De vrijdag begint met een kort bezoek van een ambtelijke delegatie uit onze ‘twincity’ Gaziantep uit Turkije. Daarna breng ik een aantal uren door met medewerkers van de Directie Wijk en Stad (DWS). Onder leiding van Wim Wentink kijken we in de stad naar een aantal lopende en komende ontwikkelprojecten zoals Plein 44 en de Hessenberg. In het (nu nog) hoofdkantoor van De Gelderlander nemen we de toekomstige ontwikkeling van het Waalfront en de nieuwe stadsbrug door, kijken we over de majestueuze Waal naar de Lentse oever en brengen we de dijkverlegging in kaart en de potenties van de nieuwe grond voor wonen, bedrijven of kantoren. Van de ene kant naar de andere kant van de stad, dwz. met een busje naar het Triavium, om daar meer te horen over de ijsbaan, de brand en het herstel, de mogelijkheden voor evenementen en de wensen voor de toekomst. In de zeer nabije toekomst komen er schaatstoppers naar Nijmegen, dus ik noteer alvast het laatste weekend van september in mijn agenda.
’s Middags maak ik kennis met de voorzitter en de directeur van het Antidiscriminatiebureau Nijmegen. Alle landelijke tendensen zie je natuurlijk ook in Nijmegen maar gelukkig niet verontrustend veel en ook niet aanwassend. Het ADB doet goed werk op terreinen als homodiscriminatie, ongerechtvaardigd leeftijdsonderscheid en achterstelling van allochtonen. Ondertussen loopt er ook een onderzoek naar regionalisering van deze voorziening, dat zullen we moeten afwachten. Vanmiddag ook een overleg met wethouder Depla en ambtenaren over herstructurering en bouwplannen en veiligheid in een van onze wijken. De dag sluit met de nationale Naturalisatiedag, die we in Nijmegen vieren in het Valkhofmuseum. Een gezellige en niet te plechtige sfeer, veel nieuwe Nederlanders die met trots hun certificaat van Nederlanderschap in ontvangst nemen. Trots op zichzelf en terecht, want is voor velen van hen een lange en moeizame weg geweest. Aan het eind van de ceremonie klinkt het Wilhelmus. De begeleidende accordeonist zet na het eerste ook het zesde couplet in, maar mijn kennis van ons volkslied houdt ongeveer halverwege dat couplet op.
Zaterdag eind van de middag mag ik midden op de Mookerheide een koninklijke onderscheiding uitreiken aan meneer de Jonge die zich gedurende liefst 57 jaar verdienstelijk heeft gemaakt voor de scouting in Nijmegen en ver daarbuiten. Omdat ik acteer buiten mijn gemeentegrenzen moet de ambtsketen binnenstebuiten, dat wil zeggen met het rijkswapen voor. ’s Avonds vindt de opening van het Gebroeders Van Limburgweekend plaats. In de Stevenskerk zie ik al tientallen mensen in de fraaiste middeleeuwse gewaden. Tijdens deze openingsavond met bijzondere middeleeuwse livemuziek, reikt commissaris van de Koningin Clemens Cornielje, in zijn hoedanigheid van Gelders voorzitter van het Prins Bernhard Cultuurfonds, de jaarlijkse cultuurprijs uit aan de voorzitter het het organiserend comité Andre Stufkens. Zijn passie voor zowel de gebroeders Van Limburg als voor Joris Ivens en diens culturele erfenis maken hem tot een bijzonder man en een Nijmegenaar van waarde.