31 mei

Maandag 31 mei gaf ik een geschiedenisles aan de derde klas van het Stedelijk Gymnasium over Nijmegen in de oorlogsjaren. Speciaal voor deze les geschiedenisles had het bevrijdingsmuseum een koffer met voorwerpen ter beschikking gesteld.
(Foto: Ger Loeffen)


Die dag ontving ik in de Treveszaal van het stadhuis ook topkoks en vertegenwoordigers van onder meer het ROC en De Gelderlander ter gelegenheid van de Culitop die op 1 juni in Nijmegen plaatsvindt. Bij de ontvangst waren onder meer Cas Spijkers, en de koks van L'Europe, LOF, Het Savarijn, De Gulle Waard, 't Lansink, Lunterse Boer en de Zwaluwhoeve. Gezamenlijk werd het glas geheven op een succesvolle Culitop.

Toespraak: Herdenking in St. Stevenskerk

Dames en heren.

Welkom in de St. Stevenskerk die al 750 jaar het silhouet van onze stad bepaalt.

Dat silhouet werd ernstig geschonden door het bombardement van 1944 dat de torenspits van de kerk verwoestte. Pas 25 jaar later was het aangezicht van de stad weer hersteld.
De St. Stevenskerk is daarmee het symbool van het leed van Nijmegen, maar ook van nieuwe kracht en hoop, van nieuw leven.

Morgen is het 65 jaar geleden dat de Duitse troepen in Nederland zich overgaven, na 5 jaar oorlog en bezetting. Aan de vooravond van deze bijzondere herdenking en viering van onze bevrijding, staan wij stil bij al het leed dat aan die bevrijding vooraf ging. Bij de gevallenen op de slagvelden, bij de vermoorden en de gemartelden, bij de slachtoffers van toen en de slachtoffers van alle oorlogen nadien.

Toespraak: Onthulling plaquette verzet

Dames en heren,

Welkom op dit voor Nijmegen bijzondere moment.

We staan hier naast het monument voor de Nijmeegse burgerslachtoffers die in de Tweede Wereldoorlog gevallen zijn. Een Engel, die een dood kind naar de hemel draagt.

Vandaag zullen we een plaquette onthullen, en een gedenkboek in gebruik nemen voor een hele bijzondere groep Nijmeegse slachtoffers: de Nijmeegse verzetsmensen die het niet overleefden.

Nijmegen werd in de Tweede Wereldoorlog zwaar getroffen, de verwerking daarvan gaat nog steeds door.
Er is geen andere periode die zo bepalend is geweest voor de huidige identiteit en het huidige aanzicht van de stad. Nijmegen raakte in de oorlog haar ziel kwijt. Maar verrees daarna ook weer uit de as van de bombardementen, gevechten en misdaden van het nazi-regime.

De laatste jaren zijn hierover belangrijke studies verschenen en hebben we het bombardement en de bevrijding herdacht in aanwezigheid van Koningin en kabinet.

Die erkenning van het grote leed van Nijmegen was terecht.
Maar onvolledig.