uit den boze en dat zullen we Den Haag laten weten. Aan het einde van de avond ontstaat nog wat commotie over de geheimhouding die het college graag wenst voor een aantal documenten rond de verkoop van Novio. Die geheimhouding wordt niet ingegeven door politieke motieven maar door de bescherming van gerechtvaardigde belangen van derden. Op voorstel van de PvdA-fractie wordt besloten een onafhankelijke deskundige nog eens de documenten te laten toetsen. Dat gebeurt in de komende weken.
Donderdagochtend ben ik in Den Haag om een oude belofte van vorig jaar in te lossen. Ik had toegezegd om samen met mijn goede oude vriend Erik van de Loo vier dagen lang een module over publiek leiderschap te verzorgen voor de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur. Door mijn benoeming in Nijmegen heb ik mijn bijdrage teruggebracht tot ‘n ochtendje praten over mijn eigen ambtelijke, politieke en bestuurlijke ervaringen. De studenten zijn leidinggevenden bij de politie, het openbaar ministerie en departementen en zijn reuze verbaasd over hoe weinig professioneel de politiek af en toe functioneert. Terug in Nijmegen word ik op de 17de verdieping van het prachtige Fiftytwodegrees-gebouw door de regioraad gekozen tot voorzitter van de Euregio Rijn-Waal . De burgemeester van Duisburg overhandigt mij bloemen en een niet bestaande voorzittershamer. ’s Avonds eet ik eerst bij wethouder Lenie Scholten thuis maar moet veel te vroeg al weer weg om 150 “expats” toe te spreken in het Valkhofmuseum. Voor de eerste keer wordt een “meetingpoint-gathering” gehouden voor buitenlandse kenniswerkers van de universiteit, ziekenhuizen en bedrijven zoals Haskoning en NXP. Een groot succes, dat wat mij betreft een vervolg krijgt in de oprichting van een Nijmegen Hospitality Centre.
Vrijdag is relatief rustig. In de zg. regionale driehoek spreken de korpschef, de hoofdofficier en ik over financiële en personele politiezaken. Met wethouder Peter Lucassen neem ik alvast wat cijfers voor de Perspectiefnota door en ’s middags gaan medewerkster Marjo van Ginneken en ik voor de 6de maal met wijkmanager en wijkagent op wijkbezoek, ook nu weer op de fiets. Ditmaal naar Hees, Heseveld en Neerbosch. We doorkruisen de wijken en spreken diverse bewoners, van kunstenaressen tot gewichtheffers en van buurtcomité’s tot hoogbejaarden in het wijkgebouw. Een aardige en nagenoeg blinde oude meneer vindt het jammer dat hij zijn nieuwe burgemeester niet meer kan zien.
De laatste actie van de week is een bezichtiging van de Mariënburgkapel, samen met wethouder Hannie Kunst. We klimmen tot op de zoldering en zitten onder het stof. Een prachtig gebouw met een grote Nijmeegse historie verdient een mooie, werkbare bestemming met een zoveel mogelijk openbaar en cultureel karakter.
Na de dinsdagse collegevergadering maakt het college collectief en samen met burgemeester en wethouders van Beuningen een rondrit over het bedrijventerrein West Kanaaldijk / Sluis (WKS). Het was lang geleden dat ik hier was en ik herinner me eigenlijk alleen de autosloperijen. Er is veel bijgekomen en veel verbeterd. Wij krijgen tekst en uitleg van het bestuur van de WKS-vereniging. Interessant is de verbinding en samenwerking met de bedrijven aan de andere kant van het kanaal, daar kan nog veel worden ontwikkeld. ’s Avonds ben ik in Hilversum te gast bij NOVA. Met Clairy Polak spreek ik over de rol van de Eerste Kamer. Ik ben wat je noemt ‘ervaringsdeskundige’ en heb bovendien een staatsrechtelijk hart. Partijen die nu via de provinciale verkiezingen proberen in een Eerste Kamer een dam op te werpen tegen het nieuwe door de Tweede Kamer gesteunde kabinet, maken misbruik van de senaat, die daar niet voor bedoeld is.
De senatoren moeten zich maar beperken tot een deskundig oordeel over de kwaliteit en de zorgvuldigheid van de wetten, daar hebben ze hun handen al mee vol. Ik heb bewondering voor mijn Apeldoornse collega en naamgenoot Fred de Graaf die dat Eerste Kamerlidmaatschap er eventjes bijdoet…
Woensdag ben ik overdag grotendeels bezig met veiligheidsvraagstukken. Ik praat met de regionaal brandweercommandant over de samenwerking in de regio en met de burgemeester van Buren over de schaal van politieteams in Gelderland-Zuid. Daarna zit ik voor de eerste keer het algemeen bestuur van de Veiligheidsregio voor. Daarin overleggen alle burgemeesters van de gemeenten in onze regio, samen met de hoofdofficier van justitie en de directeuren van de GHOR (geneeskundige hulpverlening), de RAV (ambulancezorg), de regionale brandweer en de politie. Regionalisering van de brandweerzorg is een belangrijk gespreksonderwerp. Stapsgewijs gaan we die kant op, ook al is het nieuwe regeerakkoord een beetje dubbelzinnig. Aansluitend is er ook een bijeenkomst van het regionaal college van de politieregio, waarvan dezelfde bestuurders lid zijn.
’s Avonds de Politieke Avond. Namens het college laat ik op vragen van de PvdA en D66 weten dat wij in Nijmegen vinden dat ambtenaren van de burgerlijke stand gewoon de wet moeten uitvoeren. Die wet maakt geen onderscheid tussen hetero – homohuwelijken. Gewetensbezwaren op dit punt worden niet getolereerd. Wie bepaalde huwelijken niet wil sluiten moet er niet (mede) zijn beroep van willen maken. Een wettelijke bescherming voor ‘weigerambtenaren’ vinden we uit den boze en dat zullen we Den Haag laten weten. Aan het einde van de avond ontstaat nog wat commotie over de geheimhouding die het college graag wenst voor een aantal documenten rond de verkoop van Novio. Die geheimhouding wordt niet ingegeven door politieke motieven maar door de bescherming van gerechtvaardigde belangen van derden. Op voorstel van de PvdA-fractie wordt besloten een onafhankelijke deskundige nog eens de documenten te laten toetsen. Dat gebeurt in de komende weken.
Donderdagochtend ben ik in Den Haag om een oude belofte van vorig jaar in te lossen. Ik had toegezegd om samen met mijn goede oude vriend Erik van de Loo vier dagen lang een module over publiek leiderschap te verzorgen voor de Nederlandse School voor Openbaar Bestuur. Door mijn benoeming in Nijmegen heb ik mijn bijdrage teruggebracht tot ‘n ochtendje praten over mijn eigen ambtelijke, politieke en bestuurlijke ervaringen. De studenten zijn leidinggevenden bij de politie, het openbaar ministerie en departementen en zijn reuze verbaasd over hoe weinig professioneel de politiek af en toe functioneert. Terug in Nijmegen word ik op de 17de verdieping van het prachtige Fiftytwodegrees-gebouw door de regioraad gekozen tot voorzitter van de Euregio Rijn-Waal . De burgemeester van Duisburg overhandigt mij bloemen en een niet bestaande voorzittershamer. ’s Avonds eet ik eerst bij wethouder Lenie Scholten thuis maar moet veel te vroeg al weer weg om 150 “expats” toe te spreken in het Valkhofmuseum. Voor de eerste keer wordt een “meetingpoint-gathering” gehouden voor buitenlandse kenniswerkers van de universiteit, ziekenhuizen en bedrijven zoals Haskoning en NXP. Een groot succes, dat wat mij betreft een vervolg krijgt in de oprichting van een Nijmegen Hospitality Centre.
Vrijdag is relatief rustig. In de zg. regionale driehoek spreken de korpschef, de hoofdofficier en ik over financiële en personele politiezaken. Met wethouder Peter Lucassen neem ik alvast wat cijfers voor de Perspectiefnota door en ’s middags gaan medewerkster Marjo van Ginneken en ik voor de 6de maal met wijkmanager en wijkagent op wijkbezoek, ook nu weer op de fiets. Ditmaal naar Hees, Heseveld en Neerbosch. We doorkruisen de wijken en spreken diverse bewoners, van kunstenaressen tot gewichtheffers en van buurtcomité’s tot hoogbejaarden in het wijkgebouw. Een aardige en nagenoeg blinde oude meneer vindt het jammer dat hij zijn nieuwe burgemeester niet meer kan zien.
De laatste actie van de week is een bezichtiging van de Mariënburgkapel, samen met wethouder Hannie Kunst. We klimmen tot op de zoldering en zitten onder het stof. Een prachtig gebouw met een grote Nijmeegse historie verdient een mooie, werkbare bestemming met een zoveel mogelijk openbaar en cultureel karakter.