In sneltempo worden we ingewijd in de geheimen van archieven en archivarissen. Ik hoor alles over kilometers archief, over klimatologische condities, over de enorme operatie om te digitaliseren en over de dienstverlening aan professionele onderzoekers en aan amateur- genealogen. Ik ben onder de indruk van de passie en betrokkenheid van de medewerkers en natuurlijk van het prachtige gebouw.’s Middags weer naar Den Haag, ditmaal voor het betere lobbywerk. Samen met collega Fred de Graaf uit Apeldoorn en SVn-directeur Elly van Sluis ben ik eerst te gast bij minister Ella Vogelaar. Het ministerie van VROM heeft vorig jaar 40 mln. beschikbaar gesteld voor de startersleningen en dat geld wordt nu goed besteed. We denken dat de inzet van revolverende fondsen, dwz. fondsen die niet uitgeput raken omdat ze niet voor subsidies worden ingezet maar voor maatschappelijke leningen tegen lage rentes, ook in de wijkaanpak van de minister goed van pas kunnen komen. Ik spreek overigens de hoop uit dat de minister snel duidelijkheid kan geven hoe de financiering van die wijkaanpak nu rond komt.
Daarna samen met Ralph Pans op bezoek bij achtereenvolgens het PvdA-kamerlid Atje Kuiken en VVD-kamerlid Laetitia Griffith. Beiden zijn woordvoerder voor hun fractie in veiligheidszaken. Wij spreken indringend over het wetsvoorstel van minister Ter Horst dat de toekomst van de veiligheidsregio’s regelt. Een van de politiek gevoelige onderwerpen is natuurlijk de rol van de voorzitters van de regio’s (die ook korpsbeheerders van de politie zijn) in rampen en crises met een bovenlokaal karakter. Die voorzitter krijgt in het voorstel de bevoegdheid om knopen door te hakken. De commissarissen van de Koningin vinden dat die bevoegdheid moet liggen bij, juist ja, de commissarissen van de Koningin. De VNG, de brandweer- en politieprofessionals en de veiligheidsregio’s zijn het met de minister eens dat dit geen praktische oplossing is. Dat brengen wij bij de volksvertegenwoordigers onder de aandacht.
Vrijdagochtend ben ik in Kleve voor de dagelijks bestuursvergadering van de Euregio. Toen ik burgemeester van Nijmegen werd, had ik geen idee van wat de Euregio allemaal doet en dat ik daar ook tijd aan zou moeten besteden. Maar ik doe het met liefde, want het is een tastbaar bewijs van de grensoverschrijdende samenwerking die voor Nijmegen zowel economisch als sociaal van belang is.
Op het stadhuis stapels tekenboeken en andere dagelijkse kost die te saai is om te beschrijven. Ook een persoonlijk gesprek met iemand uit mijn werkomgeving waar ik erg van onder de indruk ben.
’s Middags los ik een oude belofte in. Eerder dit jaar bracht ik een werkbezoek aan de Stichting Dagloon.
Die organiseert dagbesteding en werk voor daklozen, die hun weg in de reguliere samenleving (tijdelijk) niet terug kunnen vinden. De ‘Dagloners’ doen erg goed werk. Ze prikken papier en andere rotzooi van de straat en dragen zo bij aan een schoon Nijmegen. Ik beloofde een half jaar geleden dat ik een keertje mee zou lopen en vandaag gaat dat gebeuren. In oranje outfit en met een heel handige prikker en vuilniszak ga ik samen met een stuk of tien dagloners op stap. Het valt reuze mee met de rotzooi vandaag, maar dat komt zowel door het slechte weer (dan komen de mensen niet snel de straat op) als door het feit dat mijn collega’s van vandaag eerder deze week hier al eens zijn langs geweest. Toch heb ik als we terugkeren op het honk aan de Fresiastraat een halve zak vol met wikkels, plastic bekers, sigarettenpakjes, snoeppapiertjes en wat al niet door mensen onnadenkend op de stoep wordt gedeponeerd. De koffie smaakt na afloop goed!