zaterdag 15 december 2007

15 december

Koninkrijksconcert in De Vereeniging. Het is vandaag Koninkrijksdag, 53 jaar geleden werd het Statuut voor het Koninkrijk ondertekend, het staatsverband waarin de landen Suriname, Nederlandse Antillen en Nederland samen het Koninkrijk der Nederlanden vormden. Tegenwoordig gaat het over de Antillen, Nederland en Aruba. Bij de 50ste verjaardag was er een muziek- en cultuuravond in de Ridderzaal. Als toenmalige verantwoordelijke minister nam ik de suggestie van de Koningin op om voortaan elk jaar een Koninkrijksconcert te houden op 15 december. Steeds in een andere stad met veel Antilliaanse en Arubaanse inwoners. Vorig jaar was dat Amersfoort en ter plekke kon ik regelen dat dit jaar Nijmegen aan de beurt is.

Het Koninklijk Huis is vertegenwoordigd door Pieter van Vollenhoven, Ontvangst Pieter van Vollenhoven bij het Koninkrijksconcert op 15 december 2007 door o.a. burgemeester De Graaf het kabinet door de ministers Hirsch Ballin, Donner, Plasterk en (deels) -Ter Horst en natuurlijk door de eerstverantwoordelijke staatssecretaris Ank Bijleveld van BZK. Samen zijn wij gastvrouw en –heer van deze avond. Ook zijn er de nodige Kamerleden naar Nijmegen gekomen, van SP tot VVD. Ik feliciteer Alexander Pechtold met zijn uitverkiezing door de parlementaire pers tot politicus van het jaar. Nu de publieksjury nog.

Het leukste van vanavond is dat er honderden Antilliaanse en Arubaanse Nijmegenaren in de zaal zitten, ze hebben massaal gebruik gemaakt van onze uitnodiging om Koninkrijksdag mee te vieren. Het is een prachtige avond waar de verantwoordelijke medewerkers van BZK en onze gemeente (Maarten Post) trots op kunnen zijn. Onder leiding van presentatrice Antje Monteiro ontvouwt zich een mooi en vaak swingend programma met talentvolle jongeren in het New Arts College, met de Arubaanse ‘Jan Smit’ Edjean Semeleer, met de geweldige steelpanformatie De steelpanformatie The Mighty Dow tijdens het Koninkrijksconcert op 15 december 2007 The Mighty Dow uit St. Maarten en met mijn favoriete Mathilde Santing als grande finale.


Mathilde Santing tijdens het Koninkrijksconcert op 15 december 2007



Na afloop is er een nazit in diverse ruimten en een nadans in de ING-zaal. Daar wordt, ook door Machteld en mij, ongelofelijk geswingd op de uiterst dansbare salsa van de Curaçaoënaar Edsel Juliet. Het rijke Koninkrijk in optima forma. Jammer dat er altijd zoveel culturele tegenstellingen tussen de politici aan weerszijde van de oceaan bestaan. De onlangs overleden Antilliaanse schrijver Boeli van Leeuwen zei daar ooit grijnzend over: ‘Als men in Nederland roept dat het echt vijf voor twaalf is, ach dan is het hier nog niet eens zes uur!”

vrijdag 14 december 2007

13 en 14 december

Tijdens een crisis of ramp in de veiligheidsregio Gelderland-Zuid die de grenzen van een gemeente te buiten gaan, is de burgemeester van Nijmegen ‘coördinerend burgemeester’. Dat wil zeggen dat het Regionaal Beleidsteam onder mijn voorzitterschap staat. Als het langer dan een paar uur duurt wissel ik deze functie af met een andere burgemeester, in dit geval de collega van Tiel, Steven de Vreeze.

Het ongeval met de Apachehelikopter en de daardoor veroorzaakte stroomstoring in de Bommeler- en Tielerwaard levert zo’n overschrijdende crisis op. Er zijn maar liefst vijf gemeenten getroffen: Maasdriel, Zaltbommel, Lingewaal, Neerrijnen en (een deel van) Geldermalsen, allemaal zitten ze zonder stroom. Het crisiscentrum is in Nijmegen gevestigd en daar is ook het Regionaal Operationeel Team en de Operationeel Leider. Dit ROT vormt het zenuwcentrum, daar komt alle informatie binnen en daar zijn alle diensten vertegenwoordigd, van brandweer en politie tot gemeenten en GHOR. Ook Defensie en NUON hebben nu hun vertegenwoordigers paraat.

Het ROT verzamelt alle informatie, overlegt met de diensten ter plaatse en adviseert het bestuur. In het beleidsteam (RBT) zitten de burgemeesters van de betrokken gemeenten (of hun loco’s), politiechef, brandweercommandant, regionaal geneeskundige functionaris en coördinerend gemeentesecretaris. Als coördinerend burgemeester leid ik dit team. Daar nemen we besluiten over uiteenlopende zaken als de beschikbaarheid van politietoezicht, noodopvang, toewijzing van noodaggregaten, informatie via de rampenzender en stellen we de hoofdlijn van de communicatie vast.

Het is veel werk achter de schermen en de tientallen medewerkers die rond de klok in en voor het ROT en het RBT werken, zorgen er voor dat in deze lange stroomloze dagen heel veel zaken adequaat geregeld zijn. Zij vormen als het ware de backoffice, terwijl de mensen in de gemeentehuizen en bureaus ter plaatse de zichtbare frontoffice vormen. Dat is ook een goede rolverdeling. De mensen in Kerkdriel zijn niet geïnteresseerd in coördinatoren in Nijmegen, zij willen hun eigen burgemeester zien en horen.

Woensdagnacht en donderdagmiddag pak ik tussen de bedrijven door een paar uurtjes slaap. De rest van de tijd ben ik op het crisiscentrum aanwezig. Donderdagavond rijd ik met Pier Eringa naar de Bommelerwaard en zie ik met eigen ogen hoe onheilspellend donker het daar is. In het gemeentehuis van Maasdriel praat ik met het lokale crisisteam. Ook nemen we een kijkje op de donkere lege markt van Zaltbommel. Aan de dijk langs de Waal kan ik ook de reparatiewerkzaamheden van NUON ter plaatse aanschouwen. We hebben aan het begin van de nacht goede hoop dat het leed binnen enkele uren geleden is. Dat blijkt helaas te optimistisch.

Ook vrijdag vraagt de stroomstoring nog veel aandacht. ’s Middags komen de gemeentelijke bestuurders nog één keer in overleg bijeen. We stellen de tekst van een nieuwsbericht aan alle inwoners van de gemeenten vast en bereiden ons er op voor dat van de inwoners en de diensten mogelijk nog een zware nacht wordt gevergd. Ondertussen gaat op onderdelen ook het gewone werk door. Besprekingen met de burgemeesters van Culemborg en Buren over de verdeling van de politiesterkte, overleg van de beheersdriehoek, een ontvangst van het bestuur van SIRE op het stadhuis en Burgemeester De Graaf tijdens het Nieuwscafé op 14 december 2007 een interview met stadsredacteur Rob Jaspers in het nieuwscafé van De Gelderlander. Een prettig gesprek.

Om 19.30 uur komt de boodschap dat de stroom weer is aangeschakeld en dat weldra alle huishoudens weer licht en warmte zullen hebben. Tijd om maar eens van het weekend te genieten.

woensdag 12 december 2007

12 december

’s Ochtends reis ik af naar Amsterdam. Allereerst heb ik een strategisch overleg in mijn hoedanigheid van voorzitter van het Veiligheidsberaad met de nieuwe voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Brandweerzorg en Rampenbestrijding Caroline van der Wiel. Caroline is ook directeur Regionale Brandweer Amsterdam en dat maakt haar tot één van de leidende professionals in de veiligheidszorg. We spreken over intensivering van de samenwerking, over een gezamenlijke visie op de brandweerzorg in de toekomst en over de wens om op termijn tot multifunctionele jaarplannen te komen.

Aansluitend bezoek ik de promotie van Meine Henk Klijnsma in de aula van de Universiteit van Amsterdam. Zijn omvangrijke dissertatie handelt over de geschiedenis van de Vrijzinnig Democratische Bond. De centrale stelling is dat de vrijzinnig democraten een aparte politieke stroming waren, naast het Nederlandse liberalisme. Een soort verlichte, progressieve versie. Ik mocht al eerder stukken lezen, vooral natuurlijk de epiloog die handelt over D66 als erfopvolger van de VDB. Bij de verdediging is ook Frits Bolkenstein aanwezig. Het is lang geleden dat wij een zomer lang in een te warm zaaltje de vorming van Paars 2 voorbereidden.

Op tijd terug in Nijmegen-Oosterhout voor de officiële opening van de polikliniek van het CWZ aan de Carbatinastraat. Mooi dat het gelukt is om hier in de Waalsprong een volledige poli op te zetten, inclusief een volwassen röntgenkamer. Het gebouw is in korte tijd neergezet en ziet er prima uit. Vetrekkend CWZ-voorzitter Jaap van der Heuvel kan trots zijn op de prestatie van zijn mensen. Ik mag met een gouden schaar een heus lint doorknippen, gebeurt me niet veel.

Daarna een paar rustige uren voor overleg, eten en de voorbereiding van de raadsvergadering als slotstuk van de Politieke Avond. Ik open om half tien de vergadering en moet de hamer en de ambtsketen al binnen een kwartier overdragen aan plv. voorzitter Peter Breukers. Er is een crisis in de regio en ‘Grip 4’ is afgekondigd. Ik vertrek voor een lange nacht naar het hoofdbureau van politie.

dinsdag 11 december 2007

10 en 11 december

Al voor het weekend begon een kies flink op te spelen. De afgelopen dagen heb ik de nodige Ibuprofen geslikt en tussendoor ook nog sinterklaas gevierd. Gelukkig heeft mijn Leidse tandarts tijd en die heeft hij vervolgens ook nodig voor het eerste deel van een grondige wortelkanaalbehandeling. Stevig verdoofd kom ik aan het begin van de middag in Nijmegen aan. De ambtenaren die aan tafel schuiven voor overleggen over veiligheid en politiezaken ontmoeten een ietwat geprangd reagerende burgemeester. Aan het einde van de middag zakt de zeurende pijn en doorsta ik een interview met de nieuwsbrief van SVn en een overleg met gemeentesecretaris Pier Eringa. Aan het begin van de avond scharen de fractievoorzitters zich om mijn tafel voor het reguliere seniorenberaad. Een van de fractievoorzitters kan er wegens ernstige persoonlijke omstandigheden niet bij zijn en heeft mij gevraagd om de collega’s daarover te informeren. Wij wensen hem en zijn familie veel kracht.

’s Avonds terug naar Leiden en dinsdagochtend opnieuw in de tandartsstoel. Dit keer ook nog meer dan een uur, maar het leed moet nu echt achter de rug zijn. Opnieuw verdoofd weer in mijn autootje naar Nijmegen. Het college vergadert wat later dan gewoonlijk maar ik laat het eerste deel toch schieten, de concentratie is nog niet wat het moet zijn.

’s Middags gaat het weer heel redelijk en tijdens het werkbezoek dat het college aflegt aan het ICT-bedrijf Planon kan niemand nog iets van de beschaafde martelpraktijken hebben gemerkt. Interessant bedrijf overigens, leading in ict-toepassingen voor flexibele werkplekken. Planon is wereldwijd actief, maar in Nijmegen nauwelijks bekend. Dat moet maar eens veranderen, niet alleen omdat wij trots op zo’n onderneming kunnen zijn maar ook om er voor te zorgen dat gekwalificeerd personeel de weg naar het succes leert kennen.

Dinsdagavond eet ik (voorzichtig) met Hannie Kunst en de ambtelijke top. We spreken over de organisatie en de kwaliteit van verschillende gemeentelijke afdelingen en over diverse vacatures in de staf.

vrijdag 7 december 2007

6 en 7 december

In de ochtend breng ik samen met Marjo, Pier Eringa en Marion Wetzels een werkbezoek aan het Archief. Burgemeester De Graaf op werkbezoek bij het gemeente archief op 6 december 2007 In sneltempo worden we ingewijd in de geheimen van archieven en archivarissen. Ik hoor alles over kilometers archief, over klimatologische condities, over de enorme operatie om te digitaliseren en over de dienstverlening aan professionele onderzoekers en aan amateur- genealogen. Ik ben onder de indruk van de passie en betrokkenheid van de medewerkers en natuurlijk van het prachtige gebouw.

’s Middags weer naar Den Haag, ditmaal voor het betere lobbywerk. Samen met collega Fred de Graaf uit Apeldoorn en SVn-directeur Elly van Sluis ben ik eerst te gast bij minister Ella Vogelaar. Het ministerie van VROM heeft vorig jaar 40 mln. beschikbaar gesteld voor de startersleningen en dat geld wordt nu goed besteed. We denken dat de inzet van revolverende fondsen, dwz. fondsen die niet uitgeput raken omdat ze niet voor subsidies worden ingezet maar voor maatschappelijke leningen tegen lage rentes, ook in de wijkaanpak van de minister goed van pas kunnen komen. Ik spreek overigens de hoop uit dat de minister snel duidelijkheid kan geven hoe de financiering van die wijkaanpak nu rond komt.

Daarna samen met Ralph Pans op bezoek bij achtereenvolgens het PvdA-kamerlid Atje Kuiken en VVD-kamerlid Laetitia Griffith. Beiden zijn woordvoerder voor hun fractie in veiligheidszaken. Wij spreken indringend over het wetsvoorstel van minister Ter Horst dat de toekomst van de veiligheidsregio’s regelt. Een van de politiek gevoelige onderwerpen is natuurlijk de rol van de voorzitters van de regio’s (die ook korpsbeheerders van de politie zijn) in rampen en crises met een bovenlokaal karakter. Die voorzitter krijgt in het voorstel de bevoegdheid om knopen door te hakken. De commissarissen van de Koningin vinden dat die bevoegdheid moet liggen bij, juist ja, de commissarissen van de Koningin. De VNG, de brandweer- en politieprofessionals en de veiligheidsregio’s zijn het met de minister eens dat dit geen praktische oplossing is. Dat brengen wij bij de volksvertegenwoordigers onder de aandacht.

Vrijdagochtend ben ik in Kleve voor de dagelijks bestuursvergadering van de Euregio. Toen ik burgemeester van Nijmegen werd, had ik geen idee van wat de Euregio allemaal doet en dat ik daar ook tijd aan zou moeten besteden. Maar ik doe het met liefde, want het is een tastbaar bewijs van de grensoverschrijdende samenwerking die voor Nijmegen zowel economisch als sociaal van belang is.

Op het stadhuis stapels tekenboeken en andere dagelijkse kost die te saai is om te beschrijven. Ook een persoonlijk gesprek met iemand uit mijn werkomgeving waar ik erg van onder de indruk ben.

’s Middags los ik een oude belofte in. Eerder dit jaar bracht ik een werkbezoek aan de Stichting Dagloon. Burgemeester De Graaf op werkbezoek bij de stichting Dagloon op 7 december 2007 Die organiseert dagbesteding en werk voor daklozen, die hun weg in de reguliere samenleving (tijdelijk) niet terug kunnen vinden. De ‘Dagloners’ doen erg goed werk. Ze prikken papier en andere rotzooi van de straat en dragen zo bij aan een schoon Nijmegen. Ik beloofde een half jaar geleden dat ik een keertje mee zou lopen en vandaag gaat dat gebeuren. In oranje outfit en met een heel handige prikker en vuilniszak ga ik samen met een stuk of tien dagloners op stap. Het valt reuze mee met de rotzooi vandaag, maar dat komt zowel door het slechte weer (dan komen de mensen niet snel de straat op) als door het feit dat mijn collega’s van vandaag eerder deze week hier al eens zijn langs geweest. Toch heb ik als we terugkeren op het honk aan de Fresiastraat een halve zak vol met wikkels, plastic bekers, sigarettenpakjes, snoeppapiertjes en wat al niet door mensen onnadenkend op de stoep wordt gedeponeerd. De koffie smaakt na afloop goed!

woensdag 5 december 2007

4 en 5 december

Voor de collegevergadering eerst ambtelijk overleg, onder meer over de invulling van de vacature die door het vertrek van Arian Kuil gaat ontstaan. Het beste is als Marjo tijdelijk waarneemt. Ze heeft een lange ervaring in communicatie, niet alleen in Nijmegen, maar ook eerder bij de Nationale ombudsman en de Algemene Rekenkamer.
De collegevergadering neemt de hele ochtend en het begin van de middag in beslag. Soms zijn er zware onderwerpen die nu eenmaal veel tijd vergen, soms is het alleen het aantal collegevoorstellen dat de lange duur bepaalt. Dat laatste is dit keer het geval.

Het tweede deel van de dag brengen we bij onze Arnhemse collega’s door. Een goed initiatief, want de colleges van onze steden hebben veel gemeen in problemen, uitdagingen, oplossingen en ontwikkelingen in de stad. Eerst praten we een uurtje in het WTC-gebouw bij het station. Dat heet officieel geloof ik WTC Arnhem-Nijmegen, maar ik heb niet de indruk dat iemand dat ook als een Nijmeegse aangelegenheid beschouwt. We spreken over de ontwikkeling van de stadsregio en over een mogelijke dubbelkandidatuur van onze steden voor cultuurhoofdstad van Europa 2018. Inderdaad nog ver weg, maar bestuurlijk moeten we wel snel beginnen als we serieus plannen hebben. In januari praten we daar verder over met stadsregio en provincie.

Daarna laat het Arnhemse college de Nijmeegse collega’s iets van de nieuwste ontwikkelingen in het stadscentrum zien, onder meer de overdekte winkelpassage bij de nieuwe V&D en de voormalige bioscoop Luxor die nu tot poptempel wordt omgebouwd. De dag wordt afgesloten met een borrel bij Mahler, het grand café van Musis Sacrum. Het was 10, 15 jaar geleden erg in om horeca naar componisten en beeldende kunstenaars te noemen, in Nijmegen kunnen we daar van meepraten. Mahler was natuurlijk een intrigerende man. Hij ontsloeg ooit een violist die regelmatig ziek was met de woorden “ziek zijn is een gebrek aan talent”. Zou hij nu geen applaus voor hebben gekregen.

De avond is vrij, nu een door Guusje ter Horst georganiseerd diner in Oegstgeest is afgezegd wegens verplichtingen van de minister in de Kamer. Kan gebeuren.

De volgende ochtend eerst in Hoevelaken een vergadering van het Stimuleringsfonds Volkshuisvesting Nederlandse gemeenten. SVn ontwikkelt en beheert onder meer de zgn. startersleningen voor jonge mensen die op de woningmarkt een eigen huis willen kopen maar vanwege hun inkomen net een extra duwtje van de gemeente nodig hebben.

Terug in Nijmegen tijd voor post, tekenboeken en gesprekken. Ik krijg een mooi sinterklaasgedicht over mijn eerste jaar als Nijmeegs burgemeester.
Met Paul Depla en Hannie Kunst praat ik over onze inzet om het verleden van Nijmegen meer zichtbaar en levend te maken, onder meer cultuurhistorisch, maar ook via evenementen, musea, toeristische activiteiten en citymarketing. We gaan dit in een apart project aanpakken, mooi!

Ook vanmiddag een interview met Jacqueline van Ginneken van De Gelderlander over de inspanningen en resultaten van het jaar van de Gezonde Stad. Er is veel gedaan dit jaar en veel Nijmegenaren zijn er linksom of rechtsom wel mee in aanraking gekomen, bv. door de stadsbrunch van september of het jongerenfestival Burn van oktober. Toch is het niet zo dat er een schok door de stad is gegaan en dat gezondheid de ‘talk of the town’ was. Het zou ook niet realistisch zijn geweest om dat te verwachten. Ik vind het overigens sowieso kwestieus om elke twee jaar een nieuw thema te bedenken waar dan alle aandacht in de stad naar uit moet gaan. Zo werkt het niet en bovendien leidt dat alleen maar af van de meer structurele focus in onze stadspromotie. De bordjes City of Health aan de invalswegen gaan aan het einde van het jaar van de Gezonde Stad wat mij betreft weer weg. Ik denk niet dat veel mensen ze zullen missen. Ik heb liever dat daar komt te staan: welkom in Nijmegen, de oudste stad van Nederland. Of ‘de eerste stad’ (hoewel we soms tweede worden).

maandag 3 december 2007

3 december

Maandag ben ik het grootste gedeelte van de dag in Den Haag. De Nijmeegse zaken gaan vooral per telefoon en per stapels dossiers op de achterbank van de auto natuurlijk .

Eerst heb ik een vooroverleg met de VNG voor het gesprek dat we later hebben met de rijksoverheid over verschillende veiligheidsonderwerpen. Onze delegatie bestaat uit de afscheidnemende voorzitter van de VNG Wim Deetman, de aantredende voorzitter en burgemeester van Almere Annemarie Jorritsma, VNG-hoofddirecteur Ralph Pans en ikzelf namens het Veiligheidsberaad.

Het overleg met het rijk, het zgn. Strategisch Beraad Veiligheid, vindt vervolgens plaats op mijn oude ministerie van BZK. Behalve minister Guusje ter Horst en staatssecretaris van VWS Jet Bussemaker, zijn er veel ambtenaren van Justitie, BZK en VWS aanwezig. Het Interprovinciaal Overleg is vertegenwoordigd door de commissarissen Harry Borghouts en Clemens Cornielje. Diverse veiligheidsissues komen langs. Zelf pleit ik er bij de minister van BZK voor om de eisen voor de convenanten die zij wil afsluiten met de veiligheidsregio’s niet te strak te maken. Wie de veiligheidsregio’s nu met extra geld tot uitspraken wil verleiden om volgend jaar de brandweer totaal te regionaliseren, dreigt het paard achter de wagen te spannen. Voor een aantal regio’s gaat dat te snel en sommige bestuurders voelen het ook als powerplay. De minister blijkt er niet gevoelig voor.

Aan het einde van de middag wordt in de Oude Zaal van de Tweede Kamer het nieuwe boek in de reeks Parlementaire Geschiedenis na 1945 gepresenteerd. Een volle bak met journalisten, Kamerleden en oud-Kamerleden, bestuurders, historici. Deel 7 dat nu ten doop wordt gehouden, beschrijft de periode van het kabinet De Quay 1959-1963. Dat waren de laatste jaren van mijn eigen vader als lid van de Tweede Kamer voor de KVP. Hij is 15 jaar kamerlid geweest, vroeger heel gewoon, nu een hoge uitzondering. Met mijn 9 jaren was ik in 2003 zelfs al een senior. De belangrijkste politieke gebeurtenis onder De Quay was de soevereiniteitsoverdracht van Nieuw Guinea aan Indonesië. Niet vrijwillig maar afgedwongen door Amerika.

Oud-premier Piet de Jong, in het kabinet De Quay staatssecretaris van Marine, houdt een fantastisch geestige toespraak. De man is inmiddels 92 jaar, maar nog steeds kaarsrecht van leden en uitermate scherp van geest, al praat hij erg zacht. Hij verhaalt hoe De Quay op het gazon van het Catshuis op mollenjacht ging. Daar had een minister-president toen nog tijd voor. Ik bied als voorzitter van de Stichting Parlementaire Geschiedenis de eerste exemplaren van het boek aan ondervoorzitter van de Tweede Kamer Jan ten Hoopen en minister van Defensie Eimert van Middelkoop.

’s Avonds eten we met een groot gezelschap, waaronder enkele Nijmeegse hoogleraren en de voorzitter van de Radboud Universiteit en de niet moe te krijgen Piet de Jong in Corona aan het Buitenhof. We nemen officieel afscheid nemen van Eimert van Middelkoop als bestuurslid van de stichting. Ik mag hem graag, een rechtgeaard GPV’er die niettemin uitstekend in staat is om vriendschappelijke banden te onderhouden met mensen die politiek en ideologisch diametraal tegenover hem staan, zoals ik. Ik vraag hem tussen de bedrijven door of hij er voor wil zorgen dat de krijgsmacht zich blijft inspannen voor de Vierdaagse. Dat is niet alleen goed voor Nijmegen en voor de Vierdaagse, maar ook voor de maatschappelijke verankering van de krijgsmacht zelf. Als het even kan, moet de minister komend jaar zelf komen kijken.

zaterdag 1 december 2007

30 november en 1 december

’s Ochtends bezoek ik de meest notabele inwoner van Nijmegen, oud-premier Dries van Agt en zijn vrouw Eugenie. Wij zijn elkaar het afgelopen jaar al diverse keren in het Nijmeegse tegengekomen. Bovendien bereidt het Centrum voor Parlementaire Geschiedenis aan onze universiteit, waar ik bestuurlijk bij betrokken ben, een wetenschappelijke monografie over zijn politieke leven voor. Een genoeglijke ochtend, doorspekt met vele verhalen en herinneringen.

Terug op het stadhuis wat tijd om stukken af te doen en post te lezen.
Helaas meldt woordvoerder en adviseur Arian Kuil mij dat hij begin volgend jaar naar een communicatieadviesbureau vertrekt. Na meer dan 5 jaar begrijpelijk maar persoonlijk vind ik het jammer. Ik heb veel aan hem gehad in mijn eerste jaar.

De rest van de dag een marathon van bijeenkomsten. Eerst de opening en prijsuitreiking van de amateurkunstmanifestatie in de Stadsschouwburg. Volle bak en veel bijzondere prestaties. De prijswinnaars hebben stuk voor stuk bovenmatig creatief talent en bovendien grote passie voor hun kunst. Maar dat geldt voor veel deelnemers, waaronder mijn vroegere buurman in Brakkenstein die een fraai zeepaard exposeert.

Aansluitend de opening van het prachtige zeer transparante nieuwe gebouw van het ROC naast het station. Directeur Hans Schutte, die binnenkort naar Enschede vertrekt, mag trots zijn. Ik hou wel van deze combinatie van grootsheid en openheid, al schijnt het gebouw nog niet erg bevorderlijk te zijn voor de concentratie. Samen met direct betrokkenen open ik het gebouw door een groot glazen kunstwerk te onthullen.

Aan het eind van de middag schuif ik binnen bij de ontvangst in De Vereeniging ter gelegenheid van het afscheid van Wim Jansen als vicevoorzitter van de KNBLO en voorzitter van de Stichting Vierdaagse. De samenwerking met Wim verliep het afgelopen jaar prima, gelukkig heeft hij een uitstekende opvolger in Johan Willemstein.

’s Avonds pakken wethouder Hannie Kunst en ik nog een deel van de Nijmeegse Nachten van de Wintertuin mee. Ik geniet van een mooi gesprek tussen Abdelkader Benali en Michaël Zeeman over buiten Nederland verblijven en toch hier zijn.

Zaterdagochtend om 9.45 uur in Utrecht voor vergaderingen van het Veiligheidsberaad en het Korpsbeheerdersberaad, dat tevens het bestuur vormt van de Voorziening tot Samenwerking politie Nederland. Ik zit het Veiligheidsberaad voor, Job Cohen doet de politiezaken. Na afloop blijven collega Gerd Leers en ik nog een uurtje achter voor een dubbelinterview ter gelegenheid van de ontsluiting van de A73 route. Nijmegen en Maastricht komen dichter tot elkaar, in fysieke en ook in mentale zin. De redacteuren van De Limburger en De Gelderlander ontmoetten twee opmerkelijk eensgezinde burgemeesters. Om 15 uur thuis.