woensdag 31 oktober 2007

31 oktober

Om 7.30 uur weg uit Nijmegen om op tijd in Den Haag te zijn. De vaste Kamercommissie voor BZK houdt een rondetafelgesprek over de komende wet op de veiligheidsregio’s. Ik vertegenwoordig de voorzitters van de veiligheidsregio’s en geef samen met onder meer enkele commissarissen van de koningin, collega Schneider van Haarlem en diverse brandweer- en politiechefs mijn visie op de nieuwe wet. Ik ben daar positief over, het is duidelijk dat de veiligheidszorg van brandweer, ambulancevoorziening en geneeskundige hulp bij ongevallen en rampen een krachtige regionale structuur nodig heeft en dat, als de ramp de gemeentegrenzen passeert, er knopen moeten worden doorgehakt. Dat moet dan de voorzitter van de regio doen, die ook korpsbeheerder is. De commissarissen van de koningin denken daar natuurlijk anders over, die vinden dat bij uitstek hún taak. Liever niet, er wordt al genoeg gepolderd in veiligheidsland, de provincie hoeft er niet bij als we het met de lokale bestuurders goed afkunnen. Ik proef dat dit een discussiepunt in de Tweede Kamer gaat worden.

Terug in Nijmegen het Adviescollege politie en het dagelijks bestuur van de Veiligheidsregio Gelderland-Zuid. De begroting van het politiekorps is in tijden van minder geld geen gemakkelijke opgave. Ook spreken we over het lopende onderzoek naar de regionale dekking van acute brandweerzorg.

Aan het einde van de middag hoog bezoek uit Gaziantep, Burgemeester De Graaf ontvangt de gemeentedelegatie uit Gaziantep in het stadhuis van Nijmegen op 31 oktober 2007 onze ‘zusterstad’ uit het oosten van Turkije. Gaziantep is niet alleen nog veel ouder dan Nijmegen, maar ook veel groter; de zesde stad van Turkije telt ongeveer 1.3 miljoen inwoners. De Gouverneur (verantwoordelijk voor openbare orde en veiligheid) en de rechtstreeks gekozen burgemeester maken hun opwachting in onze Trêveszaal. We wisselen zoals dat gaat woorden en cadeaus uit. Het valt me op dat burgemeester Güzelbey veel woorden gebruikt om duidelijk te maken dat Turken en Koerden in zijn stad vreedzaam samenleven en dat de PKK, die hij omschrijft als een terroristische organisatie, geen enkele steun heeft.

’s Avonds de Politieke Avond. Die begint met een uitgebreid debat in de raadskamer over het borrelbeleid. GroenLinks wil af van de borrel na afloop van elke raadsvergadering en heeft daar zelfs een uitgebreid persbericht over gemaakt. Ik heb niet de indruk dat de Nijmeegse raad zich extravagant gedraagt. Maar ik heb nu eenmaal een liberale inslag en drink graag een glas mee. De raadsvergadering zelf handelt over heroïneverstrekking, balletschoolperikelen, zwembaden, buslijnen in Hengstdal, taalonderwijs en andere onderwerpen die het niveau van borrelpraat overstijgen. Om 24 uur thuis.

dinsdag 30 oktober 2007

30 oktober

Een week kranten nalezen brengt mooi nieuws: de RU-hoogleraar Cremers wordt geëerd door het European Vision Institute, de HAN gaat een samenwerkingsverband met de Nederlandse Bank aan, Biessels (schuin tegenover het stadhuis) wint de lokale terrasprijs, een DNA-toepassing van Nijmeegse wetenschappers betekent een doorbraak in de forensische opsporing en Electrabel wil een ‘houtfabriek’ exploiteren die zorgt voor een kwart duurzame energie. Treurig nieuws is wat mij betreft de oprichting van zoiets als Trots op Nederland, geen democratische partij maar een populistische beweging met éénhoofdig leiderschap en vooralsnog geen programma. De parlementaire democratie met de noodzakelijke compromisvorming in het midden staat onder druk en er bestaan geen eenvoudige oplossingen. Treurig is ook dat het Armando-museum in Amersfoort is afgebrand. Ik kijk naar de vroege Armando op mijn kamer, kostbaar (door het Valkhof uitgeleend) bezit!

Ik begin de werkdag met een interview voor radio 2 over de onthulling van het straatnaambord dat de Rolling Stones in juni signeerden. Raar dat dit nu nog landelijk nieuws oplevert, de Telegraaf schreef er afgelopen dagen ook al over. Ik wist niet dat komkommers ook in de herfst groeien…Voordat de collegevergadering begint een overlegje met de wethouders Hannie Kunst en Paul Depla over de toekomst van de Stratemakerstoren, die mooie verdedigingstoren uit de 16de eeuw die nu grotendeels aan het zicht ontrokken is. Ik heb er al eerder voor gepleit dat we daar meer mee moeten doen, bijvoorbeeld de geschiedenis van Nijmegen laten zien. Willen dit soort plannen levensvatbaar zijn, dan zijn zowel verbouwing als een reële exploitatie noodzakelijk. Wordt vervolgd.

Na de collegevergadering die zoals gebruikelijk voor 14 uur klaar is, spreken Paul en ik samen met gemeentesecretaris Pier Eringa, met Gelderlanderredacteur Rob Jaspers over De Drie Gezusters. Wij willen er publiek geen misverstand over laten bestaan dat de maatregelen die eerder zijn genomen (terugbrengen van het maximale bezoekersaantal met meer dan de helft en aanschrijving om bouwkundige maatregelen te nemen) adequaat waren en zijn. Voor onmiddellijke totale sluiting van de kroegen was geen dwingende noodzaak en dus ook geen juridische titel. Komende week zullen we natuurlijk ook de raad verder informeren.

In het ‘voorzieningenhart’ De Ster in de nieuwe wijk Visveld in Lent onthul ik samen met de voorzitter van de bewonersvereniging dat inmiddels beroemde straatnaambord. De Stones kunnen gerust zijn, wij waken goed over hun handtekeningen. Het bord staat in een ingebouwde vitrine met glas waar zelfs een kogel niet doorheen komt. Ik hoor dat Edwin Evers vanochtend op radio 538 duizenden euro’s voor het bord heeft geboden. Durft hij het zelf niet te proberen?

Aansluitend bezoek ik de 100-jarige mevrouw Veldhuys in Huize Nijevelt aan de Heijendaalseweg. Mevrouw hoort niet zo goed meer en vergeet ook wel eens wat, dus mag ik een paar keer uitleggen wie ik eigenlijk ben en wat ik kom doen. Na de thee met gebak met de hele familie van de jarige spoed ik mij naar een café in het Willemskwartier, waar ik in het kader van het collegebezoek aan de wijk met Turkse mannen aan de praat raak.
Mij valt op dat ze zich zonder uitzondering zorgen maken over de teruglopende tolerantie, ze hebben het gevoel dat ze meer en meer worden gegeneraliseerd en gediscrimineerd. Een van de mannen legt een verband met de opgeklopte toon in de media en de Haagse politiek. Ik denk dat hij gelijk heeft. Ik merk gelukkig weinig van Turks-Koerdische spanningen in onze stad. De politie houdt wel de vinger aan de pols.

maandag 29 oktober 2007

29 oktober

Een weekje weg is heerlijk, vooral als ik goed bij kan slapen, lezen en lopen (de 7heuvelenloop komt steeds dichterbij). Nadeel is wel dat er heel veel blijft liggen aan post, besluiten, overleggen, uitnodigingen enz. enz. Vandaag dus veel ingehaald en weinig meer gedaan dan werken.

Ik krijg af en toe reacties op dit weblog, behalve ambtenaren en journalisten lezen ook gewone Nijmegenaren soms mijn digitale dagboek. Een lezeres schreef dat ze wel eens wat meer politieke statements van mij wilde zien. Tsja, mijn politieke hart heb ik natuurlijk nog, maar als burgemeester ben ik toch vooral iemand die boven de partijen moet staan en niet er tussen in. Al te geprofileerde stellingen moet ik niet betrekken, daar zijn nu juist wethouders en raadsleden voor. Niettemin: het is zoeken naar de juiste balans en de oproep om af en toe wat meer opinie te ventileren, neem ik ter harte.

Vandaag ben ik veel bezig geweest met veiligheidsvraagstukken in vele vormen. Zo sprak ik met de politie onder meer over de Nijmeegse tippelzone, waar sinds begin oktober alleen nog maar ‘eigen’ prostituees op mogen werken, omdat er een toevloed was ontstaan van buitenlandse vrouwen die eerder emplooi vonden in andere steden, die nu strenger zijn geworden. De eerste resultaten zijn goed, geen meldingen van overlast door illegaal tippelen buiten de zone, weinig overtredingen. Volgend jaar zullen we moeten bezien of we de (dure) tippelzone willen handhaven, of dat we op andere manieren de veelal fors verslaafde vrouwen kunnen begeleiden. De ‘hufterigheid’ op straat, waar ik eerder over schreef, kunnen we nog beter aanpakken, we gaan daar gericht actie op ondernemen met politie en gemeente.

Vanzelfsprekend praat ik ook uitvoerig met wethouder Paul Depla en onze gemeentesecretaris over de sluiting van de Drie Gezusters aan de kop van de Molenstraat. De gemeente blijft buiten de verhoudingen tussen eigenaar en pachter, daar gaan we niet over. Waar we wel over gaan is of de informatie uit eigen rapportages en externe expertisebureaus ons reden geeft tot optreden. Die rapportages gaven geen reden tot directe sluiting vanwege acuut gevaar voor bezoekers, wel tot meer dan halvering van de toegestane bezoekersaantallen en tot aanschrijving om binnen korte tijd de noodzakelijke (bouwkundige) maatregelen te nemen.

Verder ondermeer overleg over citymarketing. We gaan eens kijken of we met Arnhem, provincie Gelderland en stadsregio iets moois kunnen doen voor een kandidatuur als Culturele Hoofdstad Europa in 2018. Als je iets wil moet je vroeg beginnen. Wat dichterbij ligt de herdenking van de Vrede van Nijmegen. In 2008 en 2009 is het 330 jaar geleden dat 30 staten en steden hier de eerste vredesverdragen op een Europese schaal sloten. Daar kunnen we veel mee doen: Europa staat onder druk en Nijmegen heeft een fraaie historie op dit vlak. Raar is dat de Fransen die Vrede van Nijmegen op school leren, terwijl in eigen land veel mensen glazig beginnen te kijken. Nederlanders zijn nu eenmaal niet zo chauvinistisch (of misschien hebben we gewoon geen eigen identiteit…).

Ik praat bij met de plv. voorzitter van de gemeenteraad, Peter Breukers, en met plv. griffier Ellen Hoenderkamp. De planning van debatten in de raadskamers en in de gemeenteraad vraagt aandacht. Ook komen aan het begin van de avond de fractievoorzitters op mijn kamer bijeen, het zgn. seniorenoverleg. Het gaat dit keer over de onderlinge verhoudingen. Soms is het goed dat daar expliciet over wordt gesproken. Af en toe wordt er wat denigrerend over andermans partij gedaan.

vrijdag 19 oktober 2007

18 en 19 oktober

De donderdag begint met een vroege ontvangst van de visitatiecommissie die de kwaliteit van ons politiekorps beoordeelt. De commissie bestaat uit deskundige politie- en justitiemensen en wordt geleid door oud-burgemeester van Enschede Jan Mans. De commissie vraagt de beheersdriehoek het hemd van het lijf. Korpschef Henk van Zwam heeft goede antwoorden paraat. Aan het eind van de middag krijgen we het oordeel.

Het tweede deel van de ochtend besteed ik aan een werkbezoek aan onze Nijmeegse welzijnsinstelling Tandem. In de open wijkschool aan de Fanfarestraat in Neerbosch Oost krijg ik tekst en uitleg over de voorzieningen aldaar, we bezoeken in de wijk een integratie- en een jongerenproject en spreken tijdens de wandeling onder meer over de succesvolle aanpak van problemen rond het Tubaplein. Aan een snelle lunch praat ik met de directie van Tandem over de resultaten van welzijnswerk en de moeilijkheid om die effectief te meten.

’s Middags woon ik het eerste deel van een mooi concert in de Vereeniging bij. Het concert van jeugdige winnaars van het Prinses Christinaconcours wordt door de Sociale Verzekeringsbank aangeboden aan AOW-gerechtigden ter gelegenheid van het 50 jarig bestaan van deze ‘steun van Drees’. Virtuoze jongens en meisjes achter de vleugel, aan de strijkstok en op de trompet. Het deel na de pauze laat ik lopen om tijd te winnen voor gesprekken op het stadhuis. Aan het einde van de middag weer naar het politiebureau om het verdikt van Mans aan te horen. Het korps Gelderland-Zuid doet het goed en heeft knappe prestaties geleverd de afgelopen jaren. Hoewel er nog het nodige op stapel staat, is het korps nu ook gebaat bij stabiliteit en mag er nog ietsje extra worden geïnvesteerd in verbindingen binnen het korps en met de buitenwereld. Het klinkt ons bekend in de oren, we zitten op de goede weg.
’s Avonds loop ik met mijn broer de Zevenheuvelenweg op en af, een goede training voor november. Komende week ben ik een aantal dagen in Normandië en de heuvels daar vormen een mooie ‘hoogtestage’.

Vrijdagochtend eerst een overleg om de brief aan de raad over De Drie Gezusters vast te stellen. De maatregelen die nu zijn genomen, moeten herhaling voorkomen.
Er moet nog het een en ander aan gebeuren, maar met wat ambtelijke inzet en telefonisch overleg tussen de andere afspraken door, moet het lukken om de brief vandaag nog, dus vóór de herfstvakantie, naar de raad te sturen.
Om 10 uur open ik in Sanadome het internationaal congres over digitale borstkanker-screening. Een geweldig belangrijk onderwerp omdat borstkanker steeds vaker voorkomt en optimale screening doorslaggevend kan zijn om levens te redden. Het UMC St. Radboud is een voortrekker op dit gebied.
In Hemmen, gemeente Overbetuwe, komt de burgemeesterskring Nijmegen en omstreken bijeen. Op mijn verzoek praten we onder meer over de citymarketing van Nijmegen. Die heeft immers een directe relatie met èn gevolg voor de omliggende gemeenten. De collega’s kunnen zich gelukkig alles voorstellen bij de focus die ik aan de Nijmeegse gemeenteraad heb voorgesteld: die van de historie, de oudste stad van Nederland, al meer dan 2000 jaar bruisende stad. Ook het Rijk van Nijmegen is rijk aan historie. En natuur niet te vergeten. Ik feliciteer Paul Wilbers van Ubbergen met zijn groenste dorp van Nederland.

Tot slot van de week en overgang naar een weekje herfstvakantie heb ik met medewerker Berrie Schattenberg nog een gesprek op Economische Zaken in Den Haag met de wnd DG Industrie en Regionaal Beleid, Bert de Vries. Het gaat over de wenselijkheid om structureel aandacht te schenken aan de steden in de grensregio’s als motoren van grensoverschrijdende economische ontwikkeling. Ook wil ik graag dat de rijksoverheid steden als Nijmegen een beetje ondersteunt in ons expats-beleid. De nota’s in Den Haag staan vol van het belang van een goede opvang van buitenlandse kenniswerkers maar zonder concrete hulp. Wordt vervolgd.

Aan het einde van de middag hoor ik op de radio van het overlijden van Jan Wolkers. Al die aardse en bloemrijke zinnen uit de boeken van mijn jeugd keren terug in mijn hoofd. Thuis hebben we een zeefdruk van Wolkers hangen, een abstract venster van blauwe en witte vlekken. Afscheid van een held van vroeger, treurig.

woensdag 17 oktober 2007

17 oktober

’s Ochtends eerst op het stadhuis voor post en telefoontjes, daarna op en neer naar Hoevelaken voor een vergadering van het bestuur van het Stimuleringsfonds Volkshuisvsting Nederlandse gemeenten. Van collega Henri Lenferink krijg ik een verslag uit de eerste hand van de politieke crisis in mijn voormalige (en nu nog weekend-) woonplaats Leiden. Een sneltram dwars door de Breestraat heeft de politiek in de Sleutelstad doormidden gespleten, het linkse college is gevallen. Het ligt allemaal net een tikkeltje anders dan een mogelijke tram door de Nijmeegse Burchtstraat.

Aan het begin van de middag spreek ik in de Schepenhal een welkomstwoord op een bijeenkomst van Het Geldersch Landschap. Een aantal BGers (bekende Gelderslieden) heeft spreuken verzonnen die op bordjes zijn geschilderd en nu worden onthuld. Allemaal ter ere van de prachtige Gelderse natuur. Meedoen een voetballer en een kickbokser, maar ook een gelauwerde schrijver en een oud-premier. Burgemeester De Graaf reikt in het kader van de bijeenkomst onthulling spreukenborden Geldersch Landschap gratis bomen uit aan passanten op 17 oktober 2007 Zelf koos ik voor een paar dichtregels tussen al het dorre bestuursproza: “Mijn land zwiert langs rivieren, / mijn lucht meandert mee”. Ondanks de ongelukkige tijdplanning zie ik net nog kans om namens het Geldersch Landschap buiten in de regen enkele boompjes aan passanten uit te delen.

Daarna in een sneltreinvaart naar 52degrees voor de opening van het congres van MKB-Nijmegen en bedrijvenvereniging WKS. MKB Nederland-voorzitter en oud-Nijmegenaar Loek Hermans is er ook. In mijn toespraakje benadruk ik de sterk verbeterde samenwerking tussen het Nijmeegse bedrijfsleven en het stadsbestuur. Het convenant tussen MKB en de gemeente mist zijn uitwerking niet. Grote aanjager was oud-voorzitter Etienne Verkroost en daarom speld ik hem met veel genoegen onze Nijmeegse onderscheiding Burgemeester De Graaf reikt de Waalbrugspeld uit aan de heer Verkroost op 17 oktober 2007 van de Zilveren Waalbrug op. Minister Ella Vogelaar komt wat laat binnen maar net op tijd om nog in debat te gaan over de rol die ondernemers kunnen spelen in de ‘prachtwijken’. Ze suggereert in een bijzinnetje dat er wellicht speciale voordelen kunnen worden gecreëerd voor bedrijven in een wijk als Hatert. In de pauze praat ik even met haar door. In de zgn. Rotterdam-aanpak heeft het kabinet waar ik deel van uitmaakte, mogelijkheden geschapen voor fiscale voordelen voor bedrijven die zich in kansarme wijken willen vestigen. Kan dat worden toegepast in de prachtwijken, bv. vermindering van OZB, minder stringente vestigingsvoorwaarden, laag BTW-tarief? De moeite waard om verder te onderzoeken, ook met het oog op Europese regelgeving rond mededinging.

Ik kan het tweede deel van het congres niet bijwonen omdat er een bijeenkomst van het adviescollege van de politieregio wacht. In het hoofdbureau overleggen korpschef, hoofdofficier en ik met collega’s van onder meer Wijchen, Geldermalsen en Groesbeek over de plannen om de gebiedsteams anders in te delen. Korpschef Henk van Zwam doet de verheugende mededeling dat ons korps dankzij goede prestaties wat extra geld heeft gekregen van de minister. Handig in tijden van financiële zorg.

Om 18.30 uur ben ik weer op de GoffertweideBurgemeester De Graaf opent het Burn-jongerenfestival op 17-10-2007 om het jongerenfestival Burn! te openen. Aan het begin van de avond loopt het nog niet echt storm, dat gebeurt pas, naar mij wordt verteld, na 21 uur als de echte kaskrakers optreden. Als ik een uurtje later weer vertrek hoor ik de muziek van Henk Westbroek, dus echt ‘hot’ is het dan nog niet.

Zonder ambtsketen en zonder das, geheel privé, loop ik om 20 uur boekhandel Dekker van der Vegt binnen, voor deze ene woensdagavond toegankelijk voor het poëziefestival Onbederf’lijk Vers. Voor een publiek van rond 100 mensen treden drie dichters op, de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik vooral kom voor Remco Campert. Zijn onnadrukkelijke voordracht is net zoals zijn gedichten, tussen neus en lippen krijgen de meest onroerende regels hun betekenis.

dinsdag 16 oktober 2007

15 en 16 oktober

Maandagochtend ben ik op bezoek bij twee ministeries. Eerst op Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Guusje ter Horst heeft het idee dat het rijk nog wat kan leren van de organisatie en politieke sturing van gemeenten. Haar ambtenaren houden nu gesprekken met praktijkdeskundigen. Ik ben het met de minister eens en pleit al jaren voor ontkokering in de rijksdienst en sturing door een kernkabinet, zoals een college van B&W dat in de stad doet: collegiaal en niet ieder voor zich de behartiger van dienstbelangen.
De minister is zelf verrassend genoeg op werkbezoek in Suriname (niet echt binnenlandse zaken) maar de secretaris-generaal praat me bij over alle actualiteiten. Daarna op VROM een overleg met broodjes met directeur-generaal León van Halder en mijn collega van Dordrecht Ronald Bandell. Minister Vogelaar wil in het kader van het Antillianenbeleid één of meer moeilijke wijken op Curaçao ondersteunen om zo de trek van toekomstloze jongeren naar Nederland te beperken. Ze vraagt daar hand- en spandiensten van onze beide steden voor. Een goed initiatief waaraan wij graag willen bijdragen.

Op de terugweg naar Nijmegen het wekelijkse gesprekje met De Brug. Ik besluit dit keer het hufterig gedrag op straat aan de orde te stellen. Sommige gemeenten kennen symbolische gedragsregels of ‘stadsafspraken’. Ik weet niet of dat voor Nijmegen echt zou werken. In ieder geval is belangrijk dat politie en toezichthouders letten op de manier waarop mensen met elkaar omgaan en dat we ons er steeds tegenaan bemoeien. Ik krijg soms mailtjes van mensen die ongelooflijk grof worden behandeld, uitgescholden, bespuugd, alleen maar omdat ze iemand wijzen op een verkeersregel. Sommigen denken dat de straat van hen is en intimideren gewone mensen. Waar mogelijk moeten we dat aanpakken, ook al is er niet altijd sprake van strafbare feiten.

’s Middags een paar ambtelijke overleggen, onder meer over de regionale brandweer en ambulancezorg. Aan het begin van de avond eet ik een hapje met CDA-fractievoorzitter Rob Bloem, pas anderhalf jaar in de politiek maar toch al een beeldbepalend raadslid.

Dinsdagochtend eerst mijn wekelijkse overleg met gemeentesecretaris Pier Eringa, daarna collegevergadering. Onder meer de inspraaknota staat op de agenda. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een uiterst korte nota die aan de raad wordt aangeboden. Inspraak serieus nemen en goed organiseren betekent nog niet dat je er boekwerken over moet volschrijven.
Aansluitend aan de collegevergadering spreken wethouder Paul Depla en ik met ambtenaren over de bevindingen met betrekking tot het gebruik en de bouwkundige condities van De Drie Gezusters aan de kop van de Molenstraat. De feiten wijzen uit dat in 2006 en de eerste maanden van 2007 er te weinig is gedaan met signalen die er wel degelijk waren. Pas sinds eind mei 2007 werd er adequaat gehandeld. Vanaf die tijd werd ook het bestuur (burgemeester en wethouder bouwen) pas op de hoogte gesteld. Vóór de herfstvakantie moet alles op een rijtje staan en de raad worden geïnformeerd.

In het tweede deel van de middag springt het college collectief op de fiets voor een tocht door de Waalsprong. We fietsen over de Snelbinder, staan stil bij de voorgenomen dijkteruglegging, praten over de eventuele verplaatsing van de kinderboerderij nabij het verzorgingshuis in Lent, kijken naar het tracé van de tweede stadsbrug en de daarbij behorende verkeersafwikkeling, rijden door de nieuwbouwwijk en langs de sportvelden en bezoeken het kersverse wijkcentrum De Ster, waar alles in gereedheid wordt gebracht om over twee weken met de lessen van de basisschool te beginnen. De Waalsprong is volop in ontwikkeling en straalt vitaliteit uit, nogal een verschil met sommige andere vinexlocaties in het land. ’s Avonds woon ik een etentje bij dat de afsluiting vormt van een dag cursus voor de medewerkers van representatie, receptie en kabinet. De cursus werd verzorgd door Henrik de Groot, vroeger protocolchef van Binnenlandse Zaken. Zo te merken heeft hij voor nieuwe inspiratie gezorgd.

vrijdag 12 oktober 2007

11 en 12 oktober

Donderdagochtend praat ik met de meest betrokken ambtenaren en met wethouder Peter Lucassen over onze ambities rond dienstverlening en de doelstelling van het toekomstige Nijmeegs Klantencontactcentrum. Vervolgens onze Nijmeegse gezagsdriehoek met officier van justitie Ellen van Dusschoten en districtschef Aart Garssen. Wat mij steekt is dat ondanks de extra inspanningen van de politie het aantal woninginbraken niet afneemt. Ook over mishandelingen, al dan niet in de huiselijke sfeer, maak ik mij zorgen. Andere criminaliteit, zoals diefstal uit en van auto’s en van fietsen, lijkt gelukkig wel minder te worden. Vinger aan de pols.

Ik ontvang de Israëlische ambassadeur Harry Kney-Tal en zijn cultuurmedewerkster voor een kennismakingsbezoek. Israëlische diplomaten hebben het zelfs in Nederland niet meer zo gemakkelijk. Hun land staat aan kritiek bloot en de stem van de Palestijnen wordt tegenwoordig beter gehoord dan vroeger. Samen met wethouder Hannie Kunst bied ik de ambassadeur een lunch aan in Het Savarijn. Ik ben in het begin van 2000 samen met toenmalige collega Kamerlid Jan Hoekema een week in Israël geweest, sprak daar met leden van het kabinet, waaronder de huidige president Shimon Peres, maar ook met de oppositie, wetenschappers en kritische intellectuelen en met de voorzitter van het Palestijnse parlement in Ramallah. Het was toen nog rustig, de vrede leek nabij. Wat mij vooral is bijgebleven is de enorme verdeeldheid in de Israëlische samenleving, met groeperingen en ideologieën die in alles lijnrecht tegenover elkaar staan, ook waar ‘t het vredesproces betreft.

’s Middags onder meer het bestuurlijk team handhaving en vergunningverlening en een overleg met wethouder Jan van der Meer. Ook spreek ik op de feestelijke bijeenkomst in De Lindenberg van het 50 jarige Audiologisch Centrum van het UMC Radboud. Ik treed op als burgemeester van Nijmegen maar stiekem ook een beetje als voorzitter van de Nationale Hoorstichting.

Vrijdagochtend valt een bestuursvergadering van de Euregio Rijn & Waal uit wegens te veel afzeggingen. Ik hoef dus niet naar Kleve, in plaats daarvan komen secretaris Erwin Schmitz en adjunct Sjaak Kamps naar Nijmegen om lopende zaken met mij door te nemen. Ik heb verder tijd om post door te nemen en telefoontjes te plegen. Met PvdA-fractievoorzitter Rutger Zwart lunch ik tegenover het stadhuis. Goed om na een tijdje weer eens bij te praten.

’s Middags geef ik onder meer een interview aan De Brug over de aanstaande Zevenheuvelenloop. Ik hoop natuurlijk mee te kunnen lopen, maar het lijf moet natuurlijk wel meewerken. Ik loop twee maal per week en voer de afstanden langzaam op, maar ik wil niets forceren. In de herfstvakantie maar eens in de Normandische heuvels op ‘hoogtestage’. Het is natuurlijk hoe dan ook een geweldig evenement, vergelijkbaar met een van de aansprekende marathons. Het Rijk van Nijmegen is de loopregio bij uitstek!

Verder ontvang ik de oud-ondernemer Koen Wiedhaup, die tot voor kort in het bestuur van Health Valley zat en betrokken is bij tal van initiatieven van startende bedrijven, vooral in de life science. We blijken op één lijn te zitten over de uitstraling van de stad en de acquisitie.
In mijn beste Frans spreek ik vervolgens in de Schepenhal van het stadhuis de eerste bijeenkomst van Nimègue Accueil toe. Franstaligen die in onze stad en streek tijdelijk of voor lange tijd verblijven, worden opgevangen en ontmoeten taal- en cultuurgenoten. Veel expats die wij als stadsbestuur ook gastvrij willen ontvangen. Het is tenslotte alweer lang geleden dat Louis XIV de stad met gigantische kanonskogels bestookte. Honorair Consul Madam Van der Spek heeft een mooi initiatief van de grond weten te trekken.

Tot slot van de week mag ik om 18.30 uur in boekhandel Dekker van der Vegt uit handen van beschermheer Simon Vinkenoog het eerste exemplaar in ontvangst nemen van de bundel Vers Verpakt, een verzameling gedichten van bekende en onbekende dichters die de afgelopen 5 jaar tijdens het Onbederflijk Vers-festival in Nijmegen hebben opgetreden in zalen en kroegen. Mooie toespraak van de voorzitter van de stichting en een fraai betoog van de oude meester Vinkenoog, die al in 1966 poëzie liet horen in plaats van lezen tijdens het allereerste door hem georganiseerde poëziefestival in Amsterdam. Mijn poëziehart leeft op. Woensdag 17 oktober trekken de dichters, waaronder Remco Campert, weer door de stad. Komt dat zien en horen!

woensdag 10 oktober 2007

9 en 10 oktober

Dinsdag ben ik de hele dag buiten Nijmegen, woensdag een gedeelte. Eerst heb ik dinsdagochtend een afspraak op het kantoor van de VNG in Den Haag met het hoofd van het programmabureau Veiligheidsregio’s, Winrie de Boer. Het programmabureau ondersteunt ambtelijk het landelijk Veiligheidsberaad.

Daarna als een haas naar het Binnenhof voor de regeringslunch ter gelegenheid van het staatsbezoek van de Duitse Bondspresident Köhler. Hij is al eens eerder in Nederland op bezoek geweest, in 2004, maar toen voor een korte kennismaking. Als vicepremier haalde ik hem toen op van vliegveld Valkenburg en begeleidde hem naar paleis Noordeinde. Dit keer ben ik als burgemeester van één van de steden in de grensregio’s uitgenodigd. Ik zie bij de ontvangst in de Trêveszaal ook de collega’s van Enschede, Venlo en Heerlen. Omdat het lang duurt voordat iedereen netjes aan de president en de koningin wordt voorgesteld, heb ik ruim de tijd om andere genodigden te spreken. Andre Rouvoet bijvoorbeeld die mij duidelijk maakt dat de gemeenten zelf mogen bepalen hoe zij hun Centra voor Jeugd en Gezin vormgeven, al dan niet geïntegreerd in een Veiligheidshuis. Bij verschillende hoge ambtenaren van Buitenlandse Zaken dring ik aan op meer Haagse belangstelling voor en coördinatie van de grensoverschrijdende samenwerking in de oostelijke en zuidelijke regio’s. Nu ontbreekt een Haagse ‘eigenaar’. Ronald Plasterk herinner ik aan de afspraak dat wij binnenkort komen pleiten voor de Joris Ivensstichting. De lunch zelf is in de Ridderzaal en duurt met al die mensen en al die lakeien die moeten afruimen en opdienen wel erg lang. Het valt me op dat Jan Peter Balkenende zijn tafelrede in voortreffelijk Duits afsteekt. Een echte Rijnlander…?

Het is al voorbij half vier als we Den Haag verlaten om naar Brussel te rijden. Woensdagochtend in alle vroegte heb ik een ontmoeting met de eurocommissaris voor regionaal beleid, vandaar dat we dinsdagavond in Brussel overnachten. Door de files doen we er een kleine drie uur over. Ik gebruik de avond om op bezoek te gaan bij de Permanente Vertegenwoordiger van Nederland bij de EU, Tom de Bruyn. We eten in zijn prachtige residentie en praten over politiek, buitenlandse zaken, Europa en (geen) referendum, Brussel, Den Haag en natuurlijk over Nijmegen.

De volgende ochtend vroeg (6.45 uur) aan het ontbijt in het hotel en daarna naar het Berlaymont-gebouw, de grote kolos van beton en glas waar de Europese Commissie is gehuisvest. Dankzij de vroegere contacten tijdens het Nederlandse voorzitterschap van de EU in 2004 krijgt onze kleine delegatie, naast mij bestaande uit collega Petra van Wingerden, de Arnhemse wethouder Rita Weeda en stadsregiovoorzitter Jaap Modder de kans op een ‘meet and greet’ met de Poolse Eurocommissaris Danuta Hübner. Zij is in 2005 al eens in Nijmegen en Arnhem geweest en prijst nu onze regio als een ‘frontrunner’. We hopen natuurlijk ook in de komende periode veel middelen uit de structuurfondsen te krijgen en dan is een positief beeld bij de commissaris zelf wel zo handig. Omdat we vandaag de nadruk leggen op de creatieve kant van de regio, bied ik haar namens de delegatie een prachtige jurk aan die uit de Europese vlag is gemaakt door de Arnhemse ontwerper Jac.Volkmans.

Om 8.30 uur ga ik samen met Berrie Schattenberg naar het Europees Parlement, waar het op dit vroege uur al een ware bijenkorf is. We ontmoeten er Europarlementariër Maria Martens. Maria is sinds begin van dit jaar delegatieleider van het CDA in het EP en schuift ook wekelijks aan bij het BPO (bewindspersonenoverleg) van die partij in Den Haag. Ze is Nijmeegse, handig voor de contacten. Overigens heeft ze net een prijs gekregen als beste ‘MEP’ voor ontwikkelingssamenwerking, mooi. Aansluitend een kopje koffie met D66-ster Sophie In ’t Veld, die in het EP zich vaak druk maakt over de aantasting van privacy. We spreken over het recente rapport van de commissie-Bosma, waar ik deel van uitmaakte.

Om 11 uur in het Brusselse Huis der Provincies, waar de stadsregio Arnhem-Nijmegen een plekje heeft gekregen. Daar vindt een presentatie plaats in het kader van de Europese week van de steden en regio’s. Veel belangstelling van Europese ambtenaren en adviseurs, maar ook van vertegenwoordigers van andere steden en regio’s uit tal van landen. Vier boomlange modellen showen even zovele jurken, dit keer niet alleen de Europese vlag, maar ook de kleuren en symbolen van Arnhem, Nijmegen en de stadsregio. Die van Nijmegen is natuurlijk de mooiste. Burgemeester De Graaf tijdens zijn toespraak bij de Euregio in Brussel op 10 oktober 2007 Ik houd een korte inleiding over de creatieve kracht van onze steden, daarna volgt een snel gemonteerd filmpje en Jaap Modder sluit af met een paar mooie statements over de ambities in onze regio. Je weet natuurlijk nooit wat het oplevert, maar wil je in Brussel wat halen, dan moeten ze wel weten wie je bent en wat je kan. Volgens mij slagen we vandaag daar goed in, met dank aan de mensen die zich in de voorbereiding hebben ingespannen.

Aan het begin van de middag terug naar Nijmegen en zeeën van tijd in de auto om te bellen en stukken af te doen. Ik krijg een telefoontje van Rita Verdonk, of ik iets kan doen aan de snelheidsmaniakken op de Nijmeegsebaan. Ze heeft van mensen op Werkenrode daar klachten over gekregen. Zeker Rita, maar het is daar Groesbeek dus ik zal het mijn collega doorgeven. Als ik terugben in Nijmegen volgen een interview met radio Gelderland, een achtergrondgesprek met Rob Jaspers van de Gelderlander, bijpraten met gemeentesecretaris Pier Eringa over diverse onderwerpen en de voorbereiding van de raadsvergadering met griffier en plv. griffier. In de Raadskamer debatteren de fracties over de noodzaak om een aparte vertrouwelijke commissie Veiligheid in te stellen. Zelf vind ik het prettig omdat ik zo in uitzonderlijke gevallen de gelegenheid heb om in volstrekte vertrouwelijkheid informatie met de fractievoorzitters te delen en waar nodig verantwoording af te leggen. Een heel enkele keer zal dat nodig zijn, denk aan zaken rond beveiliging, radicalisering enz.

In de raadsvergadering wordt dit voorstel vervolgens aangenomen met de stemmen van GroenLinks en D66 principieel tegen. Een lange vergadering met veel onderwerpen en met emoties. De verzamelde oppositie schiet het in het verkeerde keelgat dat het college pas deze week het voornemen om een zwembad op de Kwakkenberg te realiseren naar buiten heeft gebracht. Een motie van afkeuring aan het adres van Paul Depla volgt, maar wordt met ruime meerderheid verworpen. Het lijkt mij een zware reactie maar er zit kennelijk veel onvrede onder. Ik neem mij voor om daar met verschillende fractievoorzitters over te spreken.

maandag 8 oktober 2007

8 oktober

Veel van het burgemeesterschap komt niet op de weblog. Niet omdat het vertrouwelijk is, maar omdat het saai is om te lezen. Ik bedoel alle uren waarin post wordt afgedaan, brieven worden gelezen en geschreven, officiële documenten worden getekend, telefoontjes worden gepleegd en dikke pakken stukken worden doorgenomen ter voorbereiding van vergaderingen of optredens. Bij mij vindt een en ander niet zelden ’s avonds laat plaats, er gaat altijd wel een koffer met inhoud mee naar huis. Een deel van het werk is nu eenmaal beoordelen wat anderen voorstellen en daarover besluiten. En een ander deel is de communicatie die tegenwoordig voor een groot gedeelte via de mail verloopt. Ik kom er overdag vaak niet toe om de mailtjes rechtstreeks van het scherm te lezen. Daarom worden ze allemaal uitgeprint en ‘beantwoord’ ik ze in de kleine uurtjes door een tekst op de print te krabbelen die de volgende ochtend dan weer wordt ontcijferd. Ik doe ook heel wat af als ik achter in de auto zit. Mijn handschrift is vrij abominabel, maar Berna en Tessa weten de hiërogliefen goed te ontcijferen.

Vandaag onder meer een informele bijeenkomst met commissaris Clemens Cornielje, collega Pauline Krikke en voorzitter van de stadsregio Jaap Modder. We lunchen aan de kade in Arnhem en nemen de samenwerking tussen provincie, KAN en steden door. Er gaat veel goed, maar soms zit er ook ruis op de lijn en daarom is dit overleg nuttig. Ik sondeer of er enige interesse is om de Nijmeegse verkenning naar de mogelijkheid om ons kandidaat te stellen voor Culturele Hoofdstad van Europa 2018 te verbreden naar een dubbelkandidatuur met steun van provincie en stadsregio. Zelf brengen we nu in kaart wat het allemaal zou betekenen en kosten voor Nijmegen. Mocht daar iets positiefs uitkomen, dan is een gezamenlijke inzet zeker te overwegen, we hebben immers een sterke culturele regio met al onze musea, podia en historie. Wordt vervolgd.

Terug in Nijmegen ga ik even langs de Tweede Walstraat om Lina Domacassé een bloemetje en een cadeautje te brengen. Burgemeester De Graaf aan het dansen met Lina Domacassé die landelijk als 2e zwarte zakenvrouw van het jaar 2007 gekozen is. Zij is zaterdag net niet zwarte zakenvrouw van het jaar geworden, maar wel 2de. We hebben in Nijmegen kennelijk patent op het zilver. Maar ja, zoals grote allround-schaatskampioenen al weten: je hoeft niet overal de beste in te zijn, als je maar over de hele linie erg goed bent! Lina heeft een zeer succesvolle Caribische dansschool, de band met haar land van herkomst is volop aanwezig. Ik ontkom er natuurlijk niet aan om een dansje met de eigenaresse te maken. Het gaat verrassend soepel, maar dat ligt natuurlijk niet aan mij.

In de loop van de middag, na een aantal vergaderingen op het stadhuis, ga ik naar het hoofdbureau van politie aan de Stieltjesstraat om onze nieuwe adjunct korpschef officieel te installeren en te beëdigen. Een gezellige bijeenkomt met een glunderende Wim van Amerongen in de hoofdrol. Hij heeft direct al voor discussie gezorgd met zijn NRC-artikel over de noodzaak van een ‘jeugdveldwachter’ en het Gelderlanderinterview waarin hij pleit voor politieregie over het toezicht in de openbare ruimte. Zacht gezegd is niet iedereen het daar mee eens. Maar dat is niet erg. Politiechefs zijn professionals die met hun deskundige opinie kunnen bijdragen aan het publieke debat. Niets mis mee, zolang ze niet op de tenen van bestuurders gaan staan. En een goede politiechef weet wanneer dat dreigt.
Ik begin mijn installatietoespraak met de woorden: het is een jongetje geworden, een wit jongetje en we noemen hem Wim. Ik bedoel er mee te zeggen dat we de beste kandidaat hebben benoemd al is die niet vrouw en ook niet donker van huid.

zaterdag 6 oktober 2007

5 en 6 oktober

Vrijdagochtend vergadering van de Nationale Hoorstichting in Leiden en aansluitend in Wassenaar een dubbelinterview met collega Jan Hoekema voor het ledenblad van D66. De middag ben ik in Utrecht waar ik samen met het openbaar ministerie en de politie uit onze regio een werkbezoek breng aan het plaatselijke Veiligheidshuis. Wij kijken naar mogelijkheden om ook bij ons instellingen zoals gemeente, OM, reclassering, kinderbescherming, jeugdzorg enz. bij elkaar te zetten om de concrete samenwerking te bevorderen. Daar worden in andere steden inmiddels goede ervaringen mee opgedaan en het kabinet wil dit graag bevorderen. Het zou mooi zijn als daar ook wat extra geld voor beschikbaar zou komen.

Zaterdagochtend ben ik in Den Haag bij de bondsraad (het ledenparlement) van de Consumentenbond waar ik voorzitter van ben. Daarna snel ik mij naar Nijmegen om de Pasar Malam in de Jan Massinkhal te openen en de koning van het Indische levenslied Rudi van Dalm een zilveren Waalbrugspeld op te spelden. Meneer Van Dalm (79) staat inmiddels al 70 jaar op het podium, hij brak als 9-jarige in Soerabaja door met zijn versie van Ave Maria. Mooi verhaal, mooie man. Daarna ben ik bij banketbakker en chocolatier Goos Jan Looijenga aan de Berg en Dalseweg. Met heerlijke hapjes en champagne vieren we de officiële erkenning als Hofleverancier, de zaak bestaat al 177 jaar en is bij veel oudere Nijmegenaren nog steeds bekend als Rups. Ik onthul samen met de trotse banketbakker het fraaie schild dat binnenkort in de winkel is te bewonderen.

Tot slot van de dag ga ik langs bij de reünistenvereniging van Carolus Magnus in Chalet Brakkestein. Ik val binnen om de aftredende secretaris, tevens grote man achter de reünistenclub van het Stedelijk Gymnasium, onze gemeentelijke onderscheiding uit te reiken. Het toeval wil dat ik als oud-gymnasiast en reünist van Carolus Magnus al heel lang met hem bevriend ben; het is een bijzonder voorrecht om good old Hans Simons het draaginsigne van de zilveren Waalbrug op te spelden.

donderdag 4 oktober 2007

3 en 4 oktober

dinsdag 2 oktober 2007

1 en 2 oktober

Op maandag spreek ik uitvoerig met wethouder Kunst en ambtenaren over strategische onderwerpen rond de positionering van de stad. Ook bereid ik met Berrie Schattenberg, (een van die mensen die werkelijk overal vanaf weten en iedereen kennen) het komende werkbezoek aan Brussel voor. In het overleg met de medewerkers van de afdeling Veiligheid komen onder meer de maatregelen rond de stationsomgeving aan de orde. We hebben een stevig onderzoek laten uitvoeren en aan de hand daarvan concrete acties vastgesteld. De onveiligheidsgevoelens rond de spoorfietstunnel zijn onverminderd groot, het aantal feitelijke incidenten gelukkig onverminderd klein. Op zichzelf rechtvaardigt dit volgens de wet geen cameratoezicht, daarvoor zijn objectieve omstandigheden vereist. Ik vind die echter aanwezig in de extreme lengte en het isolement van de fietstunnel die geen andere observaties van buiten mogelijk maken (zoals van omwonenden, andere weggebruikers). De open zenuw van Nijmegen die ik met mijn eerdere besluit kennelijk raakte, krijgt zo weer rust.

Ook wil ik van de brandweer meer weten over de controles op de gebruiksvergunningen van de horeca in Nijmegen. Het raadslid Alard Beck veronderstelt dat de kroegen vaak overvol zijn, te vol dus. Dat zal wellicht een enkele keer voorkomen, dat is nooit uit te sluiten, maar brandweer en politie hebben geen enkele indicatie van een structurele misstand. De afgelopen jaren zijn meer dan 150 kroegen door de brandweer gecontroleerd, slechts een paar vormden een probleem. De politie let elk weekend behoorlijk goed op en heeft het afgelopen jaar ook geen noemenswaardige signalen gekregen. Niettemin is het altijd goed om de vinger aan de pols te houden, ik vraag dus ook om goed kijken en ook in burger controleren. Voor één etablissement heb ik een paar maanden geleden de maximale bezoekersaantallen naar beneden bijgesteld vanwege de bouwkundige voorzieningen. Overigens is het niet de eerste verantwoordelijkheid van de overheid, maar van de uitbaters, die moeten de regels naleven. En bezoekers hebben zelf natuurlijk ook ogen in hun hoofd. Niemand dwingt je een café in te stappen als het er erg druk is.

In een grote circustent mag ik het hooggeëerd publiek van het UMC Radboud toespreken ter gelegenheid van de “eerste steen” voor het nieuwe gebouw dat op het Heijendaalcomplex zal verrijzen. Burgemeester De Graaf tijdens de 1e steenlegging bij het St. Radboudziekenhuis op 1 oktober 2007 Ik informeer bij bestuursvoorzitter Emile Lohman voorzichtig naar de omvang van de investering en verslik me vervolgens. Het op te richten bouwwerk bestaat nu nog alleen in de vorm van een zandsculptuur, maar het is zeker geen luchtkasteel. De bouw is een gigantisch project, ik ben bewondering voor de bouwpastores die dit de komende jaren gaan begeleiden. Een topziekenhuis in de oudste stad van Nederland, dat mag wel wat kosten!

Verder nog op deze dag een ontmoeting met media-adviseur Eva Kuit, vroeger politiek journaliste voor onder meer Met het oog op morgen. ’s Avonds eet ik een lekkere afhaalchinees op mijn appartement samen met gemeentesecretaris Pier Eringa en de leden van mijn direct ondersteunende staf. We kletsen over mijn prioriteiten voor de komende tijd en verder is het ook gezellig.

Dinsdag eerst mijn wekelijks overleg met de gemeentesecretaris, daarna collegevergadering. Op het persgesprek na afloop licht ik de plannen rond de stationsomgeving toe. Ik zeg er bij dat dit voor mij een goede leerervaring is. Met het hele college gaan we vervolgens in de bus (een soort Waalsprinter) naar Elst om met het college van Overbetuwe te lunch-vergaderen. De onderwerpen die worden besproken variëren van verkeer en milieu tot sport en ruimtelijke ordening. Collega Liesbeth Tuinman is een nabije goede buur, die ik toch weinig spreek. Dat komt omdat wij tot twee verschillende politie- en veiligheidsregio’s behoren.
Bij terugkomst over de Waalbrug wacht het college van Gedeputeerde Staten op ons. Een goed gesprek in ontspannen sfeer over gezamenlijke belangen en inspanningen. Ook wat moeilijker onderwerpen als de A325 – Waalsprong moeten kunnen worden opgelost.