donderdag 15 februari 2007

12 tot en met 15 februari

Deze week begint vrolijk. Een kleuterklas van de Muze-school zit maandagochtend opgewonden in de Raadszaal op mij te wachten. Ze doen een project over macht. Nou is de burgemeester eigenlijk een bestuurder zonder veel macht, maar dat ga ik de kleintjes maar niet uitleggen. Ze hebben allemaal leuke vragen bedacht en, nog leuker, lieve wensen voor mij van het type: ik hoop dat u gelukkig bent en dat u mag trouwen. De kleuterklas van de Muze brengt een bezoek aan burgemeester De Graaf in de raadzaal
’s Avonds spreek ik in het kader van mijn ‘kennismakingsronde’ met verschillende raadsfracties: SP, D66 en Nijmegen Nu. Per fractie loopt het gesprek anders en dat tekent de verschillen in personen en politieke cultuur.
Dinsdag was de dag van de waarheid voor veel politici die “genoemd”werden. Nijmegen zit een beetje mee aan tafel in Den Haag: Guusje ter Horst trok een ja, Paul Depla een nee. Ik heb mijn voorgangster natuurlijk gelijk gesms’t en bloemen laten sturen. Het is een prachtige baan, minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, er valt veel te doen en Guusje heeft er zowel de kwaliteit als de bestuurlijke ervaring voor. Ik heb haar later in de week ook nog aan de telefoon; net zoals zij mij voor Nijmegen nog een paar adviezen gaf, kan ik nu een enkele tip teruggeven. Bijzonder dat zij naar het departement gaat dat ik zo goed ken en dat ik inmiddels op haar Nijmeegse stoel zit.
Aan het eind van de dinsdagavond zijn niet alleen de ministers maar ook de staatssecretarissen van de PvdA bekend. Paul Depla zit er niet bij en dat zal pijn doen. Een geheide kandidaat die de landelijke programmacommissie van zijn partij trok en al heel lang de aandacht trok als het schoolvoorbeeld van het nieuwe “wethouderssocialisme”. Maar ja, de politiek is onvoorspelbaar. Uit eigen ervaring weet ik hoe aan de onderhandelingstafel het passen en meten is met zetels, portefeuilles, man/vrouw-verdeling, jong/oud, binnen- en buitenstaanders. Erg jammer voor Paul, jammer ook voor Den Haag. Maar wel prettig natuurlijk voor Nijmegen dat hij aan de tafel in onze eigen Trêveszaal blijft zitten.
Dinsdag is overigens ook de dag van het bezoek van het college aan de wijk Malvert. De recente onrust in de maisonnettebuurt door brandjes en een mishandeling domineert het gesprek met de wijkbewoners niet. Wel de toekomst van het winkelcentrum, waar vooral oudere bewoners zich zorgen over maken.
Woensdag breng ik een werkbezoek aan de Hogeschool Arnhem Nijmegen in het prachtige gebouw aan de Kapittelweg. Burgemeester De Graaf op werkbezoek bij de HAN Ik ben er jaloers op hoeveel faciliteiten studenten tegenwoordig ter beschikking staan. Het HAN-expertisecentrum voor Sport en Gezondheid SENECA biedt spontaan aan het voltallige college te screenen op gezondheid en leefstijl. In het jaar van Nijmegen – Gezonde Stad zal het college er aan moeten geloven. Ik weet al wel zeker dat het advies aan mij zal zijn iets meer bewegen en iets minder eten…
In het kader van het Gelders Stedelijk Ontwikkelingsbeleid maken deze woensdag tientallen wethouders, burgemeesters, raadsleden, statenleden en ambtenaren uit alle gewesten van Gelderland wandelingen door de Nijmeegse binnenstad. Ze laten zelfs ballonnen op. Ik loop samen met mijn Apeldoornse en Zutphense collega’s een stukje mee en ga daarna eten met Commissaris van de Koningin Clemens Cornielje. We praten natuurlijk over Gelderland en Nijmegen maar onze vroegere gezamenlijke Haagse verleden komt ook aan bod. Aansluitend mag ik in café Van Buren het Gelders studentendebat openen. Behoorlijk wat studenten komen op de provinciepolitiek af terwijl het toch echt Valentijnsdag is.
Donderdags onder meer in Beneden Leeuwen een oefening in het kader van de rampenbestrijding. Het gaat dan met name over hoe bestuurders, politie- en brandweercommandanten en ambtenaren met elkaar samenwerken als er echt iets aan de hand is. Heel nuttig en leerzaam.