In alle vroegte reis ik af naar Essen, een kleine anderhalve uur rijden. Achterin bij chauffeur Jos kan de winkel gewoon open blijven; met een koffer vol stukken en een mobiele telefoon is de backseat eigenlijk net mijn bureau op het stadhuis. In het industrieel complex van de voormalige kolenmijnen van Essen is nu het Ernst Hahninstituut gevestigd, dat door de universiteiten van Duisburg-Essen en Nijmegen gezamenlijk is opgericht. Vandaag wordt die oprichting officiëel bekrachtigd, daar horen de 'Oberbürgemeisters' natuurlijk bij te zijn. Bovendien wordt een super MRI-scan in gebruik genomen, die een magnetische werking schijnt te hebben die van gewone ziekenhuisscans hele kleine jongens maakt. Met name hersenonderzoek kan daar van profiteren. Ik ben er van overtuigd dat het van grote wetenschappelijke waarde is wat ik allemaal zie en hoor, maar mijn bèta-hersencellen zijn helaas niet briljant ontwikkeld, dus mijn bewondering is oneindig en mijn begrip nagenoeg nul. En dan duren Duitse speeches lang.
Tussen de bedrijven door spreek ik met mijn Essense collega over het verschil tussen gekozen en benoemde burgemeesters en tussen onze steden. Hij is trots op zijn oude stad (1100), maar ja, baas boven baas. Als we rond 14 uur terugrijden uit Essen word ik door brandweerchef Boy Jansen op de hoogte gesteld van een fors ongeluk op de A73 tussen Wijchen en Nijmegen, waar drie vrachtwagens bij betrokken zijn. Geen doden gelukkig maar wel een enorme chaos en dito files. Een kennismaking met directeur Van Asseldonk van Oost NV schiet er daarom bij in.
Aan het begin van de avond praat de raadskamer, dat wil zeggen een selectie uit de gemeenteraad, met de districtschef, de hoofdofficier van justitie en mij over de beleidsplanning van het district Nijmegen over 2007. Dus over de prioriteiten, over de afspraken met de regio en het OM en over de cijfers tot op heden. Zo’n ‘politiebrief’ is nieuw in Nijmegen; ik vind het nodig dat de raad zich intensief met de politie bemoeit en mij als verantwoordelijke voor openbare orde en veiligheid de oren van mijn hoofd vraagt. Dat houdt mij èn de Nijmeegse politie scherp. De raadsleden zijn in het algemeen niet ontevreden, al willen ze volgende keer wat minder cijfers en wat meer aandacht voor de preventieve politietaken. De raadsvergadering die gewoontegetrouw om 21.30 uur volgt op de raadskamers is deze keer wel erg snel afgelopen. Record vergadertijd van precies 10 minuten. De raad moet er na het zomerreces nog een beetje inkomen, geloof ik.